Şimdi bir hayatın sıradan zamanları gibiyiz seninle.
Değmeyiz hatırlanmaya. Ve hep unutmaya az kala çıkarsın yoluma.
Öyle yokken, öyle silinmişken hafızamda, söndüğüm yerden tutuşurum. Sonra yine gidersin. Hiç yaşamamış kadar asi olurum, hiç yaşamayacak kadar bitmiş...Sen bitmeyenlere iyi bak...Yüreğinden öpüyorum...
Sevilmeyen bir öğretmen gibiydi kalbim..
Parmak kaldıranlara inat,dersten anlamayanları seçti..
Kelebek misalidir aşk; . . .