Bu gece,
Ay doğarken şehre, hüzünlü bir acı bürür,
Titretir yorgun kalbimi
haykırsam askımı karanlığa,
duyan olur mu sesimi?
Bu gece,
yıldıza benzeyen gözlerin
bir dokunuşla eritir buzlarını kalbimin
ve bakışların kesiştiği noktada
gözler askı haykırmak ister.
Anlamam arsız kalbim
neden engel teşkil eder...
Bu gece,
Sen bakışlarını çevirirken gecenin koyuluğuna
sarar imkânsızlık benliğimi
gönül solgun bakışlar nemli
Bekler umutsuz vuslata ermeyi
hüseyin oğuzhan erol
