Birden uykudan sıçrıyarak uyandınızmı hiç? Sonrada "ohh Allahım rüyaymış" derken hissettiğiniz o hafifliği hatırlayın.. Boşluk ve ağırlık kavramının olmadığı bir andır o.. Her şey anlamsızlaşır o saniyelerde... Öyle bir andırki; o sayfalar dolusu yazılarla benzenmiş bir kitabın bir anda bom boş sayfalarla dolu olması gibidir. Aslında siz bilirsiniz o bir kitaptı ama o an bembeyaz karla bezenmiş günahsız ve lekesiz çayırlar gibi gelir size..

İnsanoğlu işte bazen rüyalarında gerçek olmayanları görür inanır, bazende gerçek olanları rüya sanır..

Bir Aşk Hikayesi.. Ne siyah ne beyaz...

Günler, haftalar aylar, yıllar kovalar birbirlerini inatla hiç durmadan , yılmadan.. bazen bizler bu kovalamadan kaçar kovalanmayı bekleriz ne yazıkki. Yaşamın güzelliğini paylaşmanın hazzını yaşamak ve tatmak en azından benim istediğim bir olgu. Ama bazen yaşam akıl almaz güzelliğini rastlantılarda bulur...

Bu bir aşk hikayesi demiştim. Öncesi tıpkı yukardaki gibi kovalanmak isteyen ve kovalıyan zaman a karşı..

Biz insanlar yaradılışımızdan buyana bize empoze edilen kurallar içersinde; öğretilenlerle, beynimizin hükmettiği kararlar bazen çelişir. Bunun adına hikaye, masal roman ne koyarsanız koyun gerçeklerle karşılaştığınızda öğrendikleriniz ile beyninizin vereceği kararlar kimi zaman isabetli kimi zaman yanlış olucaktır. Doğru zamanda doğru kararı verenler, zamanla olan savaşlarında galip olucaklarsada, bir gün o zaman onları genede yenecektir. Kimse ölümsüz değildir.

Çok yıllar önceydi:

Zaman kovalamada bıkmadan devam ettiği anlardı. Ben kovalamak bir yana yürüyemediğim nefes alamadığım dakkikalar yaşardım onu görünce.. Bu bambaşka bişeydi.. Adına kimileri Aşk, kimileri sevgi koyar ama hiç bir kelime bunun ağırlığını taşıcak kudreti bulamazdı..

Adem ve Havva dan buyana süre gelen tatlı destanlara hükmeden SEVGİ idi bu.. Yaşam süre gelirken zamana karşı harcanan onca boş vakte örnektir bu hikaye. Hoşlandığı ve sevdiği insana yaklaşamanın acısını yaşıyanları artık anlıyabiliyordu. Bir türlü açılamıyordu. Zaman geçerken günleri günler geçerken yılları devirdi. O sevgisinden bişi kaybetmedi sadece zamanı yitirdi.

Yıl 1999 Ağustos ayının 18 i.

Onu uzaktan görüp okadar sevgiyle bağlanmasına rağmen işyerinden çıkmasını bekliyip takip ederek oturduğu yeri bulmayı bile kendine yediremeyen biriydi o. Kalbinde yanı başında tuttuğu sevgili su an nerdeydi diyerek geçirdiği geceleri sabahlara ettiği ve tabiki zamana magluptu.

Gene Balkona çıkmış Ağustos sıcağının gece yarısının verdiği serinlikle gökyüzündeki yıldızlara bakıyordu. Sanki o gök yüzündeki yıldızlarda onunla konuşmak ister gibiydiler, nereye baksa yıldız kayıyordu. Kafasını başka yere çevirip baksa gene kayan bir yıldız onu karşılıyordu. Sonra aklına geldi. Bir dilek tuttu içinden. Ama o gece o kadar çok yıldız kayıyorduki her biri için dilek tutsa hangisini hatırlıyacaktı ki.. O sadece kafasındaki tek bişiyi diledi . O kalbine adını yazdığı ve altın harflerle döşediği sevgiliye adadı dileğini.

Saatler ilerledi ve 03:00 civarında balkondaki son izmaritini aşağı atarak artık yatmalıyım dedi. İçeri girdi ve yatağına yüzü koyun uzandı sonra yastığa gömülen kafasını diğer yöne çevirdi..

İşte her şey ozaman başladı. öyle bir sarsıntıydıki bir an kayan yıldızları hayal etti belki bir göktası düştü dedi içinden.. Sallanmaya başladı herşey bir anda ayakları yerdeyken kafasını tavana vurduğunu hissetti. İçinden bu nasıl olur imkansız dedi.. Sallantının içinden kendilerini sokağa attılar. Birden bire sokağa dökülen mahalle sakinlerinin içinden "teyze" diyip her gün selam verdiği ve ailesinin en samimi komşusunu farketti dışarda.. panik içindeydi herkes, tabii oda. Ancak birden bire içindeki o kalbine gömdüğü uzaktan sevdiği ve bir türlü açılamadığı aşkını onların yanında, teyze diye hitap ettiği o kadının yanında gördü.. Bu nasıl olur dedi içinden bunca zamandır sevdiği kişi tam karşılarında oturmuş bunca komşuluk ilişkisi içinden hiç denk gelmemişlerdi. Bu nasıl olurdu.. Kıvılcım yaşanan felaketle yeşeren bir aşk tohumunun habercisiydi. Acımasız geçen "zaman" birden yenildi...

İşte kıssadan hisse size;
Alın yazınızda ne varsa o gerçekleşir. Hayatınıza yön verirken hep kararları siz veremezsiniz. Unutmayın; bir gün bir yerde, mutlaka bir şey size vesile olucaktır. Yalnızlık sadece Allaha mahsustur.

Herkes bir gün hak ettiği degeri verecek birini kendine eş sececektir. Karamasar olmayın ve zamana yenilmeyin. Herkes bu hikayedeki gibi şanslı olamıyabilir, unutmayın kazanan her zaman "zaman" dır. Zamanı yenenlerden olmanız da en büyük dileğimdir.