Önemli İcatlar - Teleskop 2 ek Teleskopuzaktaki cisimlerin görüntülerini oluşturmakta kullanılan aygıt, ilk teleskoplarda ışığı odaklamak amacıyla mercekler kullanılıyordu, sonraları aynalı teleskoplar yapıldı. 1930’lardan bu yana gökcisimlerinin yayınlandığı radyo dalgalarını alarak görüntü oluşturan radyoteleskoplardan da yararlanılmaktadır; ayrıca morötesi ışınımla ya da X ışınlarıyla görüntü oluşturan teleskoplar da geliştirilmiştir. Optik teleskopun Avrupa’da 17. yüzyıl başlarında icat edildiği sanılmaktadır, ilk geliştirilen teleskop türü Galilei teleskopudur. Ünlü İtalyan bilgin Galileo Galilei’ nin yapıp kullandığı teleskoplar örnek alındığı için bu adla anılan bu teleskop, bir borunun uçlarına yerleştirilmiş biri yakınsak (objektif) öbürü ıraksak (gözmerceği) iki mercekten oluşur; iki mercek arasındaki uzaklık bunların odak uzaklıklarının farkı kadardır. Alman astronom Johannes Kepler’in 1610 dolayında geliştirdiği teleskop günümüzde kullanılan mercekli teleskopların temelini oluşturur. Kepler teleskopunda yakınsak bir mercek olan objektifin odağının arka tarafına gene yakınsak bir gözmerceği yerleştirilmiştir. Kepler teleskopunun görüş açısısı çok daha geniştir ve büyütme oranı büyüktür (1.000’in üstünde). Bu tür teleskoplarda oluşan görüntü ters görüntüdür; görüntüyü baş aşağı çeviren mercekler ekleyerek düz görüntü elde etmek olanaklıdır (tüfek dürbünlerinde ya da teodolitlerde bu yöntem uygulanır), ama eklenen mercekler ışığı soğurduğundan astronomi teleskoplarında kullanılmaz. Mercekli teleskoplarda daha sonraki dönemlerde önemli bir gelişme gözlenmez; bu tür teleskopun en gelişkin modeli 19. yüzyıl sonlarında Alvan Clark and Sons adlı şirket tarafından yapılıp Yerkes Gözlemevi’ne kurulan 1 m çapındaki teleskoptur. Yansımalı teleskop olarak da anılan aynalı teleskoplarda ışık içbükey bir ayna tarafından odaklanır. Aynalı teleskop ilk kez koç matematikçi James Gregory tarafından 1663’te tasarlandı, ama ayna yapma knikleri henüz yeterince gelişmiş olmadından bu aygıt gerçekleştirilemedi. İlk /nalı teleskopu Sir Isaac Newton 1671’de ipti. Newton’ın 1672’de Royal Society’ye ınduğu aynalı teleskopun ayna çapı 5 cm, üyütme gücü ise 38’di. William Herschel’ ı 1781’de 18 cm çaplı bir aynalı teleskop ardımıyla Uranüs gezegenini keşfetmesin en sonra bu tür teleskoplar yaygınlaştı, aynalı teleskoplarda ışığın kırılması söz onusu olmadığından, bu tür teleskoplarda enkser sapınç yoktur, bu da nercekli teleskoplara oranla büyük bir ıstünlüktür. Günümüzde astronomide hemen yalnızca aynalı teleskoplar kullanılır. Bunların en büyükleri Rusya’da Kafkaslar’daki Pastuhov Dağında bulunan Özel Astrofizik Gözlemevi’nin 6 m çapındaki teleskopu ile ABD’de California eyaletindeki Palomar Gözlemevi’nde kurulu bulunan 5 m çapındaki Hale Teleskopu’dur. Estonyalı aygıt yapımcısı Bernhard Schmidt’in 1930’da geliştirdiği teleskopta ayna ile birlikte bir de mercek bulunur. Küresel olan aynanın önüne yerleştirilen düşük büyütmeli bir mercek aynanın neden olduğu sapınçları ortadan kaldırır . Böylece ışık toplama gücü ve ayırma gücü yüksek, geniş görüş açılı bir teleskop gerçekleştirilmiş oluyordu. Yer atmosferi 3.000 angströmden (Â) daha kısa dalgaboylarım geçirmez; bu nedenle bu dalgaboylarındaki gözlemler roket ya da uydulara yerleştirilerek 100 km’den daha yükseklere gönderilen teleskoplar aracılığıyla gerçekleştirilir. 