Susma Şairim Susma!
Dağ bir yana, toprak bir yana, deniz bir yana gök, bir yana...
Bir yana fırtına, bir yana dalga, bir yana yağmur, kar, dolu bir yana, güneş; bir yana...
Susma Şairim Susma!
Açılacak yollar var daha kapansa da bütün kapılar!.. Her kapının arkası yol, her sonun bir başlangıcı var, döner dolaşır yine şiire çıkar şair dediğinin çıkmaz yolları...
Şairsen, Şiirdensen, Şiirleydiyse Tüm Yaşamın,Yaşamayışın, Susma!...
Susma Şairim Susma!
Çıkılacak yokuşlar var daha (ki, inişi vardır her bir yokuşun)... Ne kara günlerden geçti mısraların, ne kara günlerde şiir tuttu elinden, sen tuttun şairliğinden... Ne yapsan ne etsen, sussan, konuşsan, yaşanacak her bir gün, hepsi sen_den... Bazen bir güne bir ömür verilir... Bazense bir ömür beklersin bir günü... Şair dediğin, umutsuzluğun resmini çizebilir, mutluluğun resmini çizmek herkesin yapacağı iştir... Susma!..
Susma Şairim Susma!
Göz bakarken, gönül sevebilirken henüz, dil tutulsa da, kalem yazarken, yaşarken, yaşamış ve yaşamamışsan da, Konuş şairim!... Şairliğinden utansın dilsiz yürekler ve kader dedikleri hep konuşan hiç susmayan kalem!... Sen; Susma..
Susma Şairim Susma,
Her sabahın akşamında, her yazın sonbaharında, her bir gün batımında konuş, şairim, susma!.. Bugünler İçindir Şiir !.. Böylesi Günlerde Yazılır Şarkılar, Böylesi Günler Çağırır Aşkı , Böylesi günlerde dost, bilinir şiir!... Böylesi Günlerde Düşünürsün Ölümü, Böylesi Günler Bileğilendirir Kalemini... Ne var ne yoksa hepsi senden, sen varken, yaşarken ve nefes alırken önemlidir, özeldir...
Nasıl Açan Bir Çiçeğe Yazılıyorsa Şiir, Bazen Her Mısra Da Ölümdendir... Şairken, susma!..
Susmak Senin İşin Değil!..
Şair adamın hası, böyle günlerde bellidir...
Susma Şairim Susma!...
Toplam Yorum 0
