Psikolojim bozuk ne yapabilirim? - Sayfa 2

bakın hacılar bişi sööliim. İzlemediyseniz fight club ı izleyin. Herşeyini yitiren, sıfıra inen, kaybedecek birşeyi kalmayan bir insanın hayata bakışının nasıl değiştiğini görün. Dert ettiğimiz şeyler, bizim onlara atfettiğimiz önemden dolayı. Halbuki bu hayattaki herşey sanal ve imtihan. Neden imtihan ediyor Rab bizi? O çok derin, felsefi ve girift, dalmayalım. Ancak madem bu var ve biz değiştirme kudretinde değiliz, o zaman kuralına göre oynayalım bu oyunu. Oyun gibi görmek birinci devamız. 'biz'li konuşuyorum çünkü ben de yakın zamanda kanser olmasından dolayı sevdiğimle evlenemedim. Kaybettim demiyorum, evlenemedim diyorum dikkat!. Kaybetsem, derdim ki, Rabbim verdi, fazla acı çektirmeden aldı yanına. Ama o acı çekiyor, benimle evlenmiyor, hatta görüşmüyor ve ben onun yanında olamadığım, hiçbirşey yapamadığım için derin rahatsızlıklar hissediyorum. Evet hala hissediyorum ancak, bunun bir imtihan ve Allahın takdiri olduğunu, hayatın herzaman güzellikler sunmadığını düşünüp işin içinden çıkmaya, hayatı katlanılır kılmaya çalışıyorum. İntiharı düşünüp Rabden korkusundan dolayı yeltenemeyenler! Belki yakında dünyanın en bahtiyar adamları arasına girmeye namzetsiniz. Çünkü sıfıra inmiş, dipteki acıyı ve anlamsızlığı tatmış, herşeyden vazgeçecek konuma gelmişsiniz...Burda yapılacak şey, başınıza gelen ve sizi acıtan şey herneyse, onunla savaşmayı bırakın. Ya da şu saçma ve manasız hayattan, bu vurdumduymaz ve kadir kıymet bilmez insanlardan, aslında onların sahip olmadığı/olamayacağı şeyleri beklemekten vazgeçin/vazgeçelim. Bu beklentileri, sevgileri, umutları karşılayabilecek tek varlık Rabdir. O'ndan nefsimiz adına bişeyler, yatlar katlar, sevgililer, dostlar istemekten vazgeçelim, O'na daha iyi nasıl bir kul oluruz ona bakalım. Çünkü, O'nun sevdası ve aşkı dışında hiçbirşey, bu dünyanın anlamsızlığını ve boşluğunu arayan bir insanı tatmin etmeyecek ve hayal kırıklıklarına sebep olacaktır. Şu kız beni sevmedi, insanlar beni sevmiyor; Allahın sevgisi senin O'na gösterdiğin sevginin kat be katıdır ve seni doyurur. Şu işim olmadı, o iş sen istiyorsun diye hayırlı demek değil, belki Rabbin seni çok sevdiğinden ve o iş ilerde sana hayır getirmeyeceğinden seni uzak tuttu. Çocuğumu, anamı, eşimi vs kaybettim. Bu bir kayıp değil, imtihan vesilesi bir ayrılık. Sen bu imtihanı aşamazsan, ayrılığın ebedi olur, bundan korkup Rabbine sarıl. Ebedi tatlı bir hayatın yanında şu adaletsiz saçma dünyanın ne kıymeti olabilir. Ayrıca o sahiplendiğin ve yitirdiğin şeylerin hiçbiri senin değildi, sen bile sana ait değilsin. İşte sıfırlamanın başlangıcı bu. Can yücel der ya: sahiplenmeyeceksin diye. Sahiplenmezsen, kazık çakacak gibi yaşamazsan yitirdiğine de üzülmezsin. Sonra neden yaşadığın onca tatlı ve güzel anıları bir anda hafızandan silip şikayetleniyorsun. En güzel günlerini düşün bakalım, en şen kahkahalarını. o günlerde Rabbini anıyor muydun yoksa sürüklenip gidiyor muydun. O seni sevdiğinden dolayı sana bi tokat atınca hemen zırlıyorsun, ne kadar zayıfsın. Halbuki etrafa güçlü pozları atan, o elindekileri yitirmeden önce sanki onları sen yaratmışın, seninmiş gibi caka satan sendin. Sıfıra in kardeş. Çevrendeki insanların iyisiyle kötüsüyle senin başrolü oynadığın kendine has dünyandaki küçük piyonlar olduklarını iyisiyle kötüsüyle rollerinin icabını yerine getirdiklerini düşün. Şu seni hırsa ve bu dünyanın kandırıcı yüzüne çeken ve neden benim de olmuyor dediğin lüks arabaların birer metal yığını, lüks evlerin birer taş yığını, çocuk çoluğunun ana babanın dahi figüranlar ve imtihan vesileleri olduğunu...anla. Herşeyi teke indir. Aslında tek hedef, tek gaye, tek şey ve tek herşey sadece ama sadece Rab. Haksızlıklar, ölenler, sana tuzak kuranlar, seni sevenler, senden nefret edenler...Hepsi hayal ve herşey oyun...Kuralına göre oynarsan bu saçmalıkların içinde dahi mutluluğa erersin. Dediğim asla kolay değil ve o NLP(kişisel gelişim) zırvalarına da benzemez. İçtendir, özdendir, bunca sanal ve hayal içinde belki tek gerçektir. O yüzden zor. Ama sen pısıp kaldıkça ve şikayet edip zırladıkça gerçekten buna ulaşamazsın. Sıfırlan kardeş. Herşeyi birşey yap. Üzüldüğün şeylerin bu tek yekün içindeki ufaklığını ve değersizliğini kuş bakışı seyret. Hatta kaybına, derdine, işte o seni üzen şey herneyse, ona bi gülümse, sen de hayatıma hoş geldin, sen de hoşsun, hüzün de hoş, O'ndan gelen herşey hoş de. Kesin çözümdür inşallah, başkalarının saçma zırvalarına benzemez...

