|
- Ben - 1 kamyon dolusu yalnızlık, (her bünye kaldırmaz, içine bi miktar su ilave ediyorum) 5 bardak hüzün, 2 çorba kaşığı şiir, 1 tutam pişmanlık 250 gr terbiye 1 çay kaşığı akıl 45 kg sen... İşte hepsi bu kadar... |
karanlıkta duruyorum aşk vurmasın yüzüme dokunmasın bana kimse kimse ulaşamasın artık tenimin incinen yerlerine uyanmasın bir daha etimdeki yaralı hayvan zamanın siyah deltasında çürümek istiyorum biliyorum artık kimse yok kimsesizliğime biliyorum aşka kimse yok aşkın karanlık metali soğuyor yüreğimin derinliklerinde aşklarım, arkadaşlarım, dostlarım dağılıp gitti herkes içimi sızlatacak kimse kalmadı içimde Murathan Mungan |
Sevgilim yalan söylersem sana Kopsun ve mahrum kalsın dilim Seni seviyorum demek bahtiyarlığından Sevgilim yalan yazarsam sana Kurusun ve mahrum kalsın elim Okşayabilmek saadetinden seni Sevgilim yalan söylerse sana gözlerim İki nadim gözyaşı gibi avuçlarıma aksınlar Ve göremesinler seni bir daha Nazım Hikmet... |
Taa çocukluğumuzda çok görmüşler yasaklamışlar ağlamayı Ne yangınlar söndürür oysa iki damla gözyaşı. Bazen özür sayılır bazen elveda. Sen ağla sevdiceğim içinden geliyorsa ağlamak insan işi gökyüzü bile nasıl ağlar elinden alınınca güneşi? Yürek taşıyan her insan gibi; erkekler de ağlar sevdiceğim ağlamak insan işi! alıntı |
Bir küfür gibi kara kayış dilini ver binlerce kez açıklasam da dilini çözemediğim ihanet gel bir daha bende dene kendini ne sen öldürebiliyorsun beni bu cenkte ne ben yenebiliyorum seni yazıldığın mevsime çok su ver kendi izinden giden yolları suçlarından arındır arkanda kaldı seni ilerde bekleyenler unutkan şiirler, kopmuş alıntılar hiçbir zaman kullanamadığın hatıralarla kendine yazdığın yaşam öyküsü! ah, bu kadar aşk herkesi yanıltır gelme üstüme boşalmış yeminlerin bileği ben sandığın sözcüklere vuran aksimdir ödünç hançer öldürmez beni ya başka bir silah seç kendine ya bırak başkasının ellerine ölüm aşkın işidir kork benden sevgilim ahretin olurum senin bu kadar çok seven öldürmesini de bilir ben seni çok yanılmış kalplerin sağlamlığıyla sevdim gücümdü güçsüzlüğüm ey, izini sürdüğüm ruhumdaki kara gölge, büyüttüğüm oğullarımı bir bir elimden alan hayat yanıltma beni, beni bana yakıştır son darbeden önce ilk sözü söyleyemeyen! kolay değil ödenmiş hayatın katili olmak kör eder hançerini içimin gücü ölümü göze alan yaşamasını da bilir Murathan Mungan |
... Nasıl anlatılıyordu o duygu Sözler tozpembeydi Susmalar uçuk mavi Nerde benim belleğim Unutmuşum o en çok bildiğim sözü Bu gece ellerim bile dilsiz Konuştukça zehir yeşili Sustukça zifirden karanlık AZİZ NESİN |
hep bir yanı çocuk kalmalı insanın hayatı sorgularken çocukça soruları sıralamaktan çekinmemeli ve hiç kirlenmemeli yüreği gölgelerin serinliğine sığınmadan hep baharlar kurmalı düşlerinde haylazca.. |
''- Seni yitirmek istemem. Senin benim olmanı bu yüzden istemiyorum. Aptaldır bu. - Beni yitirmeni istemem. Senin olmak istemiyorum bu yüzden. Bu aptal bile değil.'' Özdemir Asaf... |
Sen haLa ” béndéki sénin “ öLdüğünün ispatını fırlatsan da yüzümé Sen haLa yüréğimin én çocuksu yanında yaşıyorsun Adımın üzérini karaLasan da HaLa düşLérimin én témiz yanında néfés aLıyorsun ..! |
Üzülmüyorum sadece kalbime bir şey kaçtı... İnsanın 4 kisiliği varmış ya: Sahip olduğu.Dışarıya göstermek istediği.Gösterdiğini sandığı ve Aslında gösterdiği. İşte dördümüz de binmişiz bir dalganın sırtına, Bizi delirtmek isteyenlerin iki ucundan tutup salladıkları ufka doğru yol almaktayız. Artık sallanan gemi değil çünkü... |
| Saat: 10:48 |
©2005 - 2024, MsXLabs - MaviKaranlık