MUVAFFAK
sıf. (ar. muvaffak).
1. Esk. Bir işi başarmış, onda başarılı olmuş kimse ya da başarılmış bir iş için kullanılır.
2. Esk. Tanrı'nın yardımıyla işleri yolunda giden kimse için kullanılır.
3. Muvaffak olmak, bir işin üstesinden gelmek, onu başarmak, becermek, başarılı olmak.
Kaynak: Büyük Larousse