Kabul edermisin ya RASULULLAH? ÜMMETI ÜMMETI diyerek dogdu alemlerin peygamberi, o nûru ugruna yaratti mevla bu alemi... Biz senin yolunda ilerleyerek sünnetlerinle, aglayip gözyasi dökerek gecenin bir vaktinde, düsünerek hâlimizi kiyamet gününde, hasretini ekleyerek mahsul ibâdetimize, sefâat edermisin bize, peygamberlerin peygamberi?! Cebrâil aleyhisselam vahiy getirmeyip, Mikâil al. mevsimlere karismayinca, Azrâil al. her an baska tarafta, insanlar can verip, Isrâfil al. sûrunu üfledigi zaman hûû nidasiyla, artik dünya yikilip ahiret kaldiginda, benide ümmetin kabul edermisin ya RASULULLAH?! O gün ki herkes birbirinden kacacak, baba evladi tanimayip, evlad ana, babadan hesap soracak, kimse birbirine bakmayacak, hak arayip, benide ümmetin kabul edermisin ya RASULULLAH?! Mevlâmin önünde hesaba cekildigimde, o inanilmasi güc sicaklikla eridigimde, günahlarim bana gösterildiginde, o benim ümmetimden deyip, benide ümmetin kabul edermisin ya RASULULLAH?! Kiramen Katibin Melekleri Görüp gözeten ah o melekler, İnsan oturduğu zaman o melekler, Biri sağına,diğeri soluna gelir oturur. O kimse yürüdüğü vakit, Biri önünde,diğeri arkasında gider. Kul yattığı vakit, Biri baş tarafında,biri ayak uçunda oturur. O melekler asla insandan ayrılmazlar, Bizi görüp gözeten ah o melekler. Her kişinin işlemiş olduğu,sevap ve günahı yazarlar. O melekler, ecel gelene kadar bizden ayrılmazlar. Kişi ölüp ruhu çıkınca, o melekler: Ya Rab ! Bize izin ver semaya çıkalım derler. Hak Teâla : Gökler doludur, siz yerde tesbih ediniz , Hasıl olan sevabı o kulumun defderine yazınız .. Hakka boyun eğen bizi gözeten ah o melekler. İnsan başı boş mu yaratıldı zannediyor, vah bana ! Biz sorumsuz değiliz. Görüp gözeten elçiler var ya. Şahsi mesuliyet var! Ne büyüklenenlere, Ne de şeytana , Sorumsuzluğumuzu yıkamayız. |
şiirler bana ait :) bugünden hazırlık var sussuz çöle heryerde kan akıyor su yerine... yeryüzü mahcup,gökyüzü parcalanıyor hüseyim kerbelada, zalim diyarda Muhammedim (as) gülümsüyor can hüseynime hüseynim dizleri üstünde yürüyor şehadete hüseynimin bedeni bir tarafta başı bi tarafta gözleri semada gökyüzü lanet getiriyor zalimlere yeryüzünde zeynep'im feryat ediyor zalimlere kerbelada Muhammed'imin (as) yüzü gözü kan içinde zeynep'im haykırıyor neredesin Muhammed'im(as) diye güllerini soldurdular kapardılar diyor ahh hüseynim vahh hüseynim bugünün adına aşura dediler sussuz kalma pahasına her yer kerbela H.ARSLAN |
2004 te yazdım NEDEN OLAMADIM Mekke sokakları kızgın Mekke sokakları kan kokuyor Mekke sokaklarında zülüm sürüyor Herkes doğacak güneşi bekliyor Umutla Hasretle Sevinçle Hüzünle Gözyaşlarıyla Karanlığı dağıtacak güneşi bekliyor Gökyüzü Yeryüzü Yedi alem doğacak güneşi bekliyor Diri diri toprağa gömülen Günahsız evlatlar Ezilen hakir görülen varlık Doğacak güneşi bekliyor Bin bir umutla bekliyorlar Gözlerini semaya dikip gelecek emri bekliyorlar Halime kalkıp Mekkeye geldi Bütün alem doğacak güneşi bekliyor Emir verildi Abdülmuttalip Kabe de tavafta hamd ediyor alemlerin rabbine Gelecek evladı bekliyor Bir ses yankılandı doğdu diye Eve koştu görebilmek için Kapıyı açtı içerisi kalabalık Müsaade verilmedi İlk önce melekler onu