Doktor olmak için ne yapmalıyım?

Hemşirelik için özel bir kontenjan olduğunu sanmıyorum. O konuda bir bilgiye ulaşamadım. Sanırım diğer tıp fakültesi okumak isteyenlerle aynı şeyleri yapıp ÖSSye çalışmanız gerekecek (kişisel düşüncem).
Ama şu olabilir, sahip olduğunuz tıp bilgisi size derslerde yardımcı olacaktır.

Konu hakkında bilgisi olan arkadaşımız size daha ayrıntılı bilgi verecektir.

İyi günler dilerim...

sağlık kollejleri yada yeni hemşirelik yüksek okullarından mezun olanların ek puan aldıkları yerler mevcut ancak tıp fak. bunlardan biri değil. arkadaşımın da dediği gibi en baştan öss ile işe başlayabilirsiniz..
kolay gelsin

doktor olabilmek için üniversite sınavına girip tıp fakültesini kazanmanız gerekmekte

fen lisesini kazanabilirseniz daha faydalı olur tabii ama düz liseye giderseniz ve sayısal alanı seçerseniz de üniversite sınavında çözmeniz gereken soruların derslerini okulda görmüş olursunuz

sağlık meslek liseleri doktorluk için bir avantaj sağlamıyor sağlık meslek lisesine giderseniz hemşirelik ebelik gibi bölüm tercih etmek istediğiniz de üniversite sınavından aldığınız puanla birlikte ek puan veriliyor fakat doktorluk için ek puan söz konusu değil ve doktorluk için gerekli sayısal dersleri sağlık meslek lisesinde yeterince göremeyebilirsiniz.

o yüzden düz lise de sayısal alan seçmeniz daha yararlı olacaktır fen lisesini kazanabilirseniz daha iyi tabii sağlık meslek lisesine giderseniz çözmeniz gereken sayısal ağırlıklı soruları okul dışında kendinizin öğernmesi gerekir.

umarım yardımcı olabilmişimdir başarılar..

