Suskundu
Cami avlusunda bir köşeye çöken ana
Gözlerinden yaş gelmiyordu
Kurumuştu pınarları
Bağrı yanıyordu...
Bakıyordu ama sanki kimseyi görmüyordu
Gözünün önünde oğlunu asker ocağına
Vatan kucağına yolcu edişi vardı
Gururla yollamıştı Şırnağa
_____Dün gece yavrumu rüyamda gördüm
_____Yün çorap istedi o sabah ördüm
_____Zarfa Şırnak yazıp postaya verdim
_____Askerin anası erinmezimiş
Biliyordu ki!
Oğlu vatanına hizmet edecek
Biliyordu ki!
Oğlu asker ocağını
Ana kucağından tatlı bilecek...
Yemin töreninde oğlunu izlerken
Göğsü kabarmıştı
Bu günleri gösterdiği için
Yaradanına dua etmişti...
Elini koynuna attı
Oradaydı oğlunun son emaneti
O sabah postacı getirmişti
Üzerinde göz yaşının izi vardı
Belli ki;
Ağlamıştı oğulcuğu yazarken
Bir de resim koymuştu zarfa...
Anam diyordu mektubunda
Terhisime az kaldı
Ama bilesin ki
Oğlun doymadı vatanına hizmete
Keşke!
Bir daha alsalar beni askere...
_____Yanası yanası ciğer yanası
_____Yansa da ağlamaz şehit anası
_____Ananın yaktığı asker kınası
_____Kıyamete kadar silinmezmiş
Hiç düşünmemişti
Oğlunun;
Vaktinden önce terhis olacağını
Al kanının, beyaz karı boyayacağını
Bedeninin ay yıldızlı bayrağa sarılacağını...
Hiç düşünmemişti
Bir cami avlusunda
Oğluna hakkını helal edeceğini
Onu şehit mezarlığına defnedeceğini
Oğlu yerine soğuk mezar taşını
Sevip okşayacağını, konuşacağını...
Hiç düşünmemişti
Şehit anası olacağını...
_____Zamanı tez geçti üç ay kalmıştı
_____Kuşkunun yerini umut almıştı
_____Cansız hayalim diye resim salmıştı
_____Belkide gidipte gelinmezmiş
_____Soğukmuş oralar her taraf karmış
_____Dağlar amansızmış,yolları darmış
_____Bastığı yerde de bir mayın varmış
_____Toprağa basarken bilinmezmiş
_____Nöbete giderken gününü saymış
_____Az değil uz değil tam ondört aymış
_____O gece görmedik bir yıldız kaymış
_____Yıldız sahibine görünmezmiş
_____Al kanları beyaz kara dökülmüş
_____Kol kopmuş yavrumun topuk sökülmüş
_____Duydum ki ciğerim ölürken gülmüş
_____Halbuki ölürken gülünmezmiş
