caminin 6 bölümü vardır.Minber,mihrap,vaaz kürsüsü,minare,hutbe ve şerefedir. |
Minber,Mihrap,Vaaz Kürsüsü,Şadırvan,Avlu,Minare genel olarak bunlar Öteki olanlar ayrını |
yaa resimlerinide koyun.. |
Caminin Bölümleri ve Anlamları MİNARE: Şekil olarak ince-uzunca ve balkonlu, silindirik şekilli bir kuleye benzer ŞEREFE: Eskiden müezzinler seslerini bütün mahalleye duyurabilmek için bu yapının balkonuna çıkar ve ezanı oradan okurdu. ŞADIRVAN: Susayan, serinlemek için bir el-yüz yıkamak isteyen vatandaşlar da soluğu bazen şadırvan da alır ve ihtiyaçlarını giderirlerdi MİHRAP: Bazen galatı meşhur olarak "Hutbe" de denilen yer cuma ya da bayram hutbelerinin okunduğu ve merdivenle çıkılan ahşap ya da mermerden yapılmış bir bölümdür MİNBER: VAAZ KÜRSÜSÜ: Kürsü, hoca efendinin ya da vaizin çıktığı ve cemaate konuşma yaptığı, vaaz-ı nasihatte bulunduğu genelde ahşap ya da mermerden imal edilmiş yüksekçe yerdir |
biraz daha kısa olursa sevinirim... |
caminin bölümleri ve amçları Harim: Sanat tarihi teknolojisinde, camilerde namaz kılmaya tahsis edilen mekana denmektedir. Harim, Allah'la O'nun kulu olan insan arasında bir nevi bağ kurma mahalli olması sebebiyle kutsal sayılır. Namaz dışında eğitim ve öğretim gibi bazı faaliyetlerin uygulanmasında da açık olmakla birlikte saygılı bir tutumla belli kurallar dairesinde hareket edilmesi gereken bir mahaldir. Mihrab: Kelime olarak "Harabe" kökünden gelir. Terimde camilerin kıbbe duvarında, yarım daire şeklinde ve öne doğru eğik olan yere mihrab denir. Gene mihrab, cami harimlerinde, müslümanların namaz kılacakları kıble yönünü belirleyen, kıble duvarına açılmış, cemaatle namazlarda imamın en önde durduğu yerdir. Minber: Arapça'da "nebera" (yüksek olmak) ukökünden gelmekte ve yüksek yer, ikemle semeri, sedye manaları ifade etmektedir. Terimde, Cuma ve bayram namazı kılınan yerlerde hatiplerin hutbelerini okumak için çıktıkları basamaklı yerlere minber denmektedir. Mihrabın sağ tarafında ve kıble duvarına dik olarak durur. Vaaz Kürsüsü: Kürsü kelime olarak; sandalye, taht ve divan manasına gelmektedir. Aynı zamanda, camilerde vaizlerin cemaata vaaz vermek için üzerine çıktıkları yüksekçe bir yere de kürsü denmektedir. Hünkar Mahfili: Sultanların inşa ettikleri camilerde zeminden yüksek ve kafesle bölünmüş yere denmektedir. Müezzin Mahfili: Müezzinlerin, camilerde, birarada oturmaları için ayrılmış yüksekçe yerdir. Şartlarına uygun kişilerin (Müslüman, aklı başında vb.) günde 5 defa müezzin tarafından camiye gelmeleri için yapılan çağrıya uyarak camiye gelenler bir topluluk oluşturur. Burada yapmaları gereken ibadeti yaparlar. Budan sonra birbirlerinin hatırlarını sorarlar, sıkıntıda olanlara yardım ederler. Hasta olanları öğrenir, ziyaret ederler. Sevgiye, saygıya dayanan bir toplum oluşmasına yardım ederler. Ayrıca bilhassa Cuma günleri ve bayramlarda kürsü ve hutbede yapılan vaazlarla dini bilgilerini geliştirirler, birbirleriyle olan ilişkilerinde nelere dikkat etmeleri gerektiğini öğrenmiş olurlar. Son Cemaat Yeri: Cemaate yetişemeyenlerin sonradan namazlarını kılabilmeleri için ayrılmış yer. Minare: Aslı "menare" olan bu kelime dilimize "minare" olarak geçmiştir. Nur yeri (ışık yeri) manasına gelip, camilerde ezan okumak maksadıyla inşa olan yüksek yere minare denmektedir. Şadırvan: Namazdan önce abdest almak için, genellikle avlu ortasında bulunan ve etrafında muslukların sıralandığı su haznesidir. Avlu: Cami harimlerine bitişik, genellikle şadırvan veya revaleyi kapsayan üstü açık yerlere denir. |
