Psikolojim bozuk ne yapabilirim? - Sayfa 4

Mrb bnmde çık korkularım var geceleri uyuyamıyorum eve hırsız girer diye korkuyorum kapıları gözlüyorum korkudan her şeyden çok çabuk sıkılıyorum ve çok sinirli Bi insan oldum anneme babama karşı geliyorum artık geçen sene bazı arkadaşlarım yüzünden okulu bıraktım çok pişman oldum ve okul sonrası sınava girmediğim için okula daha almadılar bidahaki seneyi bekliycem evde durmaktan bıktım çalışmak istiyorum ama 15 yaşındayım diye işe almıyolar cezası var yaşım küçük diye 9 gun sonra 16 yasima giricem o zmn ise basliycam ama artik bekliyemiyorum beklemekten cok yoruldum hicbisey istedigim gibi olmuyor delircem artik

Sizlere uzun zamandır çektğiim bir sıkıntıyı anlatacağım. Ne zaman başladı bilmiyorum ama insan kendisine zarar verdiğini bile bile mecbur hissedebiliyor. Kronolojik olarak size neler yaşadığımı anlatacağım.

1)Okulda yaşanan bir olay sonucu bütün sınıfı müdür yardımcısı,rehber öğretmeni,sınıf öğretmeni hepimizin gözünü korkutmuştu,sizin dosyanıza işleyeceğim tarzı bütün sınıfa göz dağı verdiler. Sınıfın suçu ise öğretmenleri kızdırmaktı. Her neyse hayatta hiçbir şeyi sallamayan ben acaba geleceğime engel olacak mı beni liseye almazlar mı gibi sorularla baş başa bırakmıştı bu tehditler. Çünkü öğrenci dosyasına işleyecekti düzeni bozan kişiler gibisinden tabii çocuktuk daha ne olduğunu bilmiyorduk öyle bir şey olmadı ama ilk korkum burda başladı diyebilirim yada kafaya takmalarım.

2)Liseye geçtikten sonra ister istemez sağlam durmalıyım kimseye kendimi ezdirmemeliyim diye daha okul başlamadan kendimce hazırlık gördüm. Daha sonraları tip tip bakanları kafaya takmaya başladım.Sanki her an kavga çıkacak mış gibi bir his uyanıyordu içimde.

3)Biri benimle konuşurken lan dese bile bende ona geri cevap verirken kullanmaya başladım yani sanki eşitlemek zorundaymışım gibi o lan olum dediyse bende lan olum demem lazım mış gibi. Bu bazı durumlarda sorun bile çıkartdı. Atıyorum o kişi kötü bir söz kullandıysa bende benzeri sekilde cevap vermeye zorluyordum kendimi.

4)Kurmalar… Evet yaş 20’ye yaklaşınca çok kurmaya başladım. Mesela acaba bugün dersanede biri ters bir laf ederse kavga başlatırsa ne yapmam lazım, acaba şu karşıdann gelen garip tipli cocuk bana omuz atarsa ne yapsam, şu cocuk niye tip tip bakıyo böyle kurmalar yüzünden cok kötü zamanlar geçirdim. Birinin bana kullanmış olduğu bir cümle bile beni uykumdan eder hale geldi.

5)Son yaşadığım olay, aksilik ya yolda yürürken biri bana durduk yere ne bakıyon lan dedi kavga arayan tiplerden, ve büyük ihtimal tekin biri olmadığı için cebinde bıçak vb alet olabilme ihtimalinden kavga etmedim ve bu durum gururumu zedeledi sanki kendimi korkamış gibi hissettim , sana bakmadım diyip geçtim fakat o adamın benim üstümde o an üstünlük kurması benim günlerimi benden çaldı,kafamda hep acabalar var acaba karşılık verse miydim acaba bana zarar verirmiydi acaba yarın yine başka biri bana saldırır mı ? Acaba yarın biri bana catar mı ?

Yani böyle acayip durumlar içindeyim. Birinin bana “ulan salak böyle değil” demesi cok rahatsız ediyor. Yada “sen gelirmiydin buralara” derken biri “sana mı sorcam” diye cevap veresiim geliyor yani herşeyi tersinden anlıyormuşum fazla alınganmışım gibi. Ya da “Kardeş uzatır mısın su akbili” denmesi beni kavgaya çekiyor kafayı yicem ne yapmam lazım düzelmesi için...

Temiz havası olan sessiz mekanlara gitmeni tavsiye ederim

Öncelikle geçmiş olsun diyelim..
Siz anlattığınız olaydan çok etkilenmişsiniz belli ki, korkutulmuşsunuz bu yüzden kendinizde devamlı kendini koruma yada hep bi cevap verme gereği duyuyorsunuz sizin bunu atabilmeniz için bir yardım almanız gerekiyor psikolog yardımı ile bence atlatabilirsiniz daha fazla takıntılarınız çoğalmadan.