George W. Bush soförüyle bir kır gezisine çıkar. Arabayla giderken bir
tavuğu ezerler. Meseleyi tavuğun sahibi olan çiftçiye kim anlatacak
düşünürken Bush âlicenap bir tavırla soförüne şöyle der: "Bana bırak.
Ben Dünya'nın en güçlü adamıyım. Çiftçi bana muhakkak anlayış
gösterecektir."
Bush çiftçinin evine girer ve bir dakika sonra da nefes nefese
kosarak geri döner. Göz morarmış, surat dagılmış haldedir. Şoförüne "Çabuk toz
olalım burdan!" der. Aksilik bu ya, arabayla daha 20 metre gitmeden bu defada
orada gezen bir domuzu ezerler. Bush korkulu gözlerle şoförüne bakar
ve"Şimdi adama gidip söyleme sırası sende!" der. Şoför çiftliğe gider.
Bush da arabada bekler. 10 dakika, 20 dakika 30 dakika derken....Şoför bir
saat sonra sarkı söyleyerek, gülerek, cepleri para dolu ve kolunda irice
bir meyve sepeti ile geri gelir. Bush şaşkın bir halde sorar: "Çiftçiye
ne dedin ki bu kadar ikrama boğdu seni?" "Valla ben de anlamadım" der Şoför.
"Ben ona sadece şöyle dedim: Iyi günler. Ben George Bush'un şoförüyüm. Domuz
öldü!
