Peygamber Efendimiz Peygamber olmadan önceki yaþantýsý nasýldý ?

Peygamberimiz (s.a.v.) 'in doðumu rivayetlere göre Fil Olayý'ndan 50 gün sonrasýna rastlar. Yani Peygamber Efendimiz 20 Nisan 571 Pazartesi günü, kameri aylardan Rebiyülevvel 'in on ikisi.
Peygamber efendimizin doðduðu gece çeþitli olaylar gerçekleþmiþtir. Bunlar; Kisra sarayýnýn 14 sütununun yýkýlmasý, Mecusi Ýranlýlarýn bin yýllýk sönmeyen ateþlerinin sönmesi, Semave deresinin taþmasý ve Save Gölü'nün kurumasýdýr. Bu olaylar tüm dünya üzerindeki küfrün yok olacaðý anlamýna gelmektedir.
Peygamber Efendimizin doðumundan sonra ismi konulurken annesi Amine Hatun 'Muhammed' ismini istemiþtir. Çünkü daha önce gördüðü bir rüyada bu ismin konulmasý hatýrlatýlmýþtýr.
O dönemde Mekke 'de kuraklýk olduðu için yeni doðan çocuklar verimli köylerden gelen süt annelere verilirdi. Bunun sebebi çocuðun temiz, havasý iyi bir yerde büyümesi ve Arapça'yý daha iyi öðrenerek konuþmasýydý. Peygamber Efendimiz de doðduktan sonra Halime adlý bir süt anneye verilmiþtir. O zamanlar kurak bir dönem geçiren Halime 'nin yaþadýðý köyün aksine Halime' nin kendi evi bereketliydi.
Peygamberimiz, kendi annesi Amine Hatun'a verilmesinden sonra altý yaþýna kadar Onunla yaþadý. Peygamberimiz altý yaþýna bastýðýnda annesi Medine'ye dayýlarýný ziyarete gitmiþ fakat dönüþ yolunda hastalanarak vefat etmiþtir. Bundan sonra Peygamberimiz dedesi Abdülmuttalib 'in yanýnda sekiz yaþýna kadar kalmýþtýr. Annesinin ölümünden sonra dedesini de kaybeden Muhammed amcasý Ebu Talib'in yanýnda kalmaya baþlamýþtýr.
Peygamberimiz on iki yaþýna bastýðýnda ticaret yapma gayesiyle Suriye'ye giden bir kervana katýlan amcasýnýn yanýnda gitti. Uzun bir yolculuktan sonra kervan Bizans'a baðlý Busra 'ya vardý. Kervan o zamanlar saðlam bir Hýristiyanlýk yaþayan rahip Bahira 'nýn bulunduðu bir manastýrda mola verdi. Kervanlara pek yardýmda bulunmayan Bahira bu kervanda bir fevkaladelik sezmiþ ve hemen yemek hazýrlatmýþtýr. Çünkü Bahira kervan gelirken uzaktan bulutlarýn kervaný gölgelediðini ve aðaçlarýn bu kervanda bulunan birisi için eðilip kalktýðýný görmüþtü. Yemek sýrasýnda Muhammed'e çeþitli sorular soran Bahira çok þaþýrmýþtý. Çünkü aldýðý cevaplar kutsal kitaplarda yazan Peygamberin bu çocuk olmasý gerektiðini gösteriyordu. Bunun üzerine rahip hemen Ebu Talib'e yeðenini memleketine geri götürmesini yoksa Yahudilerin bu çocuða kötülük yapabileceklerin söyledi.

Buldum :D
 

7/3.1. Hz. Muhammed


linki týklayýn!!!! umarým benim gibi 6. sýnýf öðrencilerine yardýmcý olur :D

Buldum :D
 

1. Hz. Muahmmed'in (s) Ýnsani Yönü
Peygamberimiz, varlýk yönüyle herkes gibi bir insandý. Normal bir þekilde anne babadan dünyaya gelmiþ, normal bir insan olarak büyümüþ, geliþmiþ, evlenmiþ, çocuklarý olmuþ ve eceli geldiðinde bu dünyadan göçmüþtür. Peygamberimizin bu yönüne onun 'insani yönü' denir. Peygamberimiz canlý bir varlýk olarak insan olmasýnýn yanýnda, ayný zamanda bir peygamberdi. Yani Allah'ýn insanlara öncü olarak seçtiði bir insandý. Peygamberimizin bu yönüne de onun 'peygamberlik yönü' denir. Bu konuda Peygamberimizin insani yönünü inceleyeceðiz.
Peygamberimiz, bir melek veya manevi varlýklardan biri deðildi. O bir insandý. Herkes gibi yorulduðunda dinlenir, uyur, acýktýðýnda yemek yer, bazen neþeli bazen üzüntülü olurdu.
Peygamberimiz, onu insanüstü bir varlýk olarak yüceltme tehlikesine karþý, sýkça uyarýlarda bulunmuþ, "geçmiþte insanlarýn kendi peygamberlerine yaptýðý gibi siz de beni tanrýlaþtýrmayýn" þeklinde uyarýlarda bulunmuþtur. Bu nedenle resmini yapýlmasýný yasaklamýþtýr. Peygamberimizin en büyük endiþelerinden birisi, Hýristiyanlarýn Hz. Ýsa'yý tanrýlaþtýrmalarý gibi Müslümanlarýn da kendisini olaðanüstü bir varlýk haline getirip tanrýlaþtýrmalarý tehlikesiydi.
Kur'anýkerim de bu konuda uyarýlarda bulunmuþtur: Örneðin:
"De ki: Ben de sizin gibi bir insaným. Farklýlýk yalnýzca, 'ilahýnýz tek bir ilahtýr' þeklinde bana vahiy gelmesidir." (Kehf Suresi 110. ayet)
Peygamberimizin insani yönüne ait özellikleri (Þemail)
Peygamberimizin insani yönüne ait özelliklerine "Þemail"denir. Peygamberimizin ashabý, bu kutlu insanýn dýþ görünümünün güzelliði, görenleri hayran býrakan heybetinden nuruna ve duruþundan gülüþüne kadar Allah'ýn onda gösterdiði çeþitli güzellikler hakkýnda pek çok detay aktarmýþlardýr. Sayýca oldukça kalabalýk olan sahabe, bu güzellikler hakkýnda birçok bilgi vermiþtir. Bazý sahabe onu genel özellikleriyle tarif ederken, diðerleri uzun ve detaylý anlatýmlarda bulunmuþlardýr. Bu anlatýmlardan bazýlarý þu þekildedir:
"Allah Resulü sallallahu aleyhi ve sellem çok yakýþýklý ve alýmlý idi. Mübarek yüzü ayýn on dördündeki dolunay gibi parlardý... Burnu gayet güzel idi... Gür sakallý, iri gözlü, düz yanaklý idi. Aðzý geniþ, diþleri inci gibi parlaktý... Boynu sanki bir gümüþ ýþýltýsý idi... Ýki omuzu arasý geniþ, omuz kemik baþlarý kalýn idi... “
Enes b. Malik (ra) anlatýyor:
"Peygamber Efendimiz (sav) orta boylu idi; uzun da deðildi, kýsa da deðildi; hoþ bir görünüþü vardý. Saçý ise ne kývýrcýk, ne de düzdü. Mübarek yüzlerinin rengi ise nurani beyazdý.
Bera b. Azib (ra) anlatýyor:
"... Resullullah Efendimizden daha güzel birini görmedim. Omuzlarýna varan saçlarý vardý. Ýki omuz arasý geniþçe idi. Boyu ise ne kýsa idi, ne de uzundu