Gezegenler - Plüton
 

Plüton

Güneþ sisteminde, Güneþ’e en uzak yörüngede dolanan gezegen. Adýný Eski Yunan ve Roma mitolojisindeki yeraltý tanrýsýndan almýþtýr. Güneþ’ten ortalama uzaklýðý yaklaþýk 5.913.000.000 km’dir. Güneþ’ten en uzak gezegen olmasýna karþýlýk yörüngesinin dýþmerkezliði (odak uzaklýðýnýn büyük eksene oraný) oldukça büyüktür (0,246) ve bu nedenle de her 248 yýlda bir geldiði günberi noktasýnýn çevresinde Güneþ’e Neptün’den daha fazla yaklaþýr. Böyle bir durum 1979’da gerçekleþmiþtir ve 1999’a deðin sürecektir. Bu 20 yýl boyunca Plüton, Neptün’ün yörüngesi içinde kalacaktýr.

Plüton’un dönme ekseni Güneþ sisteminin ortalama düzlemine 17°8' eðiktir; bu, bütün büyük gezegenler arasýnda en büyük eðikliktir. Yer’e çok uzak olduðundan Plüton teleskopla bile oldukça soluk (14. kadirden) bir gezegen olarak gözlemlenir. Plüton’un parlaklýðý düzenli olarak her 6,39 günde bir yüzde 12 oranýnda deðiþir; bu durum, gezegenin yüzeyinin yansýtma özelliklerinin düzenli olmadýðýný ve kendi ekseni çevresindeki bir tam dönüþünü 6,39 günde tamamladýðýný gösterir.

Çapý 2.200 km’den biraz fazla olan Plüton’un büyüklüðü, Ay’ýn yaklaþýk üçte ikisi kadardýr. Ortalama yoðunluðu 0,5-0,9 gr/cm3 arasýnda deðiþir. Yoðunluðunun bu derece düþük olmasý nedeniyle gezegenin, iç (Yer benzeri) gezegenlerde olduðu gibi daha yoðun kayaç malzemeden deðil, katý metandan "oluþtuðu sanýlýr. Kýzýlötesi ýþýnlarla yapýlan gözlemler sonucunda, gezegenin yüzeyinin metan donu ve buzundan oluþtuðu ortaya çýkmýþtýr. Gezegendeki sýcaklýklarýn çok düþük olmasý da bu donmuþ yüzey malzemelerinin varlýðýný doðrular. Plüton’un Güneþ alan tarafýndaki ortalama yüzey sýcaklýðýnýn gezegen günberi noktasýndayken yaklaþýk -213°C, günöte noktasýndayken de —226°C olduðu tahmin edilmektedir. Gezegenin Güneþ almayan tarafýnda sýcaklýk —253°C’ye kadar düþebilir. Sýcaklýðýnýn ve yerçekiminin çok düþük olmasý nedeniyle Plüton'un gene metandan oluþmuþ çok ince bir atmosfere sahip olduðu sanýlmaktadýr.

Plüton’un kökeni ve geçirdiði evrim henüz bilinmemektedir. Ama Plüton’un büyüklük, kütle, eksenel dönme, yörünge dýþmerkezliði ve eðiklik gibi fiziksel özellikleri öteki gezegenlerden çok farklý olduðundan bu gezegenin ötekilerinden daha deðiþik bir biçimde oluþtuðu ve farklý bir evrim geçirdiði sanýlmaktadýr. Bazý araþtýrmacýlar gezegenin eskiden Neptün’ün bir uydusu olduðunu ve sonradan bu sistemden ayrýldýðýný ileri sürerler. Gerçekten de Plüton’un hem özellikleri Triton’unkilere (Neptün’ün iki uydusundan büyük olaný) benzer, hem de yörüngesi periyodik olarak Neptün’ünkini keser. Öte yandan bilgisayarlar yardýmýyla gerçekleþtirilen benzetimler sonucunda, Yer’in kütlesinden üç kat daha büyük bir gezegen, dört öðeden oluþtuðu varsayýlan ilk Neptün uydu sistemine sokulduðunda, bu uydulardan birinin sistemin dýþýna fýrlayarak Plüton’unkine benzer bir yörüngeye gireceði saptanmýþtýr.