1.000-3.000 Â arasındaki dalgaboylarında (morötesi ışınım) kullanılan teleskoplar, normal aynalı teleskopların benzeridir. Bunların başlıca örneği Hubble Uzay Teleskopu’dur. X ışınları ise alışılmış aynalardan yansımaz, optik merceklerde de çok az kırılmaya uğrar. Verimli çalışma elde edebilmek için ışınların ayna yüzeyine çok büyük gelme açılarıyla düşürülmesi gerekir; bu nedenle X ışınlı teleskoplarda, her ikisinin de eğriliği çok büyük olan bir içbükey ve bir dışbükey ayna kullanılır. Bu türden bir teleskopun en dikkate değer örneği, 56 cm’lik Einstein Teleskopu’dur; bu teleskop 1970’lerin sonlarında ABD’nin “HEAD 2” uydusunda kullanılmıştır. Kızılötesi teleskopların tasarımı güçtür; bunun başlıca nedeni aynalar ve aygıttaki başka parçaların gökcisimlerinden gelen kızılötesi ışınıma oranla çok daha parlak ışınım yaymasıdır. Atmosferin alt kesimleri kızılötesi ışınımı kısmen geçirir; bu nedenle bazı dalgaboyları için teleskopların yükseğe yerleştirilmesi gerekir. 1983’te ABD, İngiltere ve Hollanda’nın fırlattığı Kızılötesi Astronomi Uydusu’na (IRAS) yerleştirilen 60 cm çaplı teleskop buna örnektir. kaynak: Ana Britannica |
1 ek TELESKOPa. (fr tblescope; lat. telespopium). Gökbil. ve Opt. Objektifi bir aynadan oluşan ve gökbilimsel gözlemler yapmada kullanılan aygıt. (Bk. ansikl. böl.) —ANSİKL. Teleskopun gök dürbününden farkı objektifinin bir mercek (ya da mercekler topluluğu) yerine bir aynadan oluşmasıdır. Bu gökbilim aygıtını önce N.Zucchi, sonra Mersenne tasarladı. Daha sonra Gregory, Oplica promota adlı yapıtında (1663) bir teleskopun tanımını yaptı, ancak Londra’da bu aygıtı yaptırabilecek yeterince usta bir optikçi bulamadı, ilk teleskopu gerçekleştirenin Newton olduğu söylenebilir (1671). Newton’un yaptığı tipteki teleskoplar, bir ucu açık bir borunun dibine yerleştirilmiş küresel içbükey bir aynağan meydana gelir. Cismin gerçek ve ters görüntüsü odak düzleminde oluşur. 45°'lik bir eğimle ışınların yörüngesi üzerine konulan bir maynası, bu ışınları yanal olarak yansıtır. Bu gerçek görüntü, kaydırılarak ayarlanan bir boruya takılmış bir gözmerceğiyle gözlemlenir; bu gözmerceği bir büyüteç görevi görür. Çok daha büyük bir odak uzaklığı sağlayan Cassegrain teleskopu ’nda, birincil aynanın ortasında bir delik bulunur ve dışbükey küçük bir ayna, görüntüyü bu açıklığa yansıtır. Dirsekli teleskop’ta, objektifin topladığı ışık demeti, bir ayna takımıyla kutupsal eksen" boyunca iletilir; bu da, görüntünün, sabit bir mevkiden ve tayfçekerler gibi ağır ve çok yer kaplayan aygıtların bulunduğu ayrı bir laboratuvardan gözlemlenmesini sağlar. Aynı teleskop çoğunlukla ya bir Newton teleskopu ya bir Cassegrain teleskopu ya da bir dirsekli teleskop olarak kullanılabilir. XIX. yy.'ın ilk yarısında William ve John Herschel ünlü teleskoplarını gerçekleştirdiler; bu teleskopların en büyüğü, 1,47 m çapında bir aynadan oluşuyordu ve odak uzaklığı 12 m’ydi. William Parsons (lord Rosse) bu boyutları da aştı. XIX. yy.’ın ortasında, Foucault küresel metal aynalar yerine gümüş kaplı parabolik cam aynalar kullanarak önemli bir gelişme sağladı. Parabolik ayna, eksene koşut ışınları kendi odak noktasında toplayarak küresel sapıncı önler. Bir teleskopun başlıca ayırtedici özellikleri şunlardır: açıklık, yani objektifin D çapı (D ne kadar büyük olursa, teleskop o oranda zayıf gök- cisimlerine ulaşmayı sağlar) ve objektifin F odak uzaklığının D çapına eşit olan bağıl açıklık. F/D oranı ne kadar küçük olursa, bulutsular gibi yayılım alanı zayıf olan cisimlerin fotoğrafını çekmek için gerekli poz süreleri de o oranda kısa olur. Schmidt