GÜL KONMUŞ YANAĞA
Seherin ayazı inmiş yüzüne;
Gül konmuş yanağa kırmızı olmuş.
Cihan hayran kalmış şirin gözüne
Tan vaktiinin bir tek yıldızı olmuş.
Mücevhere dönmüş ne yapsa eller,
Dilinden dökülmüş en makbul ballar,
Hep ona ulaşmış hep ona yollar
Üstünde silinmez bir izi olmuş.
Ondadır meziyet üretir sanat,
Sevdası yücedir yüreği rahat,
Doğan güneşe bak, yağmura inat
Üzerinde altın yaldızı olmuş.
Gelince her taraf döner bahara,
Mor sümbüller eşlik eder güllere,
Damla damla inci düşer sehere
Bir beni yakan bir çift gözü olmuş.
Süreyya kandili sanki cihana,
Mevtundur gözlerim inan bir ona,
Bir adım gelince bayramdır bana
Yürekten verdiği bir sözü olmuş.