Arkadaşlar bu sıkıntıların %99,9 u maneviyatsızlıktan kaynaklanmatadır.Günümüzde insanlar islamiyete göre yaşamadıkları için büyük sıkıntılar yaşamaktadırlar. Örnek veriyorum sınava girdiniz imtahan oluyorsunuz etrafınıza bakın gayet rahat, stress yapmamış hatta keyfide yerinde kimse görebilirmisiniz? çok nadir . eğer görüyorsanızda o kişi sınavda çıkacak soruların çözümlerinin olduğu kitabı çok çalışmıştır,ve çıkan soruların cevaplarını biliyodur. İşte dünya hayatıda böyledir. Dünya hayatının geçici olduğunu bilen,ve dünyanın bir imtahan yeri olarak yaratıldığını bilen bir kişi herşeyin yolunda gitmesini beklememelidir.Çeşitli zorluklarla karşılacağının bilincinde olmalıdır ve bunların ALLAHTAN geldiğini bilmelidir ve bu sınavı kazanıp ödülünü almak için çalışmalıdır. İnsanı mutlu edecek tek bir şey vardır (anlık mutlulukları kasdetmiyorum) oda ALLAH ın insana gösterdiği yoldan gitmektir. Bazı arkadaşlar bu yazıdan bişey anlamayabilir ama bu yazıdan bişeyler anlayabilmesi içinde azda olsa manevi alt yapısının olması gerkir. Sizi yaradandan daha çok şey biliyorsanız kendi kurallarınıza göre yaşayabilirsinz. ....SAYGILAR....