teleskopu'nda (ya da Schmidt odası) ayna küreseldir ve küresel sapınç, profili dikkatle hesaplanmış bir lam yardımıyla düzeltilmiştir. Böylece, 12° ile 15° arasında değişen kare biçimindeki geniş alanların fotoğrafı çekilebilir; oysa bir parabolik aynanın faydalı alanı on dakikayı geçmez. Işık toplayıcısı olan teleskoplar, profesyonel gökbilimciler tarafından görsel gözlemlerde gitgide daha seyrek olarak kullanılmaktadır. Bu teleskoplara, fotoğraf levhası, elektronik kamera ya da gökcisminden gelen fotonları elektronlara dönüştüren ışılçoğaltıcılar gibi çeşitli alıcılar eklenir. Teleskoplarla birlikte kullanılan çözümleyiciler de çok çeşitlidir: tayfçekerler, ışıl-elektrik ışıkölçerler, vb. Uzay teleskopları.Yer atmosferi, gökbilimsel gözlemler için önemli bir engel oluşturur; uzayda ve Yer çevresi yörüngesinde kullanılan teleskoplar yardımıyla bu engel aşılmıştır. (UYDU.) Avrupa ülkelerinin % 15 katkısıyla NASA'nın sorumluluğu altında gerçekleştirilen ve bu güne dek yapılanların en büyüğü olan bir uzay teleskopu Evren'in tanınması açısından yeni bir çağ başlatmıştır. Uzunluğu 13 m, yaklaşık kütlesi 11 t olan ve 2,40 m çapında bir birincil ayna taşıyan bu aygıt, uzaya, amerikan Dicovery uzay mekiğinin ambarında taşınmış ve teleskopik bir kol yardımıyla 610 km yüksekliğindeki dairesel yörüngesine 1990 yılı nisan ayında yerleştirilmiştir. Bu teleskop, yeryüzündekilere oranla 1 000 kez daha geniş bir dalga boyu dizisinde, uzak morötesinden uzak kızılaltına dek gözlemler yapmaya olanak verir. Atmosferin olumsuz etkilerinden kurtulmuş olması bu teleskopa, 0,11ik bir çözme gücü sağlar; bu da, yeryüzündeki en mükemmel aygıtların çözme gücünden 10 kez daha iyidir. Böylece, çapı dünyada kullanılan en büyük teleskoplarınkinden kesinlikle küçük olmasına rağmen bu uzay teleskopu, günümüzde bilinen gök- cisimlerinden 50 kez daha sönük ve 7 kez daha uzak gökcisimlerini ortaya çıkararak, bugünkünden 350 kez daha geniş bir Evren hacmini gözlemlemeyi sağlamaktadır. Genellikle yeryüzünden uzaktan kumanda edilen-iletişimler uydu kanalıyla aktarıldığından bu teleskopa, bakım ve onarım ya da kimi yardımcı aygıtları yenilemek için astronotların gitmesi mümkündür. 15 yıllık bir hizmet için düzenlenen bu aygıtın, her 5 yılda bir uzay mekiğiyle Yer'e getirilmesi ve gerekli düzeltmeler yapıldıktan sonra yeniden yörüngeye oturtulması planlanmıştır. Kaynak: Büyük Larousse |
1 ek Teleskobun İcadıİlk Teleskoplar Hollandalı bir gözlükçü olan Hans Lippershey tarafından 1608 yılında yapılmıştır. Efsanelere göre lippershey'in bu buluşu bir kazanın eseridir. Böyle bir aletin varlığını öğrenen galileo galilei de kendisine bir tüpün içindeki iki mercekten oluşan basit bir teleskop yapmış ve bu teleskobu ve sonradan yaptığı daha büyük teleskopları bir çok astronomik keşifte kullanmıştır. Galileo'nun bu teleskopunu iyileştirmek için daha büyük bir tüp ve dolayısıyla daha büyük mercekler gerekliydi. Bu sorunu çözmek için ise Isaac Newton 1668'de mercekli teleskoplarla aynı kalitede fakat daha kısa ve küçük olan aynalı teleskopları hayata geçirdi. Bu teleskopta görüntüyü odaklayan ilk ayna ışığı önündeki açılı duran aynaya gönderiyor, bu ayna da ışığı tüpün kenarından göz merceğine yolluyordu. Göz merceğinin tüpün kenarında bulunması sorunu ise 1672 yılında ikinci aynanın ışığı tüpün yan tarafındaki bir delikten değil de, büyük aynanın içindeki bir delikten geçirerek göz merceğine yolladığı Cassegrain adı verilen teleskoplar ile çözülmüştü.