tanıyacak dedi Gökyüzü yeryüzü bayram ediyor Melekler duada Yeryüzü secdeye gidiyor Haber verin bütün aleme Herkes bunu tanısın GÜL YÜZLÜ MUHAMMEDİM doğdu Melekler saf saf sıraya girdiler görebilmek için MUHAMMEDİM secdede Şahadet parmağı havada Ya Rabbi ümmetimi affet Ümmeti Ümmeti Ümmeti Nidaları semayı inletiyor Emir geliyor doğuyu batıyı gezdirin Herkes Muhammedi tanısın bilsin Bu alemlere rahmet peygamberidir Yetim doğmuştu Ama bütün yetimlerin efendisi Bütün insanların efendisi bir yetim Mekke sokaklarında hüzünlü bir yetim dolaşır Biri baba diye seslense acaba nasıl olurdu Ebvada babasının kabrisinde Annesini de orda bırakır Yetim ve öksüz olarak döner Mekke sokaklarına dönüyor Ya biri yanında anne diye seslense Ne hissederdi yetimim öksüzüm gül yüzlüm Muhammedim Neden Mekke sokaklarında olmadım Sen yetim ve öksüz kalınca Ey Ebvada yatan ölü bizde yetim ve öksüz kaldık Neden Mekke sokaklarında olmadım Emir verildi Muhammedim peygamber oldu Zülüm kokan karanlık olan Mekke sokaklarında Aydınlığı getirmesi için Neden Mekke sokaklarında olmadım Sana söz söylediklerinde Neden Mekke sokaklarında olmadım Yollarına dikenler serildiği vakit Dur efendim yollarına uzanayım Dikenler benim vücuduma batsın Ayaklarına batmasına razı değilim demedim Neden Taifte olmadım Sana gelen taşların önünde set olmadım Yüzün kanlar içinde kaldığı vakit Neden orada olmadım yetimim efendim Neden Sevr mağarasında olmadım Güvercin ve örümcek yerine Canımı katmadım mağara ağzına efendim Neden sen ,Uhud da ağlarken Şehitlerin efendisi baş ucunda ağlarken Neden Uhud da olmadım Yüzün gözün kanlar içinde kaldığı vakit Sana atılan okların önünde set olmadım Neden Uhud da olmadım Herkes kaçarken meydanda Ben sana koşmadım sana sarılıp oklar bana gelmesi için Ey gül yüzlü Efendim Sana muhtacım Nuruna muhtacım Gökyüzü ağlarken Yeryüzü ağlarken İnsanlık ağlarken Sen veda ederken ümmetine Arafat dağında seslendi tüm insanlığa Neden orda olmadım Son bir defa gül yüzüne bakmak Sımsıkı sarılmak isterdim Şuan Arafat meydanındayım Veda hutbesini dinliyorum Herkes gözyaşı içinde Bu dağ Taş Toprak İnsanlık sana şahit oldu efendim Neden orda olmadım efendim Ah efendim gül yüzüne muhtacım Ah efendim nuruna muhtacım Neden Kerbela da Can Hüseyininin önüne atlamadım Ama efendim Artık her yer Kerbela Artık her gün aşure Artık Hüseyinler orda Efendim Sultanım Ey günülerlin dildarı Muhammedim Huzuruna çıkmak istiyorum Ama hangi yüzle olacak bilemiyorum Biliyorum sen alemlere rahmetsin efendim Sultanlar sultanısın Kapına gelen kim olursa olsun Benim gibi günahkar da olsa Onu da kabul edersin efendim Gül yüzlüm Muhammedim Şuan kardeşliğin beldesi Ensarın yurdunda Huzurundayım efendim Sana kendimi sunuyorum günahkar halimle Huzurundayım can Mustafam Gelmeye utanıyorum Ama sen yinede avuçlarını açmış Haydi gel korkma diyorsun sultanım Ürkek bir şekilde geliyorum Başım önümde Gözlerim sel olmuş efendim İlk önce kokunu çekiyorum Sanki başka bir alemdeyim Kalbim yerinden fırlayacak Kalp atışlarım hızlandı efendim Başım önümde gözlerim sel oldu Sana ümmetinin selamı Mazlum ümmetinin gözyaşlarını Sunuyorum gül yüzlü Muhammedim Gözyaşları duaları avucumda Ravza-i Mutaharadayım Yeşil kubbenin altında Can Mustafamın kabri yanındayım Varlığımla varlığında yok oluyorum Efendim sultanım Gül yüzlüm Muhammedim Ey gönüllerin dildarı Muhammedim H.ARSLAN |
