Eski Sevgiliye Sitem

Bir zaman gelirde uzaklara kaçmak ister, senden bile gizlenir, sesini duymak için aramaz yokluğuna alışmış gibi davranırsam. Eğer karamsarlığa düşüpte yalnızlığa asla isyan etme. Bu zamana kadar herşey senin içindi. Her yönüyle yaşanmaz hele gelen şu acı hayatta bile senin için vardım. Karşılığımda ne aldım ki?…. Koskoca bir hiç. Şu zaman kadar tatlı çehreni ne kadar tebessümle okşayabildim yada yanmakta zorluk çekecek derece ne kadar acı verdim bilemiyorum. Ben bir tek senin mutluluğunu istedim. Güzel gözlerindeki küçücük bir tebessüm belirtisi bile hayatta tümüyle senin için bağlanmama yetti.
Sevdim seni nedenini bilmediğim bir şekilde kimsenin sevmeyeceği kadar çok sevdim. Yokluğunda hayalinle, sevginle avundum. Sıcacık sevgin yokluğunda arkadaş oldu aratmadı seni bana ama yine uzaklarda olduğun sürece en çok ben özledim. Seni herşeyden daha fazla özledim. Zaman gelip büyük çabalarla beni unutmaya çalıştığım anlarla bile senin unutmak bir yana ben seni aklında bile çıkarmak istemedim. Tüm bunlara yalnız senin için şu anda beş para etmeyen sevgimiz için göğüs gerdim. Sen bir kaç satır yazmakta bile acizken ben sensizliği üstü kapalı bir ifadeyle yalnız satırlarıma döktüm. Hayatımın en çılgın, en vahşi, en sakin, en güzel, en berbat, en unutulmaz anlarında hep seninle birlikteydim. Sen yokken hayatın bir anlamı yoktu ki. Sana gülmedim demiyorum . gün geldi çıldırasıya, damarlarım tıkanısıya, katılasıya dek güldüm. Ama içten deyil.. zaman geldi ağlamak istedim. Kendimi ne kadar zorlasamda olmadı sadece hüzünlendim. Ama tüm bu anlarda sensizlikte bile yaşadım tüm bunları. Sana niçin anlatıyorum ki sen beni anlayamazsın zaten anlamadın ki. Ama hiç olmazsa bu delinin seni nedenli sevdiğini anlarsın. Şu anda bir binanın enkazı altında kalmış gibiyim çaresiz ve yalnızım ama ne varki katmerlenmiş acılar bile bana yokluğunu unutturmuyor. Ama ben bunları hepsine niye yazıyorum bilmiyorum. Çünki sen beni anlamış olsaydın...