Kaynak: Astronomi ve Uzay Bilimleri Ders Notları |
1 ek Teleskop TürleriTeleskop türleri 3 ana grup altında toplanabilir: 1. Mercekli Teleskoplar : Bu türde uzun bir tüp içindeki mercekten geçen ışık, göz merceğine gelir. 2. Aynalı Teleskoplar : Bunlarda kendi aralarında ikiye ayrılır;
Teleskop Türlerinin Birbirlerine Göre Avantaj ve Dezavantajları;Avantajları;
Aynalı TeleskoplarAvantajları;
Hem Aynalı Hem Mercekli (Katadioptrik) Teleskoplar
Optik ve Mekanik BilgiAçıklıkBütün teleskopların asıl fonksiyonu ışık toplamaktır. Teleskobun açıklığı demek, merceğin yada aynanın çapı demektir. Açıklık genellikle " (inç) ile tanımlanır. 1" = 2.54cm dir. Açıklık ne kadar büyükse teleskop o kadar fazla ışık toplar. Daha çok ışık toplanması ise daha parlak ve daha iyi bir görüntü oluşmasını sağlar. Odak UzaklığıOdak uzaklığı = Açıklık (mm) Odak Oranı olarak tanımlanabilir. Ya da mercekten veya birinci aynadan itibaren teleskobun odak noktasına kadar olan uzaklığıdır. Odak uzaklığı uzun olan teleskopların gücü daha fazla olup, elde edilen görüntüde daha büyüktür. ÇözümlemeBir teleskobun daha fazla ayrıntıyı gösterebilme yeteneğine denir. Çözümleme ne kadar yüksekse, teleskop o kadar ince ayrıntı verir. Çözümleme GücüBirbirine çok yakın olan çift yıldızları ayrı ayrı görebilmemizi gerçekleştiren teleskop yeteneğine denir. KontrastElde edilen görüntünün daha net ve daha parlak olmasıdır. Kontrastın iyi olabilmesi için hava ve görüş koşullarının iyi olması gereklidir. Işık Toplama Gücüİnsan gözü ile teleskobun kuramsal olarak ışık toplama yeteneğinin karşılaştırılmasıdır. Airy Disk Parlaklık FaktörüYıldızlar dünyadan çok uzakta oldukları için teleskopla bakıldığında disk şeklinde değil, nokta şeklinde görünürler. Ancak yıldızın görüntüsünü çok fazla büyütürsek teleskoptan kaynaklanan disk şeklinde bir görüntü belirir. Yani yıldız teleskobun görüş alanının merkezinde olduğunda, yıldızın bu büyütülmüş görüntüsünde iki şey göze çarpmaktadır : Birincisi Airy Disk adıyla bilinen parlak bir merkezi alan, ikincisi ise Kırınım halkaları adıyla bilinen bir halka veya sönük halkalar serisidir. Çıkış AçıklığıAçıklık (mm) / Göz merceğinin gücü olarak tanımlanabilir. Gözmerceğinden çıkan dairesel olan ışık demeti için kullanılmaktadır. Güç (Büyütme)Teleskobun gücü, teleskobun kendisi ve kullanılan göz merceği (oküler) arasındaki ilişki olarak tanımlanabilir. Teleskop alınırken açıklık ve teleskobun gücüne çok dikkat edilmelidir. Büyütme = Teleskobun odak uzaklığı / gözmerceğinin odak uzaklığı formülü ile hesaplanır. Normal şartlar altında en yüksek büyütme teleskobun açıklığının 60 katına eşittir. Mesela 3.5" lik bir teleskobun max. büyütmesi 210X dir. Genelde amatör astronomlar gözlemlerinin çoğunu açıklığın 20-25 katı bir büyütme ile yaparlar. Parlaklık SınırıParlaklık birimi kadir (m) dir. 7.5 + 5 * logA (cm biriminde teleskobun açıklığının logaritması) formülü ile görsel parlaklık sınırı hesaplanır. Odak Oranı (Fotoğrafik Hız)Odak Oranı = Odak Uzaklığı (mm) / Açıklık (mm) ile hesaplanır. Odak oranı size teleskobunuzla fotoğraf çekebilme hızını verir. Yakın OdakGörsel veya fotoğrafik çalışılabilecek en yakın yer cisminin odaklanabileceği en yakın uzaklıktır. Görüş AlanıTeleskop ile görülebilecek gökyüzü parçasına gerçek görüş alanı denir. Bu açısal alan yay derecesi cinsinden ölçülür. Formülü : Teleskobun gücü / Gözmerceğinin görüş alanı (derece) dir. Optik Dizayn SapınçlarıGörüntünün oluşumu sırasında ortaya çıkan hatalara denir. Renk sapıncı, Küresel sapınç, Koma, Astigmat, Alan eğriliği ve Alan bozulması bazı teleskop sapınçlarıdır. Teleskop Kurguları İkiye ayrılır
