Evren
TDK, Türk Dil Kurumu
-I-
özel, isim (e'vren)
Ankara iline bağlı ilçelerden biri.
-II-
isim, gök bilimi
1 . Gök varlıklarının bütünü, kâinat, cihan, âlem, kozmos:
"Evrende milyonlarca galaksi, her galakside milyonlarca güneş var."- A. Boysan.
2 . Düzenli ve uyumlu bir bütün olarak düşünülen bütün varlıklar:
"Yemeyi, içmeyi, konuşmayı, düşmanlarımı, dostlarımı, orta malı hislerimi ve evreni unuttum."- R. H. Karay.
3 . (halk ağzında) Büyük yılan.
4 . (mecaz) Kişinin içinde yaşadığı, ilişkide bulunduğu ortam:
"Kendi evrenine dalmış olan Halim ürkerek sıçradı, bir adım geriye attı."- A. İlhan.
Birleşik Sözler - evren bilimi
evren doğumu
evren pulu