yüreğimize kazımışız,
Dostumuz ağladığında
Hiç gülmemişiz,
Dost sesin duymayınca
Yok bilmemişiz.
Dost dostunun dostluğuna hayran.
Bir meltem estiğinde kopuveren
Yüzeye yakın kök müydük,
Biz dostluğumuzu sindirdik
Meşe kökünde büyüttük,
Her mevsim PELİT’imizi
Dost yarene dağıttık.
Dost dostunun dostluğuna kurban.
Dostun dostça dostunadır sitemi
Lakin ne adını unuttuk nede gölgeni,
Hoş muhabbetimiz bitti sanma
Kalbimizdeki tahtın sahibi yareni,
Sarmasınıda biliriz sebebi bizsek
Kalbindeki dosta yanık yaranı.
Dost dostunun yoluna hayran.
Arayıp sormuyorsak unuttuk sanma
Alındı mesaj kendimize geldik,
Ayrı olsa da gözlerimiz sözlerimiz
Biz dost kalbini kalbimizde bildik,
Suya yazdığın yazılar silinmez
Dostluğumuz bakidir, yaren-i REFİK.
Dost dostunun yoluna kurban.