20. yüzyýlýn baþlarýnda ABD’li astronomlar Percival Lowell ve William H. Pickering, Neptün’ün tedirginliklerine bakarak, ondan daha ötede bir gezegenin bulunmasý gerektiðini ileri sürmüþlerdi. Bu alanda sistematik bir araþtýrmaya giren ABD’li astronom Clyde W. Tombaugh, Arizona’da Flagstaff’taki Lowell Gözlemevi’nden çektiði bir dizi fotoðrafta, küçük gezegenlerden daha yavaþ hareket eden bir gökcismi saptadý ve böylece Plüton’u ortaya çýkardý.

Plüton’un, boyutu kendisininkinin yarýsý, kütlesi ise onda biri kadar olan bir uydusu vardýr. Bu uyduyu 1978’de ABD’li astronomlar James W. Christy ve Robert S. Harrington keþfederek ona, Yunan mitolojisinde ruhlarý Styks Irmaðýnýn ötesine geçirerek yargýlanmak üzere Plüton’un huzuruna çýkaran sandalcý Kharon’a atfen Kharon adýný vermiþlerdir.

PLÜTON'A ÝLÝÞKÝN BÝLGÝLER

Güneþe Olan Uzaklýðý: 5,869,660,000 km
Yarý Çapý: 1195 km

Çap: Plüton 3.500 (?) km; Kharon 1.800 km (?)

Kütle: 0.0125 x 10 24 kg, Plüton ve Kharon birlikte 0,0025 (Dünya=1) (Plüton'un kütlesi olasýlýkla Kharon'unkinýn 10 ka­týdýr)

Özgül aðýrlýk: 0,4-0,9 (su=1).

Yoðunluðu: 1.750 kg/m3
Atmosferik Basýnç: —-
Ortalama yüzey sýcaklýðý: 50 K° (Güneþ ýþýðý alan yanýn da -226 °C ile 213 °C arasýnda; karanlýkta kalan yanýnda yaklaþýk 253 °C)
Görünür Parlaklýðý: 13.7 m
Güneþ Etrafýnda Dönme Süresi: 247.6 yýl
Kendi Ekseninde Dönme Süresi: 153.29 saat
Dönme Hýzý: 4.72 km/sn

Yýl uzunluðu: 248,5 Dünya yýlý
Gün uzunluðu: 6,39 Dünya günü
Bilinen uydularý: 1 (1978'de keþfedilen Kharon)