Arkadaşlar umarım yardımcı olabilirim, gördüğünüz silüetler eğer siyahsa diğer insanlar görmüyor diye sizin onları kafanızdan uydurduğunuz sonucunu çıkarmayın, o siyah varlıklar ordadır ve siz onları görebiliyorsunuzdur. Halüsinasyona gelince , bu vücudunuzun normal çalışmadığı zamanlarda (hastalık ve aşırı uykusuzluk gibi) gördüğünüzü sandığınız görüntü veya seslerdir. KESİNLİKLE İLAÇ KULLANMAYIN.

Ruh çağırma telkinlerinde bulunmayın, bu %90 psikolojik bunalım ve intiharla sonuçlanır.
Psikologlara görünün, psikyatrislerden mümkün olduğunca uzak durun.

ben 17 yaşındayım bir çok işe girdim çıktım kimisiyle kavga ettim kimisiyle anlaşamadık kimisinden ben kendi isteğimle bıraktım ve evde kaldım hiç birşey yapamıyorum bunalıma girdim hayat artık çok boş geliyo piskolojim nedeniyle arkadaşlarımla küstüm onların beni kullandıklarını düşünüyodum onun için küstüm kimsem kalmadı köy ortamında yaptım serserilikler yüzünden elalemin dilindeyim kimsenin yüzüne bakamıyom kimseyle konuşamıyom sosyal hayatım sıfır annem babam benle artık konuşmuyo artık onlarda bıktı benden artık hep acı çekme istiyorum yaşamak istemiyorum sevdiklerimin beni bu halde bırakıp arayıp sormadıkları için intar edip arkamdan üzülüp vicdan azabı çekmelerini istiyorum bazen kendimi alkole vuruyom sıgarayayı aşırı çok içiyom devamlı ağlamk istiyorum düştüm bi kara delikte debelenip duruyom anlam veremiyom hiç bişe,ye herşey çok boş geliyo hiç bişeyden tat alamıyom artık herşeyden sıkıldım çalışmak istiyorum bi an bi heves oluyo ama yine umutsuzluğa kapılıyom gene olmucak deyip bunalıma giriyom artık kendimden korkuyom bu bedende çıkıp gitmek istiyorum bişey olmasını bekliyom ama hiç birşey olmuyo yapayanlızım çaok bunalıyom saldırmak istiyom ama ne fayda diyorum çözüm yolu dseil ki okumak istiyorum nasıl yapacamı bilmiyorum en ufak şeyleri takar oldum herşeyi bahane edip acı çekmek istiyorum babamın artık bana büyüdüm için yapacak bişey kalmadını düşünüyom san ki ben i yanlız bırakmışlar gibi kendimi rüyada zandediyom uyanmak istiyorum artık bitsin diyorum olmuyo çok duygusalım kendimi tiribe bağladım beydim biran duruyo ne yapacamı şaşırıyom kendi içimde boğulup gidiyom san ki ben bi koltuğa oturmuşum filim seyrediyo gibiyim insanlar gülüyo konuşuyo çalışıyo onlara özeniyom onlar gibi olmak istiyom ama olamıyom bunalıma girip içki içtimde ahiretim aklıma geliyodaha çok bunalmaya başlıyo içki yüzünden cehendememi gidecem dye keşke hiç doğmasaydım diyorum ben yolsam diyorum bir iş yaparken artık okadar bıktımki midem bulanıyo bir iş yaparken hayat sanki sıkıntı için bunalmak için kurulmu bir mekan gibi ben ne yapsam artık huzurlu mutlu olurum bide ben çok sinirliyim evde herşeyi vurp kırıyom duvarları yumruklu yom hergün ağlıyom bıktım yardım edin artık korkuyorum bişy yapacam kendime diye hayattan hiç zevk alamıyom bana yardım edin

