Ekonomi.

Bölge halkı geçimini sanayi, tarım ve ticaretten sağlar. Türkiye’nin ilk sanayi tesislerinden bazılarını barındıran ve toplam sanayi üretimi içindeki payı yanyı geçen Marmara Bölgesi, Türkiye’nin sanayi bakımından en gelişmiş kesimidir. Bölgedeki en yoğun sanayi alanı İstanbul-Izmit- Bursa eksenidir. Bölgenin öteki yörelerinde de yaygın sanayi etkinliklerine rastlanır, ilkçağdan beri önemli bir ticaret merkezi olan ve kıtalararası ulaşım yollarını denetimi altında tutan İstanbul, bölgeye ülke çapında üstünlük sağlar. Bölgede üretilen başlıca sanayi mallan arasında işlenmiş gıda, dokuma, hazır giyim, çimento, cam, kâğıt, lastik, petrokimya ürünleri, metal eşya, otomobil ve yedek parça, elektrikli eşya, vagon ve gemi sayılabilir.

Tarım
:Marmara Bölgesi’nde tarım çok çeşitlenmiştir. Ekili alanların yaklaşık yarısı buğday tarlalanndan oluşur. Tarla bitkilerinde miktar olarak üretim sıralamasının başında yer alan buğdayı şeker pancarı, mısır ve ayçiçeği izler. Bölge 1989'da Türkiye ayçiçeği üretiminin yaklaşık yüzde 75'ini, çilek üretiminin yüzde 52'sini, pirinç üretiminin yüzde 49'unu, domates üretiminin yüzde 42'sini, yulaf üretiminin yüzde 40'mı, şeftali üretiminin yüzde 34'ünü, soğan üretiminin yüzde 30'unu, mısır ve muşmula üretiminin yüzde 29'unu, zeytin üretiminin yüzde 27'sini, kiraz üretiminin yüzde 26'sini ve buğday üretiminin yüzde 22'sini gerçekleştirmiştir. Eskiden yaygın olan tütün üretimi giderek önemini yitirmektedir. Sebze ve meyve üretimi önemli bir miktarı bulur; mısır üretiminde Karadeniz Bölgesi'nden sonra ikinci sırada yer alan bölge, zeytin üretiminde de Ege Bölgesi'ni izler. Sofralık Gemlik zeytinleri ülke çapında aranır. Bağcılık bölgede önemli yer tutar; sofralık çavuş ve şaraplık yapıncak üzümleri ünlüdür. Eskiden Bursa Ovası ile İzmit Körfezi çevresinde geniş alanlar kaplayan bağ ve bahçeler, sanayi tesisleriyle kentlerin gelişmesi sonucunda ya gerilemiş ya da tümüyle ortadan kalkmıştır.

Hayvancılık
: Bölgede tarımsal üretim gelirlerinin yaklaşık yüzde 25’i hayvancılıktan elde edilir. Bölgenin sığır varlığı koyun varlığının ancak yarısı kadardır. Trakya’da daha çok kıvırcık koyunu yetiştirilirken, nitelikli yünüyle ünlü merinos koyunu yetiştiriciliği Güney Marmara Bölümü’nde yaygındır. Bu hayvanlardan elde edilen sütler çeşitli mandıralarla süt ürünleri fabrikalannda, deriler tabakhane, deri ve hazır deri giyim fabrikalarında, yünler yünlü dokuma fabrikalarında, etler de çeşitli et ürünü tesislerinde değerlendirilir. Eskiden dünya çapında önem taşıyan ipekböcekçiiiği günümüzde oldukça gerilemiştir. 1989'da Türkiye yaş koza üretiminin yaklaşık yüzde 59'u Marmara Bölgesi'nde gerçekleştirilmişti. Tavukçuluk ve arıcılık bakımından da önem taşıyan bölgede aynı yıl Türkiye yumurta üretiminin yüzde 19'u, bal üretiminin de yüzde 12'si elde edilmişti.
Sualtı varlığı bakımından zengin, balıkçılık açısından canlı bir alan olan bölgeye komşu denizler, kirlilik ve aşırı avlanma nedeniyle oldukça çoraklaşmıştır

Marmara Bölgesi yeraltı kaynakları
bakımından da oldukça zengindir. Bölge topraklannda bulunan ve çoğu işletilen başlıca yeraltı zenginlikleri antimon (Balıkesir), kurşun-çinko (Balıkesir), cıva (Balıkesir), demir (Balıkesir), bakır-kurşun (Çanakkale), krom (Bursa), volframit (Bursa), bor mineralleri (Balıkesir ve Bursa), mermer (Balıkesir ve Bursa) ve linyit (Balıkesir, Bursa, Çanakkale, Edime, İstanbul ve Tekirdağ) yataklandır. Bölge madensuyu kaynaklan açısından da zengindir. Bunlardan Akyazı’daki Kuzuluk, Bursa’daki Uludağ, İnegöl’deki Çitli madensulan şişelenir ve sofra suyu olarak değerlendirilir. Bölgenin ülke ve hatta dünya çapında önem taşıyan başhca sıcak şifalı su kaynaklan ise Çekirge, Yalova, Gönen ve Oylat kaplıcalarıdır.

BAKINIZ Marmara Bölgesi - Genel Bilgi