PLÜTON, Güneþ'in çevresinde dolanan dokuz büyük gezegenden en uzakta olanýdýr. En son keþfedilen gezegen olan Plüton'u 1930'da ABD'li astronom Clyde Tombaugh ortaya çýkardý. Ama bu keþiften daha önce ABD'li astronomlar Percival Lowell ve William H. Pickering, Neptün gezegeninin hareketlerini dikkatle izleyerek, ondan da ötede bir baþka gezegenin olmasý gerektiðini ileri sürmüþlerdi. Bu varsayýma dayanan Tombaugh 1929'da, Arizona'daki Flagstaff'ta kurulu olan Percival Lowell Gözlemevi'nde, gökyüzünün bu yeni gezegenin bulunma olasýlýðý olan bölgesini fotoðraflar çekerek taramaya baþladý.
Birkaç gün arayla çekilmiþ fotoðraflarý dikkatle karþýlaþtýran Tombaugh, gezegenin arka plandaki "sabit" yýldýzlara göre hareketini saptayarak Plüton'un varlýðýný belirledi.
Plüton adýný, Eski Yunan ve Roma mitolojisindeki yeraltý tanrýsý Plüton'dan (Hades) alýr. Son derece soðuk ve ürkütücü, ama o denli de gizemli, uzak bir gezegendir. Plüton' dan Güneþ, uzayýn öbür sayýsýz yýldýzý arasýnda kalan parlakça bir yýldýz olarak gözükür. Yer'den bakýldýðýnda ise Plüton soluk bir yýldýza benzer; en güçlü teleskoplarla bile Plüton'u net ve belirgin bir teker halinde görmek olanaksýzdýr.
Plüton'un Güneþ'e olan ortalama uzaklýðý 6 milyar km kadardýr. Aslýnda Plüton, Güneþ sisteminin, Güneþ'e en uzak yörüngede dolanan gezegenidir. Ama Plüton'un elips biçimli yörüngesi öbür gezegenlerin yörüngesinden daha basýktýr ve bu yüzden Güneþ çevresindeki dolanýmý sýrasýnda Neptün'ün izlediði yörüngenin içinden geçer. Saniyede ortalama 3 km kadar bir hýzla yol alan Plüton, Güneþ çevresindeki dolanýmýný 248 yýldan biraz daha uzun bir sürede tamamlar.
Plüton çok soluk göründüðünden, astronomlar bu gezegenin oldukça küçük olduðuna inanmaktadýrlar. Gezegenin çapýnýn yaklaþýk 3.500 km olduðu sanýlmaktadýr; yani Plüton ve Ay yaklaþýk ayný büyüklüktedir. Plüton'un yapýsýnýn hangi maddelerden oluþtuðu tam olarak belirlenememiþtir; ama pek çok astronom gezegenin donmuþ metan gazýndan oluþtuðunu düþünmektedir. Gezegenin yoðunluðu ve kütlesi de tam olarak saptanamamýþtýr, ama yoðunluðunun suyunkinden az olduðu tahmin edilmektedir. Bu kadar küçük ve soðuk (yaklaþýk 213°C) bir gezegende atmosferin bulunmasý da çok küçük bir olasýlýktýr.
1978'de ABD Deniz Kuvvetleri Gözlemevi'nden James W. Christy ve Robert S. Harrington, Plüton'un çevresinde bir uydunun bulunduðunu saptadýlar. Gezegenin çevresindeki bir tam dolanýmýný 6,39 Dünya gününde tamamlayan bu uyduya, gene mitolojide ölüleri Styks Irmaðý'ndan geçirerek Hades'e götüren sandalcý Kharon'un adý verildi. Astronomlar Kharon'un çapýnýn Plüton'un yarýçapýndan daha büyük olduðunu sanmaktadýrlar.

Pluto’ya Ne Oldu?
 

Gezegenler Kaç Tane, Yedi mi? Sekiz mi? Dokuz mu?

Plüton'a Ne Oldu?

Charon - Uydu
 

Charon , 1978'de keþfedilen ve kullanýlan tanýmlamaya göre Plüton'un en büyük doðal uydusu ya da ikili gezegen sisteminin diðer cüce gezegeni olan Neptün ötesi gökcismidir. Plüton'un diðer iki uydusu Nix ve Hydra'nýn 2005 yýlýnda keþfinden sonra Pluto I olarak da tanýmlanmaktadýr. Charon dýþ Güneþ Sisteminde daha küçük bir gökcismi olan Chiron ile karýþtýrýlmamalýdýr.
Charon 22 Haziran 1978 tarihinde gökbilimci James Christy tarafýndan keþfedilmiþtir. Charon'un geçici adý S/1978 P 1 'di. Yunan mitolojisinde Charon ölüleri kayýkla diðer dünyaya götüren kayýkçýdýr ve tanrý Hades ile ya da Roma mitolojisindeki adýyla Plüton ile birlikte anýlýr.2006 DAN SONRA plüton ile cüce gezegen olmuþtur.

Plüton

Güneþ sistemindeki dokuzuncu gezegendir. Güneþ sistemindeki en küçük gezegen (28000 km)olduðu için ve dýþmerkezli bir yörüngeye sahip olduðu için, bir gezegen olup olmadýðý konusunda tartýþmalar çýkmýþtýr. Ancak bu konudaki tek kabul gören otorite, Uluslararasý Gökbilim Birliði (International Astronomical Union; IAU), Plüton'u gezegen olarak sýnýflandýrmýþtýr.