Enlem AyarlayıcıTeleskobun gök uçlağına göre eğimini ayarlar. Saat SürücüEşlek kurgularda bulunan motorları ve dişlileri kontrol eden elektrik sistemine denir. Konsayı AyarlayıcıYıldızların konsayılarını kullanarak gökyüzündeki yerlerini bulmaya yarayan sağaçıklık ve dikaçıklık ayarlayıcılarıdır. ArayıcıTeleskobun üzerine yerleştirilmiş küçük dürbüne denir. GözmerceğiTeleskopta oluşturulan görüntüler, farklı oranlarda gözmercekleri tarafından büyütülürler. Kaynak: Zaman Yolculuğunu Araştırma Merkezi |
2 ek TELESKOPUzaktaki cisimlerin büyütülmüş ya da güçlendirilmiş görüntüsünü elde etmeye yarayan optik aygıt. Başlıca aynalı ve kırılmalı teleskop olmak üzere iki çeşittir. Gökbilimle ilgili araştırmalarda gözlem amacıyla kullanılırlar. Teleskopların büyüklüğü objektiflerinin çapıyla belirtilir. Objektif çapı 30 cm.ye kadar olan teleskoplarda çap arttıkça teleskopun ayırma gücü artar. Daha büyük objektifli teleskoplarda ise alete daha fazla ışık girdiğinden ancak görüntü güçlendirilmiş olur. Öyle ki objektif çapı 500 cm. olan bir teleskopla zayıf ışık veren gökcisimleri gözlenebilirse de bunun verdiği görüntüdeki ayrıntılar 30 cm.lik teleskobunki kadar net olmaz. Aynalı TeleskopGökcisimlerini incelemeye yarayan, açıklığı ve odak uzaklığı büyük bir parabolik çukur aynayla bunun verdiği görüntüyü büyüten bir okülerden oluşan teleskop. Bazı türlerinde çukur aynanın topladığı ışınlar, okülere bir düzlem aynadan yansıyarak gelir. Aynalı teleskopta çok az küresel sapınç olur. Gökcisimlerinin ışığı zayıf olduğundan, görüntü, çoğu kez, bu ışığın uzun süre etkisinde bırakılan bir fotoğraf plakasında oluşturulur. Teleskopa bir spektrograf ilâvesiyle yıldız tayfları çekilebilir. Elektron TeleskobuMorötesi ve kızılötesi ışınımın gözle görülebilir ve görüntüye dönüştürülebildiği teleskop türü. Işınım bir fotokatot yüzeye düşürülür ve böylece yüzeyden elektronlar salınır. Bunlar da bir dizi voltaj ızgaraları aracılığıyla hızlandırılarak floresan bir ekrana düşürülür ve gözle görülebilir net bir görüntü elde edilir. William Herschel TeleskobuWilliam Herschel Teleskobu (WHT), 4.20 metrelik bir görünür/yakın-kızılötesi yansımalı teleskoptur. Kanarya Adaları'ndan La Palma adası üzerinde bulunan Roque de los Muchachos Gözlemevi'nde bulunur. Birleşik Krallık, Hollanda ve İspanya'daki gökbilimciler tarafından desteklenen Isaac Newton Teleskop Grubu'nun bir üyesidir. 