Bitmeyen yüreklerin umudusun sen gönül
Bakma öyle uzaklara yaşamasını bil
Bir ben birde benim sevgim sefil
Uçarak mı geleyim dönde bir bak hele
Uzaklaşıyor beden gün geçtikçe bu yerden
Bırak nasıl geçerse geçsin sefil yürekler
Acıma bir sendeğil ağlayan tüm melekler
Çıkmış sefere yarimin etrafında bir halka olmuş
Ellerinde değil kanatlanıp hepsi uçmuş
Tüm insanların çevresinde dolaşıyorlar
Sanki bedenlerinde değil gökyüzünü kaplıyorlar
Sırası gelen kayı veriyor
Yerini aniden başka yıldız geliyor
Gördün mü boş kalmıyor evren
Dünya yıllardır sanki aynı düzen
Gelen giden bedenlerden değişen
Ama gönüllerde acı hasret tükenmeden
Devam ediyor tüm evren
Düşün kim bu düzene hükmeden
Ne sen nede ben
Aklındaki
Söylesene düşünmeden
Bahattin Tonbul