Gezegen, Arizona Lowell Gözlemevi'nde astronom Clyde Tombaugh tarafýndan 18 Þubat 1930 tarihinde keþfedilmiþtir. Tombaugh, Plüton'u Neptün'ün yörüngesindeki anormallikleri açýklayabilecek bir gök cismini ararken bulmuþtur.

Güneþ sisteminin Sedna sayýlmazsa en uzak gezegenidir. Büyüklüðü Ay'ýn 1/6 sý kadardýr. Yoðunluðu suyun 2 katýdýr. Ekliptikle en fazla açýyý yapan gezegendir. Bu yüzden 1978- 2000 yýllarý arasýnda Güneþ'e Neptün'den daha yakýn olmuþtur. Uzun süre tek bilinen uydusu Charon olarak kaldý. 2005 yýlýnda 2 küçük uydusu daha bulundu. Bu uydulara 2006 yýlýnda Hydra ve Nix adý verildi. Charon, Plüton'a, Ay'ýn dünyaya yaptýðý gibi hep ayný yüzünü gösterir.

NASA, Plüton gezegenini inceleyerek güneþ sisteminin sayýlý gizemlerinden birkaçýna daha ýþýk tutmayý planlýyor. " New Horizons" olarak isimlendirilen 700 milyon dolarlýk bir proje dahilinde, þu ana kadar hiçbir uzay aracýnýn gitmediði ve hakkýnda çok az bilgi bulunan Plüton gezegenine gidilecek. Buzla kaplý nesnelerin hakim olduðu, Neptün'ün ötesindeki Kuiper Kemeri olarak adlandýrýlan bölgede yer alan Plüton'un yaný sýra uydusu Charon da incelenecek.
Proje ile ayný ismi taþýyan New Horizons uzay aracýný Atlas 5 roketi taþýyacak. STAR 48B isimli motorlarla desteklenen Atlas 5 roketi, uzay aracýný saniyede 16 kilometrelik bir hýza çýkaracak. Fakat bu hýzda bile, 4.9 milyar kilometre uzakta bulunan Plüton'a ulaþmak en az 10 yýl sürecek. Gezegenler arasýndaki deðiþken diziliþ göz önünde bulundurulduðunda, fýrlatma tarihinin deðiþmesi durumunda bu süre daha da artabilecek. New Horizons uzay aracý, Florida'daki Cape Canaveral uzay üssünden 19 Ocak 2006 tarihinde fýrlatýldý.Plüton ve uydu isimlerinin mitolojik hikayeleri

Yunan mitolojisine göre ''Nyx'', Pluto tarafýndan yönetilen yer altý dünyasýna ''Styx'' nehri üzerinden ruhlarý taþýyan kayýkçý Charon’un annesi ve ayný zamanda da gece tanrýçasý. Uydularý keþfeden Uluslarasý Gökbilim Birliði, ismi önceden Nyx olarak adlandýrýlan iki asteroid’le karýþmamasý için Nix olarak deðiþtirdi. Hydra ise Pluto’nun krallýðýný koruyan dokuz baþlý mitolojik yýlanýn adý. Uydularý keþfeden takýmýn baþýndaki astronom ''Alan Stern'', bu isimleri seçerken Güneþ sistemimizin kapýsýný korumaya uygun olduklarýný düþündüklerini belirtiyor. Ýsimlerin seçiminde rol oynayan bir baþka etken ise NASA’nýn Plüton projesi olan ''New Horizons'' (Yeni Ufuklar) kelimeleri ile ayný baþ harflerini taþýyor olmalarý.''(Bu bölüm, Whop dergisinin Temmuz 2006 sayýsýnda yer alan Umut Eroðlu imzalý "Uzaydan Haberler" sayfasýndan alýntýdýr)''Plüton gezegen mi?

Aðustos 2006'da toplanan Uluslararasý Astronomi Birliði, yeni bir gezegen tanýmý geliþtirmiþti. Buna göre güneþ sistemindeki gezegenlerin sayýsý 9'dan 12'ye çýkacak ve Plüton da gezegen statüsünü koruyacaktý. Ancak birçok gökbilimci buna karþý çýktý ve Plüton'un 'cüce gezegen' olarak nitelendirilmesine karar verdi.

