Yokluğun Yaramdır
Gecenin matemi güne girerken
Çığlığım dilimde türkü dererken
Mızrabım sazıma vuslat ererken
Yokluğun yaramdır ahu zarım ben
Serimde ateşsin bacam tüterken
Korların kavurup canım yakarken
Viran oldu bahçem, hep gülsüz diken
Yokluğun yaramdır ahu zarım ben
Hasretim sızımdır damlar yürekten
Ömrümü bitirdin geçtim elekten
Hiç mi dilemedin beni felekten
Yokluğun yaramdır ahu zarım ben
Uzak oluşundan acım var sanma
Her daim hasrettir bu can canına
Yüreğimde saplı çıkmaz bir kama
Yokluğun yaramdır ahu zarım ben
Kırılmış testisi akmıyor suyu
Yürek delirdiyse uslanmaz huyu
Benim karanlığım sevdamda kuyu
Yokluğun yaramdır ahu zarım ben
Kaya’yı ufaltıp kumsala serdim
Dalgalar vurdukça cana can geldin
Mavide coşkuyu sevdamdan bildim
Yokluğun yaramdır ahu zarım ben
Bülbül olup sesin gelse geceden
Çığlığın durmadan aksa yüceden
Güller mest olup geçse kendinden
Yokluğun yaramdır ahu zarım ben
Yüreğim kesiktir, tuzu içinde
Bastır yüreğini dermanı sende
Benim yollarım hep sevda peşinde
Yokluğun yaramdır ahu zarım ben
rahime kaya
