SEN KÜSÜNCE HAYAT DA BANA KÜSTÜ
Sen küsünce kalbimin yaralarından kanlar akar,
Sen küsünce o gün ne güneş doğar ne ay doğar,
Sen küsünce bu gönülde büyük fırtınalar kopar,
Sen küsünce o dizimin bağları ikisi birden kopar,
Sen küsünce kalbime tüm hüzünler çileler dolar,
Sen küsünce yeryüzünde ki bütün çiçekler solar,
Sen küsünce bütün duygularım bu hayata küser,
Sen küsünce nefes alamam hüzünler beni boğar,
Sen küsünce dünyada o anda artık tersine döner,
Sen küsünce bütün çocuklar anadan ayrı düşer,
Sen küsünce tüm yer yüzü gönlüme zinden olur,
Sen küsünce ölmek yaşamaktan daha kolay olur,
Sen küsünce hayat da bana küser yaşanmaz olur,
Sen küsünce kalbimin ölüm fermanları infaz olur,
Sen küsünce o mutluluğum biter toz duman olur,
Sen küsünce bu garip mecnun olur da çöle düşer,
Sen küsünce bu hayat sensizliğin de ölümle biter,
Ah bir gülse senin yüzün inan cennete bile değer. 