Plüton 1930'da keþfedilerek Güneþ Sistemi'nin dokuzuncu ve son gezegeni olarak kabul edilmiþti. Bu zamana dek Güneþ Sistemi'nde sekiz gezegen vardý. Bunlarýn Güneþ'e uzaklýðý mesafe sýrasýyla, Merkür, Venüs, Dünya, Mars, Jüpiter, Satürn, Uranüs ve Neptün'dür.

Ancak son dönemde bazý uzmanlar diðer sekiz gezegenden çok daha küçük ve uzak olan, bir buz ve kaya kütlesi durumundaki Plüton'un gezegen kabul edilemeyeceðini savunuyordu.

Eðer söz konusu taným kabul edilmiþ olsaydý üç gökcismi daha gezen olarak kabul edilecekti. Bunlar, þimdiye dek Plüton'un uydusu kabul edilen Charon, üç yýl önce keþfedilen 2003 UB313 adlý gök cismi ve Mars ile Jüpiter arasýndaki Ceres adlý dev bir asteroid

Cüce Gezegen Plüton, Formal Adý 134340 Pluto
 

Cüce Gezegen Plüton'da 'Yaþam' Ýzi

NASA, Plüton'da yaþamýn yapý taþlarý olarak bilinen hidrokarbon molekülleri buldu.Bilim adamlarý, Hubble Uzay Teleskobu'yla cüce gezegenin kayalýk ve buz kaplý yüzeyinde ultraviyole ýþýklarýnýn emildiðini keþfettiklerini, bunun da Plüton'da karmaþýk hidrokarbon moleküllerin var olduðunu kanýtladýðýný açýkladý.

Kýrmýzý Renginin Sýrrý

Bu moleküllerin, Güneþ ýþýðý ya da kozmik ýþýnlarýn gezegenin yüzeyindeki buzda bulunan metan, karbonmonoksit ve nitrojen ile etkileþime geçmesi sonucu ortaya çýktýðý ve gezegene kýrmýzý rengini verdiði sanýlýyor. 1990'lardan bu yana Hubble Uzay Teleskobu ile yapýlan ölçümleri deðerlendiren bilim adamlarý, Plüton'un atmosferinde de deðiþiklikler olduðunu saptadý.

CÜCE GEZEGEN PLÜTON / 134340 PLUTO'NUN YENÝ UYDUSU : P5
 

Cüce Gezegende 'Küçük' Keþif

Gök bilimciler, Güneþ’ten uzaklýk sýralamasýnda dokuzuncu sýrada bulunan cüce gezegen Plüton’un yeni bir uydusunu keþfetti.Ýlk uydusu Charon 1978 yýlýnda keþfedilen Plüton, yeni keþifle uydu sayýsýný beþe çýkardý. Hubble Uzay Teleskobu’nun tesbit ettiði beþinci uydunun ‘bozuk’ bir þekle sahip olduðu ve çapýnýn 10 ile 24 km arasýnda olduðu belirtildi.

“P5” olarak adlandýrýlan uydunun, Plüton’u yaklaþýk 93 bin km yarýçapýna sahip bir yörüngede izlediði belirtildi. Bu mesafe, Ay’ýn Dünya’nýn etrafýnda dolandýðý yörünge uzaklýðýnýn yaklaþýk sekizde biri. Hubble’ýn Geniþ Alan Kamerasý 3 tarafýndan Haziran ve Temmuz aylarýnda çekilen fotoðraflarda tesbit edilen P5’in, diðer dört uyduyla beraber Plüton’u ayný düzlemde, eþ merkezli çemberler üzerinde izlediði düþünülüyor.

Teoriye göre, Plüton, milyarlarca yýl önce Kuiper Kuþaðý’nda bir cisimle çarpýþtý. Kuiper Kuþaðý, sekizinci gezegen Neptün’ün ötesinde kalan bölgedeki gök cisimlerini kapsýyor. Kuiper’deki küçük, buzul cisimlerinden bir tanesinin Plüton’la çarpýþmasý sonucu, Plüton ile beraber en sonuncusu keþfedilen uydular ortaya çýktý.

