Anksiyete

Sıkıntı bunaltı endişe kaygı dilimizde anksiyete karşılığı olarak kullanılan kelimelerdir. Hastalar bu durumu "kötü bir şey olacakmış hissi" "hoş olmayan bir endişe hali" ya da "nedensiz bir korku" şeklinde ifade ederler. Psikiyatrik açıdan anksiyete somatik belirtilerin de eşlik ettiği normal dışı nedensiz bir tedirginlik ve korku hali diye tanımlanabilir. Kişi huzursuzdur kötü bir şey olacağından endişe etmektedir ancak bu durumu açıklayacak nesnel bir tehlike ya da tehdit kaynağı gösterememektedir.



Anksiyete korkuya benzer bir duygu olmakla birlikte anksiyeteyi ortaya çıkaran uyaran korkudaki kadar net değildir. Korku güvenliği tehdit eden ya da etmesi muhtemel bir tehlike karşısında yaşanan bir tepkidir. Günlük yaşamda korku ile anksiyeteyi ayırmak kolay değildir. Örneğin kötü davranan bir yönetici karşısında yaşanan tedirginliğin korku mu yoksa yöneticiye duyulan öfke duygusunu kontrol etme çabasının yarattığı anksiyete mi olduğunu belirlemek her zaman mümkün olmayabilir. Korkunun aşırı olmasına ise fobi denmektedir.


Anksiyete sık yaşanan bir duygudur ve her zaman bir hastalık belirtisi olarak düşünülmemelidir. Okulun ilk günündeözel biri ile yaşanan ilk randevuda ya da yeni ve değişik bir etkinliğin başlangıcında anksiyete duyulması normaldir.
Normal anksiyetenin organizmayı uyarıcı koruyucu ve motive edici özellikleri vardır. Kişinin yaralanma acıcezalandırılma ayrılık düş kırıklığı gibi durumlara karşı kendisini hazırlaması anksiyetenin uyarıcı tedbir alması ve eğer olumsuzluklar yaşanırsa daha kolay atlatması koruyucu ve başarısız olma endişesi ile daha çok çalışmaya sevk etmesi ise motive edici özelliklerine verilebilecek örneklerdir.
Uyaranın şiddeti ile ortaya çıkan anksiyete uyumlu değilse zamanla azalmak yerine değişmiyor ya da şiddetleniyorsa klinik tabloya ağırlıklı olarak anksiyetenin fiziksel belirtileri hakim ise anksiyeteye katlanılamıyor ve işlevsellik bozuluyorsa kişi kendi kendine tedavi çabasında ise anksiyete patolojik hale gelmiş demektir.