1987'de açıldığında, dünyanın en büyük tekli teleskobu olma ünvanını kazanmıştı. Günümüzde halen Avrupa'nın en büyük ikinci teleskobudur. Kırılmalı Teleskopİki mercek sisteminden oluşan optik teleskop. Objektifi, odak uzaklığı uzun dışbükey bir mercek, oküleri de odak uzaklığı kısa olan bir mercektir. Birkaç çeşidi vardır. Gök dürbünü ya da Kepler teleskopunda oküler dışbükey bir mercektir. Oküleri içbükey bir mercek olan Galile dürbünü, geceleyin Kepler dürbününden daha iyi sonuç verir. Kırılmalı teleskoplarla elde edilen görüntünün kalitesi objektifinin topladığı ışık miktarlarına bağlıdır. Bunun için objektif büyük olmalıdır. Büyük merceklerin yapımı ve yerleştirilmesi zor olduğundan, ayrıca bu tür teleskoplarda kromatik, küresel vb. sapınçların en az düzeye indirilmesi gerektiğinden aynalı teleskoplar tercih edilir. MsXLabs.org & MORPA Genel Kültür Ansiklopedisi |
Teleskobun BulunuşuTycho Brahe ve ondan önceki bütün astronomlar teleskobun bulunmasından önceki yıllarda yaşadılar; bu yüzden gözlemlerini çıplak gözle yapmak zorundaydılar. Teleskobu,ilk kez astronomi gözlemlerinde kullanan ünlü İtalyan bilgin Galileo Galilei'dir (1564-1642). 1609'da kendi yaptığı teleskopla gözlemlere başlayan Galileo, Güneş lekeleri, Ay'ın dağları ve "denizler"i, Jüpiter'in dört uydusu gibi çok önemli gözlemler yaptı. Venüs'ün de tıpkı Ay gibi değişik evrelerden geçtiğini, yani bazen tam, bazen yarım daire gibi göründüğünü saptadı. Bu biçim değişiklikleri gezegenin Dünya'nın değil Güneş'in çevresinde dolandığını ve ışığını ondan aldığını açıkça kanıtlıyordu. Böylece Galileo, Kopernik'in gün merkezli evren modelinin doğruluğuna kesin olarak inandı.Galileo, Venüs gezegeninin tıpkı Ay gibi değişik evrelerden geçtiğini gözlemlediği zaman, bu gezegenin Dünya'nın değil Güneş'in çevresinde dolandığını anladı. Böylece, Dünya'nın evrenin merkezi olamayacağını savunan Kopernik'in görüşü doğrulanmıştı. Galileo'nun buluşlarından sonra gökyüzünü ve yıldızları görmek isteyen birçok kişi teleskop yapımına girişti. İlk yapılan teleskoplarda ışığı odaklamak için mercek kullanıldığından bunlara "mercekli teleskop" dendi. Işık bu merceklerden geçerken kırıldığı için bu tip gözlem araçlarının bir adı da kırılmalı teleskoptur. Çok geçmeden, ünlü İngiliz matematikçi Sir Isaac Newton merceklerin yerine çukur (içbükey) bir ayna yerleştirerek yeni bir teleskop gerçekleştirdi. Buna da "aynalı teleskop" ya da yansımalı teleskop denir. Çağdaş gözlemevlerinde kullanılan büyük optik teleskopların çoğu aynalı teleskoptur. Çok uzak ve sönük yıldızları gözlemleyebilmek için teleskopların çok büyük olması gerekir. Dünyanın en büyük aynalı teleskobu SSCB'nin Kafkasya bölgesindeki Zelençukskaya'dadır ve aynasının çapı 6 metredir. Kaynak:Temel Britannica, Ana Yayıncılık 1992 |
James Webb Uzay Teleskobu’na Yakından BakışGeleceğin teleskopları arasında yer alan James Webb Uzay Teleskobu için NASA tarafından teleskop hakkında ayrıntılı bilgiler içeren özel bir internet sayfası yapıldı. İnternet sayfasında teleskoba 360 derecede bakılabiliyor. Ayrıca teleskobun aygıtları ve optik sistemi teker teker ayrıntılı bir şekilde görülebiliyor ve bilgi alınabiliyor.Hubble Uzay Teleskobu’nun veliahtı konumunda olan James Webb Uzay Teleskobu’nun 2014-2015 yılları arasında fırlatılması planlanmaktadır. Hubble Uzay Teleskobu’nun incelediği dalgaboyunda görev yapmamasına karşın Hubble gibi çığır açması beklenmektedir. Teleskop 15 ülkenin