Kutlu Nebi Kainatın efendisisin, İnsanlığın şerefisin. Önder ve örnek sensin; Allah’ın habibisin. Adının anıldığı mekandan, Uzaklaştırmasın, Yaradan. Cehaletin ve zulmün, En yaygın olduğu zaman; "Oku" emriyle, elinde Kur’an; Alemlere rahmet geldin sen. Adının anıldığı mekandan, Uzaklaştırmasın, Yaradan. Seni hakkıyla övemem ben, Sana övgü yüce makamdan. Rabbim herkese nasip etsin. Gitmeyi senin izinden. Adının anıldığı mekandan, Uzaklaştırmasın, Yaradan. Göçeceğiz bir gün bu dünyadan; Hepimiz geçeceğiz, hesaptan. Senin şefaatın olmadan; Nasıl kurtuluruz azaptan. Adının anıldığı mekandan, Uzaklaştırmasın, Yaradan. |
Kabul edermisin ya RASULULLAH? ÜMMETI ÜMMETI diyerek dogdu alemlerin peygamberi, o nûru ugruna yaratti mevla bu alemi... Biz senin yolunda ilerleyerek sünnetlerinle, aglayip gözyasi dökerek gecenin bir vaktinde, düsünerek hâlimizi kiyamet gününde, hasretini ekleyerek mahsul ibâdetimize, sefâat edermisin bize, peygamberlerin peygamberi?! Cebrâil aleyhisselam vahiy getirmeyip, Mikâil al. mevsimlere karismayinca, Azrâil al. her an baska tarafta, insanlar can verip, Isrâfil al. sûrunu üfledigi zaman hûû nidasiyla, artik dünya yikilip ahiret kaldiginda, benide ümmetin kabul edermisin ya RASULULLAH?! O gün ki herkes birbirinden kacacak, baba evladi tanimayip, evlad ana, babadan hesap soracak, kimse birbirine bakmayacak, hak arayip, benide ümmetin kabul edermisin ya RASULULLAH?! Mevlâmin önünde hesaba cekildigimde, o inanilmasi güc sicaklikla eridigimde, günahlarim bana gösterildiginde, o benim ümmetimden deyip, benide ümmetin kabul edermisin ya RASULULLAH?! |
Sevgili Peygamberim Sevgin ile seni andım, Sevdim seni Peygamberim. Seni andım, aydınlandım, Sevdim seni Peygamberim. Çağırarak kutlu ize, Önder örnek oldun bize, Sevgileri dize dize, Sevdim seni Peygamberim. Yüreğimde kutlu sözün, Nurlar saçar o gül yüzün, Geceleyin ve gündüzün, Sevdim seni Peygamberim. O anlattı İslâm nedir, İlim, ahlâk, insan nedir, Adın her an dilimdedir, Sevdim seni Peygamberim. Son peygamber, kutlu insan, Dost ve düşman ona hayran, Odur derde ilaç, derman, Sevdim seni Peygamberim. Rıfkı Kaymaz İçimdesin Allah'ım değil kitabında elçinde değil arzında göklerinde görmeye hacet yok allahım sen ki içimdesin içimde değil suya ay düşmesinde değil çiğe gül yaprağında sormaya gerek yok allahım sen ki içimdesin içimde |
Allah Derim Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin; Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem! İsterseniz hayat aşını verin; Sayılı nimetler bal olsa yemem! Ey akıl, nasıl delinmez küfen? Ebedi oluşun urbası kefen! Kursa da boşluğa asma köprü, fen, Allah derim, başka hiçbir şey demem! Necip Fazıl Kısakürek |
İlim İlim Bilmektir Okumakdan mana ne Kişi hak'kı bilmektir çün okudun bilmezsin Ha bir kuru emekdür yiğirmi dokuz hece Okusan uçtan uca Sen hep elif dersin hoca Manası ne demekdür yunus emre der hoca gerekse var bin hacca hepisinden iyice bir gönüle girmekdür Yunus Emre |
|
|
Saat: 03:20 |
©2005 - 2024, MsXLabs - MaviKaranlık