Seni düşündüğümde ne oluyor biliyor musun? Üşüyorum. Rüzgar gözyaşlarımın yüzümde bıraktığı ıslaklığa çarpıyor ve kendimi çok çaresiz hissediyorum. Kelimeler dudaklarımdan dökülse belki rahatlayacağım, biliyorum. Ama yapamıyorum. Sana söylemem gereken onlarca şey varken susmaktan başka hiçbir şey yapamıyorum. İstediğimde kalbimin önüne geçebileceğimi bildiğim halde, sana engel olamıyorum. Her bir hücremin seni sevmesine engel olamıyorum. Kalbimi durduramıyorum. Nefesimi durduramıyorum.
Seni düşündüğümde ne oluyor biliyor musun? Acı çekiyorum. Zihnim zifiri bir karanlıkken, aylar öncesini anımsıyorum. Mercan hayallerden yapılmış bulutlar kaplıyor bu defa bu karanlığı. Hiçbir şey göremiyorken bir dakika öncesinde, şimdi yalnızca seni görüyorum. Gözlerin her zamankinden daha güzel bakıyor gözlerime. Birkaç ay öncesine kadar gülümseyişin içimde kelebekleri canlandırırken, artık gözyaşlarımı doğuruyor. Ağlamamak uğruna yaptığım onca şeye rağmen dayanamıyorum. Gözyaşlarım yeniden süzülüyor elmacık kemiklerimden dudaklarıma. Boğazımda bir düğüm oluşuyor. Gel diyemiyorum.
Seni düşündüğümde ne oluyor biliyor musun? Doğru kadını sevemiyorum. Tanıdığım ilk andan beri hiçbir karşılık beklemeden yanımda olan o kadına kalbimi tamamen veremiyorum. Sen hayatımdan kendini tamamen çekmediğin sürece yaptığım hiçbir seçimde düşünmeden onu seçemiyorum. Aklımın bir köşesinde her parladığında, o kadın kalbimin bir köşesinde nefes almak için çırpınıyor. Korkuyorum. Senin yüzünden onu öldürmekten korkuyorum. Seni asla benim gibi sevemeyecek olan bir adam uğruna sen benim nefesimi almışken, ben de aynısını ona yapmak istemiyorum. Ben, sen olamıyorum.
Seni düşündüğümde ne oluyor biliyor musun? Kurduğum bütün hayalleri kalbimin kırıkları ile ayırıyorum ruhumdan. Düşünmüyorum hiçbirini. Yenilerini doğurmasına izin vermiyorum zihnimin. En korkulu rüyalarımdan biri hayal kurmak oluyor. Birlikte gerçekleştireceğimize söz verdiğimiz onca hayali okyanusun derinliklerine bırakıyorum. Huzur veren mavilik kan kırmızısı ile dans ediyor bu defa. Kalbimden söküp attığım o hayallerin her biri kanıyor, sen bilmiyorsun. Göremiyorsun. Sol yanımda hissettiğimi, hissedemiyorsun.
Seni düşündüğümde ne oluyor biliyor musun? Kalemi kağıda bastıra bastıra yazıyorum. Ellerim titriyor yazarken. Kalbim daha hızlı çarpıyor. Bir türlü yok olmayan sevgim, bir türlü doğmayan nefretim ile can çekiyor ruhumda. Aklıma ne geliyorsa yazıyorum. Dudaklarımdan dökülmeyen her bir kelimeyi tek tek bırakıyorum kağıda. Ardından bir damla gözyaşı damlıyor ve kelimelerin mürekkebi birbirine karışıyor. Dayanamıyorum. Sana yazdığım onca satırın yanında, hiçbir yazımın sonunu tamamlayamamak canımı yakıyor. Nefes alamıyorum. Sen mutlu olduğumu düşünürken, ben daha çok ölüyorum.
