Demek gidiyorsun! Hırçın, asi rüzgarlara bürünüp. Demek gidiyorsun! Biten yazla beraber ömrümden... Demek bir yolcuydun yüreğimde, Demek birgün çekip gidecektin sessizce, Demek oluyor ki; hiç sevilmemişim, Hep aldanmışım benim kalacaksın diye... Bu gece kederliyim, bu gece beterim. Üşüyorum, o sıcak ellerim üşüyor. Sesim titriyor, ben tir tir titriyorum. Toprak üşüyor, dağ taş üşüyor... Üstümde yağmur bulutları dolaşıyor. Çaresizliğimi, yalnızlığımı örtmek istercesine, Bedenimi sarıyor bulutlar... Sanmayın benim ağladığımı! Bulutlar ağlıyor benim yerime... Sen gidiyorsun, Ve bitiyor bir aşkın daha son şarkısı... Demek bitti herşey! Bir yaz aşkı gibi geldin geçtin... Tüm hayaller, tüm beklentiler, Onca söylenen güzel sözler... Alabora oluverdi bir ayrılık dalgasıyla... Demek gidiyorsun! Peki git öyleyse yalnızlığına, Bu sefer sana dur demeyeceğim! Çok kararlısın belli sesinden... Her insan ne yaparsa kendine yapar Bu sefer üzülmeyeceğim, Hatta açıklama bile beklemeyeceğim! Ömrümden kaç gün aldın giderken bilinmez... Ve bilinmez kaç gün daha yaşarım sensiz! Vurgun yedim gidişinle Ay yok gecemde, Sen yoksun, yıldızlar yok! Bu gece yaşamanın hiçbir anlamı yok