“Damdam düşenin halinden damdan düşen anlar” demişler. Ben şu an tıp fak. 5.sınıftayım, yırtınıyorum; aman ha az kaldı, doktor olacam diye. Millette bir doktor düşmanlığı ki sormayın gitsin. Neler çekiyoruz birşeyler olabilelim diye, kimsenin haberi bile yok. “Doktor mu? onlar şöyle de, böyle de…” başlıyorlar saymaya.
Halbuki madalyon tek yüzlü değil. Başa gelmeden anlamıyorlar işin iç yüzünü.Ekşisözlukte bir ablamız ne güzel anlatmış durumu. Okuyun hadi:
“Affiniza siginarak, ... yemektir.
ben tip okumadim, iyi ki de okumamisim. Türkiye’nin baba bir
üniversitesinin “eşek bağlasan geçer” denilen bir bölümünde, çimlere ve boğaza karsi isletme okudum. en zorlu zamanim, alti günde yedi finale girdigim son dönem oldu, uykusuz kaldim, sonra bitti gitti.
bizim endüstriciler, insaatçilar, makineciler, bilgisayarcilar vardi. bilgisayacilar bir hafta proje kasar uyumazlardı. endüstriciler triple integrallerle kafayi çizerlerken, insaatçılari ve makinecileri bitiren dinamikti. hepsi çalisti, çabaladi, sabahladi. sonra onlarınki de bitti gitti ama onunki bitmedi. biz mezun olup keplerimizi havaya fırlattığımızda, o hala kafam kadar ingilizce pediatri kitaplarıyla boğuşuyordu. Dahiliye stajlarında, geceleri, yüzüne sıçramış kanı bile silemeden, hacettepe
hastanesinin bir köşesinde, kahve ve sigara eşliğinde kendine gelmeye
çalışıyordu.
ortalama iki ayda bir görüşüyorduk. bazen üç dört aya çıkıyordu süre. ben işe başladım, telefonla aradığımda geceleri, o ya yurdun çalışma salonunda ya da hastanenin kantininde oluyordu. ya binlerce sayfa notla uğraşıyor, ya da yoğun bakımdaki hastaların başında oluyordu. sonraki iki sene böyle geçti.
ben üniversiteme bayılmazdım, ama mezuniyet töreninde yine de kepimi fırlattım. o kendi törenine gitmedi, “altı sene ebemi bellediler” dedi, “sevinecek hiçbir şeyim yok”. ben mezun olduğum gün, sözleşmemi imzalamıştım. o mezun olduğunda bir işi yoktu. dahası bir diploması da yoktu. sağlık bakanlığı diplomasına el koymuştu. ya tus’u kazanacak ya da zorunlu hizmete gidecekti.
benim arkadaşlarım -yani mühendisler, avukatlar, işletmeciler-
üniversitede, hadi bilemedin üniversiteyi bitirdiklerinde nişanlandılar, işlerini yoluna koyup yuvalarını kurdular. bir doktorla birlikteyseniz böyle bir şansınız yoktur. çünkü üniversite bittiğinde aslında hiç bir şey bitmez, söylediği gibi, “sevinecek bir şeyiniz yoktur”.
mezun oldu ve aylarca ders çalıştı. sonra tus’a girdi, olmadı. Zorunlu hizmet kurasında kars’ı çekti, doğunun parisi kars. doğuya gitmekle sorunu olan bir insan değildi zaten, gitti.doğu nedir bilir misiniz? ben bilmem, ama o anlattı. doğu, hiç bir aletinizin olmadığı hastanelerde tanı koyabilmek için insanüstü çaba sarfetmektir. gerekli araçlar olmadan hastanızı iyileştirmeye çalışmaktır. doğu, devletin ambulanslara benzin koymadığı, ve sevki gerçekleştirmek için hasta yakınlarından ambulansa benzin almasını beklediğiniz yerdir. hasta yakınlarının parası yoksa doktorun üzerine yürümesidir. doğu, aşı yapmak için jilet gibi kayalara tırmanmak, dağ köylerine çıkmak, sonra da aşı yaptığınız çocukların ailelerinden azar yemektir. doğu, devletin götürmediği her türlü hizmetin sorumlusu olmaktır. halkın gözünde devlet olmaktır, devletin beceremediği herşeyin müsebbibi olmaktır.
döndüğünde tus’u kazanmıştı, üniversite hastenesinde uzmanlığa başladı. evlendik. haftada iki gece, penceresi olmayan, buz gibi bir laboratuvarda nöbet tutuyordu. buz gibiydi, çünkü yan depodaki ilaçlar bozulmasın diye soğutuluyordu bütün bölüm. yazın sıcağında, o, tepesinden esen rüzgarla hasta oluyordu. gecenin bir yarısı gelen kanlara bakıyordu, esrar aldıklarından şüphenilen ve yaka paça getirilen askerlerin idrarlarına. zırıl zırıl çalan telefonlara koşuyordu, zehirlenenlerle, intihar edenlere boğuşuyordu.
o benim eşim. haftada iki gece görmediğim, haftada iki gece nöbet tutan, ve sonra ertesi gün hiç bir şey olmamış gibi işine devam etmesi beklenen eşim. nöbet tuttuğu saat başına 1 ytl 66 kuruş alıyor.
evliliğimizin ilk yılları, onun hayatının en güzel yıllarında yaşadığı travmayı atlatmasına yardım etmekle geçti, yaraları sarmakla. biz 300 sayfalık kitaptan korkarken, o mezun olduğunda 15000 sayfa notu çöp torbalarına doldurup atmıştı. geri kalan kitaplar şu an üç kütüphaneyi doldurmuş şekilde evde duruyor.
bu sene uzmanlığını alacak. devlet uzmanlık diplomasına el koyacak, çünkü bir daha zorunlu hizmete gitmesi gerekiyor. uzman olarak çalışmaya başladığı zaman maaşı düşecek. ondan sonra askere gidecek ve orada nöbet tutmaya devam edecek. sonra gelecek, 35 yaşında, hayatı yarılamış bir insane olarak, geri kalan yıllarını huzur içinde geçirmesi umulacak.
benim eşim bunu yapmayacak, çünkü uzman olduğu gün doktorluktan istifa ediyor. hayatının 11 senesini bu işe adadı ve istifa ediyor, çünkü artık acı çekmenin anlamsız olduğuna karar verdi. böylece, türkiye bir “kendini tanrı sanan cibiliyetsiz bir doktordan” kurtulmuş olacak, bayram edebilirsiniz. istifa ediyor, çünkü evlendiğimizin haftası eve tüp takmaya gelen usta “sen doktor olmuşsun ama ben senden daha fazla kazanıyorum, keyfim de tıkırında”
dedi ona. istifa ediyor, çünkü ondan 150 puan daha düşük alan insanlar hayatlarını yoluna koydular, evlerini aldılar, çocukları 3-5 yaşına geldi. istifa ediyor, çünkü erken ölmesinden korktuğumu biliyor. istifa ediyor, çünkü 11 senede şunu anladı: türkiye’de doktor olmak ... yemek ve o ... bütün sevdiklerine sürmektir.”"

Fen ve Matematik derslerine daha fazla çalışın, büyük kentlerimizdeki tıp fakültelerini hedefliyorsanız yüksek puan almalısınız.

Tekrar tekrar mesaj yollamayın, sorunuz yanıtlanacaktır bekleyin..

Önce başarılar diliyorum, sınav puanlarınız yüksek olmalı, fen ve matematik derslerini de iyi öğrenmelisiniz ki üniversite sınavında Tıp fakültelerinden birini kazanabilesiniz. İdeallerinizden vazgeçmeyin, en iyi ve doğru meslek severek yaptığınız meslektir. Tıp fakültelerinin puanı yüksektir ve fen puanı ile öğrenci alır. Fen lisesi, anadolu liseleri gibi okulları kazanırsanız başarı şansınız da artacaktır.

Puanlarınızın yüksek olması ve fen ve matematik derslerinden yüksek başarı hedefiniz olsun. Fen lisesi veya anadolu lisesi kazanmaya çalışın.

Başarılar diliyorum, sınav puanlarınız yüksek olmalı, fen ve matematik derslerini de iyi öğrenmelisiniz ki üniversite sınavında Tıp fakültelerinden birini kazanabilesiniz. İdeallerinizden vazgeçmeyin, en iyi ve doğru meslek severek yaptığınız meslektir. Tıp fakültelerinin puanı yüksektir ve fen puanı ile öğrenci alır. Fen lisesi, anadolu liseleri gibi okulları kazanırsanız başarı şansınız da artacaktır.

Doktor olabilmek, Tıp Fakültesi kazanabilmek için sayısal bölüm okumalı ve matematik ve fen derslerinde başarılı olmalısınız. Anadolu Liseleri, Fen Liseleri, Liselerin fen-sayısal bölümlerinde başarılı öğrenci olmaya çalışın. Hedefiniz güzel ve bu hedef için size düşen çalışmak. Başarılar dilerim.