ben 8 yasındayken babamı ve kardesimi kaybettim.. bi donem sonrada kendimi.. ozellikle 8. sınf ve lise hayatımpskolojık rahatsızlıklarla ve doktorlarla gecti. bi donem depakin de kullandım. son 1yıldr 1 kere bayıldım .şimdi ailemle problemlerim var ve nişanlımında bu sorunlar yuzunden beni bırakmasından korkuyorum.. bahsettiğim gibi neredeyse 1 yıldır iyiydim fakat artık kendimi çok güçsüz , yorgun hissediyorum. zaman zaman hatta neredeyse her gun kendimi oldurmek istiyorum fakat dinimizin gereği korkuyorum yapamıyorum. el ve ayaklarımda uyusmalarım basladı; bayılma derecesine geldigim zamnlar da oluyo. çok bunaldım tekrar doktor ve hastaneye bulasmak istemiyorum lütfen yardım edin...

Arkadaşlar Benim Ailem biraz Sorunlu Annem le babam olsun abimle babam olsun Her Ay Bi Tartışma Bi Kavga Bi Yumruk Bi Ara Ayrılacak Duruma Geldiler . Ve Ben Dayanamayıp Polise İhbar Ettim Benim Babam Bir Alkolik . Heralde Ben 1 . ci Sınıfa Giderken Bile Rakı İçiyordu Annemin Çalışmasına İzin Vermiyordu Bir Gün Abim Babam Annem Dayım Gil Filan Kapı Pencere Koymadı Her Yer Kırıldı . Kapı Desen Kapı Pencere Desen Pencere yani Anlıyacağınız hiç Birşey Koymadılar İşte Ozamanda Ayrılma Noktasına Geldiler Polisi Ben Aradım İşte Babam Kör Kütük Sarhoş İçip İçip Gelirdi Aileme sataşırdı İşte BEn Daha Küçüğüm 6 - 7 yaşlarında felan . Sonra İşte O Günden Sonra Mamak İlçesine Yerleştik Ordada Bi Tatsızlık Yaşandı İşte Abim Esrar İçiyormuş Babam Bunu Öğrendi Felan Yine Bir Kavga çıktı bir Dükkan Açtık Dükkana Gelmiyordu Çok uyuyordu Bi ARada Onun Yüzünden Kavga Çıktı Ve Benim Artık psikolojim Alt Üstü olmuştu Size Ne Bileyim Hep Aklım Annemde Kalıyordu Bu Akşam Ne Olacak Kavga Çıkacakmı Paramız Mı Yok Yarın Okul Hiç Düşünmüyordum Nerdeyse Hiç . Okula Gitmek İstemiyordum Derslerden Birşey Anlamıyordum Şuan 7.ci Sınıfa Gidiyorum 5 tane 1 İm Var Çalışsamda Yapamıyorum Çalışmasamda Ot Gibi Yaşıyorum Benim Hayatım Darma Duman Oldu halüsinasyonlar Görmeye Başladım Her Zaman Ağlıyacak Duruma Geliyorum Saçma Sapan Duygular Yaşıyorum Deli Gibiyim Bunları Anneme Söylemeye Okuldaki Rehber hocasına Söyliyemiyorum İlk Defa Size Açıldım Arkadaşlar Ne Yapsam Ne Etsem Bir Türlü Kurtulamıyorum Bu Aralar Fazla Sıkışığız psikiyatri Felan Gitme Durumum Yok . Anlıyacağınız Hiç Gidemicem Ve Böyle Hiç Birşeyden Anlamıyacağım anlamıyorum da . Benim Psikolojim Küçüklükten Beri Var Hep Uyumak İstiyorum Hiç Uyanmak İstemiyorum İntihara Kalkışmak İstedim Yapamadım Arkadaşlar Bunun Bir Çözümü Yokmu Lütfen arkadaşlar ... Kafayı Yicem Lütfen 1 Kez Okuyun

Bence senin Ayet el kürsi yi okuman lazım, muhtemelen geceleri sana bir şey musallat olmuş, ne olduğu malum 3 harfliler, dediğim gibi, herşeyi tıp çözemiyor, böyle vakalara daha önce de rastladım.