GECENİN KARANLIĞI
Seni arıyor gözlerim bomboş kaldırımlarda,
Teninin kokusunu arıyorum,gecenin karanlığında.
O an bir ses ile irkiliyorum
Evet! Onun sesi diyorum içimden.
Dönüp bakıyorum ki sadece bir hayal imiş.
Beni çağırıyor sanki gecenin sessizliği ve kendimi bırakıyorum dipsiz bir karanlığın içine.
Birden içim ürperiyor,sanki bir ses beni çağırıyor.
Ve ona doğru yürüyorum.
Taa ki o acı fren sesini duyana kadar…
Bakıyorum, mahşeri kalabalık toplanmış.
Her kafadan bir ses yükseliyor;
Daha ne kadar gençmiş diyorlar.
Eğilip aralarından bende bakıyorum;
Ama, ama nasıl olur, bu benim.
Orada yatan ben isem, peki ben kimim?
Anlıyorum ki artık ben burada değilim…!
iSY@N & DJ-word_Pl@Y
