Belki kalbe akmayacaksın ama,
Bastığım topraklara düşeceksin
Ve ben her bastığımda toz olup gideceksin benden…
Ben sahilde oturup, derinlerinde boğduğun günlere bakacağım
Sen dalganı sahile vurdukça, benden aldıklarını hatırlayacağım
Ve sen orda kendi içinde yok olup gideceksin…
Karanlıkta ışığa sığınan bir ay olacaksın
Önce dolunay olacaksın belki, sonra ilk dördün ve son olacaksın
Güneşten uzak, sevgiye ırak kalacaksın…
Seni her içime çektiğimde;
Arkamdan güneş doğacak ve biliyorum ki o güneş yine batacak
Yine üçümüz kalacağız.
Sen, ben ve nefretim…