Ben Sokak Çocuğu
Ben sokak çocuğu
ben hayattan kovulan bir fidan
ben yalnız kendi düşlerinde kahraman
yatağım kuytular
duşum yağmurdur benim
yoktur dişlerimden başka tırnak makasım
nasıldır soğuk kış gecelerinde mısır patlatmak
ütülü giysiler nasıl değer tene
yemek nasıl seçilir bilmem
akşam olup da yanınca evlerin ışıkları
kapattım mı gözlerimi soğuğa ve karanlığa
camların buğusundan dalar girerim içerilere
en sevdiğim yemekleri pişirmiştir annem
tokluk sonrası sokulup sıcağına
uzanırım dizine
uyurum
sahip olduğum tek bolluk
salgısıdır burnumun
bir de, bir de soğuk
ve hepsinden önemlisi
başımı rüzgarlar okşar sadece
ellerimde acılı bir tarih vardır
eksilmeyen bir çığlık gözlerimde
birbiri ardına saklanan sokaklarda
oynarken saklambaç oyunumu polisle
Ben sokak çocuğu
ben hayattan kovulan bir fidan
ben yalnız kendi düşlerinde kahraman
Dilek Özdemir
kaynak:antoloji
