Uzaylı
Konyalı kamyon şoförü bir gün Manisa’ya doğru gidiyormuş. Birden radyodaki yayını kesip araya flaş haber girmişler:
” Sayın dinleyicilerimiz. Şimdi aldığımız habere göre dünyamıza dost uzaylılar inmiştir. Uzaylılar insana benzemekle birlikte, çok kısa boylu, kolları vücutlarına oranla uzun, ve bacakları kafalarının hemen altından başlıyor. Böyle bir uzaylı gördüğünüz zaman dostça yaklaşın anlaşmak için yavaş yavaş konuşarak onun boy seviyesine eğilerek kendinizi tanıtın ne yaptığınızı ve nereye gittiğinizi söyleyin…”
Neyse bizim Konyalı hem radyoyu dinliyor hem de yoluna devam ediyor. Bir süre gittikten sonra çişi geliyor. Vakit de akşam üzere. Hava kararmış. Kamyonu orman kenarında sağa çekip ağaçlara doğru gidiyor. Tam işini görürken çalıların arasında bir çift göz ve bir karaltı görüyor.
Dikkatle bakınca karaltının radyodan yapılan uzaylı tarifine tıpatıp uyduğunu görüyor. Birden korkuyor ister istemez ve hemen radyodaki uyarıyı hatırlıyor ve karaltının tam karşısına çökerek kendini tanıtmaya çalışıyor. Kekeleyerek korkuyla “Ko kon-ya-lı-yım. Ka kam-yon şö-fö-rü-yüm. Ma-ni-sa-ya gi-di-yo-rum. Çi-çi-şi-mi ya-pı-yo-rum”
Çalılıklardan kesin ve net bir cevap gelir:”Ur-fa-lı-yım. Sı-çı-yorum.”