34 Yýlda 5 Uydu

Plüton’un en büyük uydusu Charon, 1978 yýlýnda ABD Donanma Gözlemevi istasyonu Flagstaff tarafýndan keþfedildi. O dönem, bugün olduðu gibi Plüton’un Güneþ Sistemi’nin bir gezegeni olup olmadýðý henüz tartýþma konusu olmamýþtý.Hubble, 2006 yýlýnda ikinci ve üçüncü uydular olan Nix ve Hydra’yý keþfetti. P4 adý verilen dördüncü uydu, yine Hubble tarafýndan geçtiðimiz yýl tesbit edildi.

Ýnsanlýðýn uzay keþfindeki en büyük temsilcilerinden biri olan Hubble, Pluto ve gezegenlerine küçük bir bakýþ atabiliyor. Ancak NASA’nýn “New Horizons” uzay keþif aracý, Plüton ve uydularýný incelemek için çoktan yola çýkmýþ durumda. Gök bilimciler, Plüton’un yeni uydusunun keþfedilmesiyle, cüce gezegene 50 bin kilometre hýzla yaklaþan New Horizons’ýn olasý bir çarpýþmasýný da önleyebilecek.NASA ve bilim dünyasýnýn büyük ümit baðladýðý ve fýrlatýlmasý 2018’e ertelenen James Webb Teleskobu ile uzayý Hubble’ýn en az 10 katý daha iyi gözlemlemeyi umuyor.

Pluto artýk gezegen deðil !
Yaklaþýk 3 bin astronomun katýlýmýyla gerçekleþtirilen Uluslararasý Astronomi Birliði’nin Prag’daki toplantýsýnda Plüton’un ve dolayýsýyla Güneþ Sistemi’nin konumu kesinleþti.
Astronomlar kullandýklarý oylarla Plüton’un ‘gezegen’ sýfatýndan çýkarýlmasýný kararlaþtýrdý. Bu sayede Güneþ Sistemi’ndeki gezegen sayýsý 8’e inerek astronomi tarihinin en önemli olaylarýndan birisi gerçekleþmiþ oldu.
Geçen sene kaþifleri tarafýndan yeni bir gezegen olarak tüm dünyaya duyurulan, “Xena” (resmi adýyla 2003 UB313) isimli gök cismi, bilim dünyasýnda yoðun bir tartýþmaya neden olmuþtu. Biraz daha küçük Plüton’la benzer özellikler taþýyan Xena, 1930’dan bu yana gezegen olarak anýlan Plüton’u da ‘gezegen tartýþmasý’ içine sokmuþtu. Tartýþmalarýn giderek artmasý, Uluslararasý Astronomi Birliði’ni gezegen kelimesini yeniden tanýmlamaya kadar götüren bir dizi toplantýnýn gerçekleþmesiyle sonuçlandý.

Prag’da gerçekleþen ve yaklaþýk 3 bin astronomun katýldýðý toplantýlarda gezegen tanýmlamasý tartýþýldý. Gezegen kelimesinin anlamý için sunulan çeþitli önerileri deðerlendiren astronomlar sonunda oylarýný kullanarak gezegenin anlamýný tekrar tanýmladý. Yeni tanýmlayama göre bir gök cismin gezegen olarak sayýlabilmesi için (a) Güneþ’in etrafýnda dönmesi, (b) küre þeklini kazandýracak kadar büyük olmasý ve (c) yörüngesinde büyük bir engelin bulunmamasý gerekiyor. Yörüngesi kendisinden kat kat büyük Neptün ile kesiþtiði için ise Plüton, üçüncü kural nedeniyle gezegen sýfatýný kaybediyor.
Astronomi dünyasýndaki bu son büyük deðiþimin etkilerinin ise uzun bir süre sürmesi bekleniyor. Astronomlar, bu deðiþimin insanlar üzerinde pek hoþ bir etki yaratmayacaðý üzerinde hemfikirler. Deðiþimin eðitim müfredatýna yansýmasý ise bir diðer sancýlý nokta olarak kabul ediliyor. Gelelim Astroloji dünyasýndaki etkilerine. 1930 yýlýndan itibaren astroloji literatürüne giren Pluto artýk gezegen statüsüne girmediðine göre Astrolojik yorumlarda bu nasýl bir etki yaratacaktýr.

