Dugonglar (Dugong dugon)
Ziyaretçi
Sponsorlu Bağlantılar
Dugong'lar
DUGONG'UN (Dugong dugon) Batı dillerindeki bir adı da «halikor» dur. Avustralya yerlileri dugong'u avlamak için özel bir teknik geliştirmişlerdir. Bunun için, yerinden çıkabilir, fakat bir ipe bağlı sapı olan bir zıpkın kullanırlar. Zıpkın dugong'a saplandıktan sonra, tahta sap yalnız iple zıpkına bağlı kalmak üzere suyun üstünde yüzmeye başlar. Dugong avcıları, bu yüzen sapı takip etmek suretiyle
dugong'un yorulana Kadar peşini bırakmazlar. Bu iş yasini saat sürer. Bundan sonra teknelerini yanaştırarak hayvanın burun deliklerini tahta tıkaçlarla tıkarlar. Ağız yoluyla nefes alamaz hale gelen dugong böylece boğularak ölür.
Dugong yalnız Avustralya sularının hayvanı değildir. Doğunun ılık kıyı sularında, Kızıl Deniz ile Hint Okyanusu arasındaki sığ koylarla haliçlerde, doğuda Solomon ve Mars-hall adalarının, güneyde Kuzey Avustralya'nın sığ sularında bulunur.
Yetişkin bir erkek dugong 270 santim uzunluğunda olabilir. Dişi daha ufaktır. Hayvanın vücudu, bir arada 2,5 santim kalınlığı olan bir yağ tabakası ve kalın bir postla kaplıdır. Bu post, ağız çevresinin dışında tamamiyle kılsızdır. Çenesinin aşağıya doğru meyletmesi hayvanı bir kat daha çirkinleştirir. Bu çenedeki bir çift ön diş yüzyıllar boyunca gelişerek keskin kenarlı birer fildişi halini almıştır. Bu dişler dugong'un hayatı süresince uzamaya devam eder. Hayvanın balinanınkine benzeyen kuyruğunun iki lobu vardır.
Dugong'lar grup halinde yaşamazlarsa da, birkaçının aynı yerde atladıkları görülebilir. Dugong karnını doyurduğu zaman beş, on dakikada bir soluk almaya çıkar. Temiz hava çekmek için açılan burun delikleri suyun içinde supap gibi kapanır. Dugong'ların gözleri zayıftır, fakat dışta kulaklarının olmamasına rağmen, iyi duyarlar. Dişi çiftleşmeden on iki ay sonra bir tek yavru doğurur. Yavrusunu yüzgeç ayaklarının arasında tutarak taşır.
DUGONG'UN (Dugong dugon) Batı dillerindeki bir adı da «halikor» dur. Avustralya yerlileri dugong'u avlamak için özel bir teknik geliştirmişlerdir. Bunun için, yerinden çıkabilir, fakat bir ipe bağlı sapı olan bir zıpkın kullanırlar. Zıpkın dugong'a saplandıktan sonra, tahta sap yalnız iple zıpkına bağlı kalmak üzere suyun üstünde yüzmeye başlar. Dugong avcıları, bu yüzen sapı takip etmek suretiyle
dugong'un yorulana Kadar peşini bırakmazlar. Bu iş yasini saat sürer. Bundan sonra teknelerini yanaştırarak hayvanın burun deliklerini tahta tıkaçlarla tıkarlar. Ağız yoluyla nefes alamaz hale gelen dugong böylece boğularak ölür.
Dugong yalnız Avustralya sularının hayvanı değildir. Doğunun ılık kıyı sularında, Kızıl Deniz ile Hint Okyanusu arasındaki sığ koylarla haliçlerde, doğuda Solomon ve Mars-hall adalarının, güneyde Kuzey Avustralya'nın sığ sularında bulunur.
Yetişkin bir erkek dugong 270 santim uzunluğunda olabilir. Dişi daha ufaktır. Hayvanın vücudu, bir arada 2,5 santim kalınlığı olan bir yağ tabakası ve kalın bir postla kaplıdır. Bu post, ağız çevresinin dışında tamamiyle kılsızdır. Çenesinin aşağıya doğru meyletmesi hayvanı bir kat daha çirkinleştirir. Bu çenedeki bir çift ön diş yüzyıllar boyunca gelişerek keskin kenarlı birer fildişi halini almıştır. Bu dişler dugong'un hayatı süresince uzamaya devam eder. Hayvanın balinanınkine benzeyen kuyruğunun iki lobu vardır.
Dugong'lar grup halinde yaşamazlarsa da, birkaçının aynı yerde atladıkları görülebilir. Dugong karnını doyurduğu zaman beş, on dakikada bir soluk almaya çıkar. Temiz hava çekmek için açılan burun delikleri suyun içinde supap gibi kapanır. Dugong'ların gözleri zayıftır, fakat dışta kulaklarının olmamasına rağmen, iyi duyarlar. Dişi çiftleşmeden on iki ay sonra bir tek yavru doğurur. Yavrusunu yüzgeç ayaklarının arasında tutarak taşır.