acil ben caminin 6 bölümü olduğunu sanıyorum kitabımda 6 yer olduğunu söylüyor |
cami bikerem 8 bölümü vardır minare şeefe mihrab minber şadırvan vaaz kürsüsü kubbe son cemeat yeri |
caminin bölümlerinin daha kısa ve açıklayıcı olsun bence ama siteniz çok güzel birde görsellerle destekleseniz olurmuß |
oru için teşekkürler Harim: Sanat tarihi teknolojisinde, camilerde namaz kılmaya tahsis edilen mekana denmektedir. Harim, Allah'la O'nun kulu olan insan arasında bir nevi bağ kurma mahalli olması sebebiyle kutsal sayılır. Namaz dışında eğitim ve öğretim gibi bazı faaliyetlerin uygulanmasında da açık olmakla birlikte saygılı bir tutumla belli kurallar dairesinde hareket edilmesi gereken bir mahaldir. Mihrab: Kelime olarak "Harabe" kökünden gelir. Terimde camilerin kıbbe duvarında, yarım daire şeklinde ve öne doğru eğik olan yere mihrab denir. Gene mihrab, cami harimlerinde, müslümanların namaz kılacakları kıble yönünü belirleyen, kıble duvarına açılmış, cemaatle namazlarda imamın en önde durduğu yerdir. Minber: Arapça'da "nebera" (yüksek olmak) ukökünden gelmekte ve yüksek yer, ikemle semeri, sedye manaları ifade etmektedir. Terimde, Cuma ve bayram namazı kılınan yerlerde hatiplerin hutbelerini okumak için çıktıkları basamaklı yerlere minber denmektedir. Mihrabın sağ tarafında ve kıble duvarına dik olarak durur. Vaaz Kürsüsü: Kürsü kelime olarak; sandalye, taht ve divan manasına gelmektedir. Aynı zamanda, camilerde vaizlerin cemaata vaaz vermek için üzerine çıktıkları yüksekçe bir yere de kürsü denmektedir. Hünkar Mahfili: Sultanların inşa ettikleri camilerde zeminden yüksek ve kafesle bölünmüş yere denmektedir. Müezzin Mahfili: Müezzinlerin, camilerde, birarada oturmaları için ayrılmış yüksekçe yerdir. Şartlarına uygun kişilerin (Müslüman, aklı başında vb.) günde 5 defa müezzin tarafından camiye gelmeleri için yapılan çağrıya uyarak camiye gelenler bir topluluk oluşturur. Burada yapmaları gereken ibadeti yaparlar. Budan sonra birbirlerinin hatırlarını sorarlar, sıkıntıda olanlara yardım ederler. Hasta olanları öğrenir, ziyaret ederler. Sevgiye, saygıya dayanan bir toplum oluşmasına yardım ederler. Ayrıca bilhassa Cuma günleri ve bayramlarda kürsü ve hutbede yapılan vaazlarla dini bilgilerini geliştirirler, birbirleriyle olan ilişkilerinde nelere dikkat etmeleri gerektiğini öğrenmiş olurlar. Son Cemaat Yeri: Cemaate yetişemeyenlerin sonradan namazlarını kılabilmeleri için ayrılmış yer. Minare: Aslı "menare" olan bu kelime dilimize "minare" olarak geçmiştir. Nur yeri (ışık yeri) manasına gelip, camilerde ezan okumak maksadıyla inşa olan yüksek yere minare denmektedir. Şadırvan: Namazdan önce abdest almak için, genellikle avlu ortasında bulunan ve etrafında muslukların sıralandığı su haznesidir. Avlu: Cami harimlerine bitişik, genellikle şadırvan veya revaleyi kapsayan üstü açık yerlere denir. performans ödevimi yaptım |
Saat: 16:30 |
©2005 - 2024, MsXLabs - MaviKaranlık