Sitemiz Astroloðu Gürgün bu konuda oldukça açýk konuþuyor. " Astroloji astronomiden farklý bir disiplindir. Onlarýn yollarý uzun zaman önce ayrýlmýþtýr. Bu nedenle Astronomi dünyasýnýn aldýðý kararlar astrolojiyi ve dolayýsýyla astrolojik yorumlarý baðlamaz. Ekliptik kaymalarýnýn sonucu olarak bahar dönümünün Koç yerine Balýk olmasý; 13. burç spekülasyonlarýndan sonra þimdi Pluto'nun gezegen oluþunun iptali. Bu Astronomi dünyasýnýn yeni geliþmeler karþýsýnda düþtüðü durumu göstermekten baþka bir þey deðildir. Astroloji açýsýndan bu karar hiç bir þey ifade etmez. Yorumlarýnda Ezoterik sistemi takip eden astrologlar zaten modern gezegenleri hesaplamalarýna dahil etmezler.(Uranüs,Neptün,Pluto) Modern gezegenleri yorumlarýna katan astrologlar için ise Pluto'nun sistem dahilindeki hareketleri astronomlarýn aldýðý kararla deðiþmeyeceðine göre astroloji açýsýndan yorumlarda deðiþen bir þey yok demektir."

ASTROLOJÝ SOYUT BÝLGÝ DÝSÝPLÝNÝDÝR
Astroloji köken olarak kadim bir disiplindir.Kadim uygarlýklardan bu yana binlerce yýldýr, belli bir matematiksel ve spiritüel sistematik ile saptamalarýný yapmakta, verilerini oluþturmaktadýr bu nedenle astronomi biliminin aldýðý yeni kararlarla, kendi sisteminde haklý bir karar bile olsa astrolojinin düzeninin bozulmasý söz konusu bile olamaz. Eski uygarlýklarýn özellikle eski Mýsýr, Afrika, Mezopotamya, Güney Amerika’daki Aztek, Ýnka, Maya ve çeþitli Anadolu uygarlýklarýnýn bin yýllardýr kullandýðý veriler 7 gök sistemi üstüne oturtulmuþtur. Eskilerin bizler gibi teleskoplarý, astronomi gözlem evleri, bilgisayarlarý ve teknolojik gereçleri yoktu. Ama günümüz bilim adamlarýný hala hayrete düþüren, isabetli ve doðru bazý astronomik ve astrolojik hesaplamalarda günümüzden ilerideydiler. Bu artýk günümüzde bilinen bir gerçekliktir.
Þu anda deðerini tam olarak anlayamadýðýmýz bu verileri elde ederken onlar; bu gök olaylarýnýn sadece sayýsal ve niceliksel yönleriyle ilgilenmiyorlardý. Yani 14 Aðustos’ta bilim adamlarýmýzýn yaptýðý yeni tespitlerin bu nedenle astrolojiyi ilgilendiren bir yönü olamaz. Asýl araþtýrma alanlarý görünenin ötesindeki görünmeyen etkileþimlerdi. Yani bu verilerin daha ziyade niteliksel yönleriyle ilke bazýnda ilgileniyorlardý. Günümüz bilimsel araþtýrmalarýnýn yaptýðý keþiflerden biliyoruz ki, evren hem makro, hem de mikro düzeyde birbirleriyle sürekli etkileþim halinde olan ve birbirini destekleyen birimlerden oluþan dev bir organizmaya benziyor. Kadim bilgelik okullarý ve ezoterik çalýþmalar; görünmeyen etkileþimlerin iþleyiþ etkileri, insanlarýn ve cisimlerin enerji dengeleri, enerji hatlarý ve bu etkileþimlerin, enerjilerin nasýl kullanýlacaðý hakkýnda bir hayli geniþ bilgilere sahiplerdi. Titreþimlerden ve enerjilerden ibaret bir evren anlayýþýna sahip olan eski astrologlarýn yeni takipçileri, astrolojiyi bilim adamlarýna þirin göstermek ya da onlarýn tepkilerinden çekinerek, astrolojinin bu kadim özelliklerinden taviz vermek yerine, gerçeðe bir adým daha yaklaþmýþlar ve özellikle geleceðe yönelik öngörülerinde, sadece yýldýz haritalarýnýn yorumlarýyla yetinmeyip, sezgilerini ve tüm psiþik yeteneklerini de çekinmeden kullanmýþ ve bunu saklamak gereðini duymamýþlardýr. Örneðin Nostradamus bunlardan bir tanesidir. O yýldýz haritalarýndan elde ettiði tüm verileri derinleþtirip, geleceðe uzanarak kehanetlerde de bulunma yetisini elde etmiþtir.