işbirliğiyle yürütülen bir projeyle tasarlanmaktadır. Evrenin Başlangıcını Gören TeleskopDev teleskop, 4.580m yüksekliğindeki Sierra Negra dağında bulunuyordur. Evrenin başlangıcını gören teleskop Evrenin ilk oluştuğu 13 milyar yıl öncesinden radyo sinyallerini yakalamayı hedefleyen dev radyo teleskobu, Meksika’da faaliyete başladı. Meksika Devlet Başkanı Vicente Fox’un katılımıyla açılan The Large Millimeter Telescope (LMT), evrenin oluşumuyla ilgili ipuçlarını toplayacak. Yaklaşık 50 metre çapıyla dünyanın en büyük radyo teleskobu olan LMT, dev bir uydu antenini andırıyor. LMT, 4.580 metre yüksekliğinde sönmüş bir volkanın tepesinde bulunuyordur. Dünyanın en büyük radyo teleskobunun 120 milyon dolarlık maliyetinin büyük bölümünü Meksika hükümeti karşıladı. yeni teleskobun ülkenin bilimsel alanda ilerlemesi için önemli bir kilometre olacağı söyleniyordur |
1 ek James Webb Uzay Teleskobu'nun Yapımı Tamamlandı!NASA'nın Hubble Uzay Teleskobu'nun yerini almak üzere geliştirdiği ve sahip olduğu gelişmiş kızılötesi merceklerle yıldızların binlerce yıl önceki hallerini gözlemleyebilecek olan James Webb Uzay Teleskobu'nun yapımı sonlandı.Yıldızlardan yayılan ışık, ışık hızıyla ilerliyor. Bu yüzden yıldızlara bakarken aslında geçmişe bakıyoruz. Bu bağlamda James Webb Uzay Teleskobu'na "zaman makinesi" niteliği verildi. Teleskoplar yıldızların milyonlarca yıl önceki halini inceleyebilen gözlem araçlarıdırlar. 8.8 milyar dolara mal olan James Webb Teleskobu sahip olduğu teknoloji sayesinde evrenin yaklaşık 13,8 milyar yıl önce oluşumuna sebep olan Big Bang'den (Büyük Patlama) 200 milyon yıl sonraki halini inceleyebilecek. James Webb Teleskobu 2018'de Huble'ın yerini alacak. Huble'a kıyasla uzayı daha detaylı bir biçimde inceleyebilecek olan James Webb'in dünya dışı yaşamın keşfinde de etkili olması bekleniyor. 'Zaman makinesi' olarak anılan teleskop ile Hubble'ın ulaşamadığı bölgelerin taranması mümkün olabilecek. Teleskop Teknolojisi!Galaksimizde Dünya benzeri 200 milyar gezegen olduğuna dikkat çeken bilim insanları, yeterince bilgi birikimine ve teknolojiye sahip olduklarını ve James Webb Teleskobu sayesinde söz konusu keşfin yakın bir zamanda gerçekleşebileceğini belirtiyor. 1990 senesinde Discovery uzay mekiği tarafından yörüngeye taşınan Hubble Uzay Teleskobu'na oranla 3 kat büyük merceklere sahip olan teleskop, Hubble'dan elde edilen verilerin de 100 kat fazlasını elde edecek. Kaynak: NTV Bilim (3 Kasım 2016) |
1 ek Teleskop!Teleskop, uzak nesnelerin büyütülmüş görüntülerini oluşturmak için kullanılan bir gözlem aracıdır. Şüphesiz astronomide en önemli araştırma aracı olarak kabul edilen bir cihazdır teleskop. Göksel nesnelerden, hatta evrenin uzak noktalarındakiler bile radyasyonun toplanması ve analiz edilmesi için bir veri oluşturur. Galileo'nun ilk teleskoplarından ikisi; Enstitü ve Bilim Tarihi Müzesi, Floransa. Scala / Sanatsal Kaynak, New York! Elektromanyetik spektrumun her bölgesinde radyasyon tespit edebilen ve ölçebilen geniş bir cihaz yelpazesi olduğu için giderek daha güçlü optik teleskoplar geliştirilmiştir. Kaynak: AnaBritannica |
Saat: 06:56 |
©2005 - 2024, MsXLabs - MaviKaranlık