Bu kozmik inceleme ve araþtýrmalarýn bir yönünü oluþturan astroloji de gök cisimlerinin pozisyonlarýnýn, yaydýklarý titreþimlerin insan yaþamý üzerindeki etkilerini inceleyen soyut bir araþtýrma alanýdýr. Günümüze ulaþan ve halen yozlaþmamýþ haliyle korunan saðlam temelli astroloji bilgileri de, kadim astrolojinin temel ve ezoterik bilgileridir. Buna bir bilim dalý demek mümkün mü? Kendi disiplini içinde soyutun disiplini ve bilgi aðý demek sanýrýz daha gerçekçi olacaktýr çünkü astrolojinin matematiksel verilerinden doðan bilim dalý astronomidir ki astronomi de þu anda kendi kulvarýnda bir karar vermiþtir. Pluto artýk cüce gezegen statüsündedir, olabilir ya da olmayabilir bu bilimsel bir tavýr ve onlarý ilgilendirir ama astrolojinin bu tip yorumlarla ilgisi yoktur.

Günümüz astronomisi ve deðerli bilim adamlarý gezegenleri çeþitli sýnýflara, statülere sokabilirler ama astrologlarýn da, kadim astrolojinin ezoterik bilgilerine göre kendi disiplin alanlarýný korumak haklarý vardýr zaten deðiþen bir þey olmaz, bu tip araþtýrmalar hep yapýlýr, gerekli bile olabilir ama astrolojinin astronomi ile direkt deðil endirekt bir baðlantýsý vardýr.

Plüton Karanlýk Yüzünü Gösterdi

Nasa'nýn insansýz uzay aracý New Horizons, 'cüce gezegen' olarak adlandýrýlan Plüton'un yüzeyinde bariz bir þekilde karanlýk ve aydýnlýk görünen bölgeler olduðunu saptadý. 14 Temmuz'da gezegenin yakýnýndan geçecek olan New Horizons þu anda Plüton'dan yaklaþýk 40 milyon kilometre uzakta. New Horizons, Plüton'un yüzeyini incelemek için uzun menzilli bir görüntüleme cihazý kullandý. Bilim insanlarý bu tür cihazlardan alýnan görüntüleri çok sayýda iþlemden geçiriyor. Bu nedenle hata payý olmasý mümkün. Ancak gezegenin yüzeyinde birbirinden çok farklý bölgeler olduðu görüþü þu anda hakim. Bunun ne anlama geldiði ise henüz belli deðil.
New Horizons'dan gelen verileri inceleyen ekibin baþkaný Alan Stern, "Plüton'un her yüzü bir diðerinden farklý" dedi. "Kuzey yarýmküresinde belirgin karanlýk bölgeler görüyoruz, en karanlýk ve en aydýnlýk alanlar ise gezegenin ekvatorunun üzerinde veya güneyinde. Neden böyle olduðu ise bir bilmece." New Horizons gezegene yaklaþtýðýnda hýzý çok fazla olacaðýndan Plüton'un yörüngesine giremeyecek. Onun yerine, otomatik olarak Plüton'un ve bilinen beþ uydusunun fotoðraflarýný çekecek ve mümkün olduðu kadar çok veri toplamaya çalýþacak.