FRANSA’NIN dünya aydınlarınca dikkatle takip edilen en ciddî fikir ve siyaset gazetesi Le Monde’da, 23 Temmuz 2002 tarihli nüshasında dikkate değer bir araştırmanın sonuçları yayınlandı. Bu konuyla ilgili yazı ise, ilginç bir paradoksa işaretle, “Avrupa gençliğinde din düşüşte, iman yükselişte” başlığını taşıyordu.
“Bugünün Avrupalı gençleri neye inanıyor?” sorusunu temel alan bu araştırma Arval (Değerleri Araştırma Derneği) adlı kuruluş tarafından yürütülmüş. Arval, 1981 yılından beri Avrupa Birliğine dahil ülkelerde ilmî araştırmalar yapıyor.
Bu derneğin son anketi yakınlarda yayınlandı. Le Monde gazetesi işte bu derneğin verilerine dayanarak 18–29 yaş arası gençlerde dine bağlılık ile Allah’a ve ahirete iman meselesini değerlendirdi.
Yirmi yıldan beri (1981, 1990, 1999) yapılan ‘değerler’ araştırmaları, Avrupalı gençlerde dinî duygunun giderek artış gösterdiğini ortaya koyuyor. Yapılan kamuoyu incelemeleri, iki farklı durumu gözler önüne seriyor: Öncelikle, Avrupalı gençlerin Hıristiyanlık dinine uzak durdukları, Hıristiyanlığa din olarak bağlanmaktan giderek uzaklaştıkları gözleniyor. Buna karşılık da, Avrupa gençliğinde Allah’a ve âhiret gününe imanın arttığı müşahede ediliyor.
İngiliz sosyolog Grace Davie tarafından ortaya konan ‘aidiyetsiz inanç,’ yani hiçbir dine bağlanmadan Allah’a iman etme ilkesi, Avrupa’da günden güne güçleniyor. Avrupa gençliği, insan aklına pek yatmayan Hıristiyan inançlarına sırt çeviriyor.
Meselâ, Hazreti İsa’nın Allah’ın oğlu olduğunu kabule yanaşmıyor; Hazreti Âdem ile Havva’nın yasak meyveyi yemelerinden dolayı işledikleri günahın ilk günah şeklinde insanoğullarında devam edip geldiğini ve bu ilk günahtan ancak vaftiz edilmek suretiyle kurtulanacağını aklı kabul etmiyor; Hazreti İsa’nın bu ilk günahı affettirmek için haça gerildiğine ve bütün insanlığın günahının böylece affedildiğine, vaftiz olmayan, yani Hıristiyan olmayan kişilerde ise bu günahın devam ettiğine asla inanmıyor.
Buna karşılık Avrupalı gençler, bu kâinatın bir Yaratıcısı olması gerektiğine ve ahiret gününün olacağına her geçen gün daha fazla inanıyorlar.
Yapılan son anketlere göre, Hıristiyanlığa inanmayan ve bu dine bağlanmayan 18 ilâ 29 yaşındaki gençlerin oranı giderek artıyor. Bundan yirmi sene kadar önce gençlerin yüzde 52’si kendisini Hıristiyan olarak tanıtırken, bu oran son ankette yüzde 32’ye düşmüş bulunuyor.
Öte yandan, kendisini ‘dinsiz’ olarak tanıtan bu gençler, “Allah’a ve ahiret gününe inanıyor musunuz?” sorusuna ‘evet’ cevabını veriyorlar. Yirmi sene kadar önce Allah’a ve ahirete inandığını söyleyen gençlerin oranı yüzde 30 civarında iken, bu oran son ankette yüzde 45’lere ulaşmış bulunuyor.
Avrupalı gençler, Hıristiyanlığın akıl ve mantık kabul etmeyen inanç sisteminden kopuyor ve Hıristiyanlık dinine yönelmek yerine doğrudan doğruya Allah’a yöneliyorlar. Bu anketleri değerlendiren Avrupalı sosyologlara göre, ideolojilerin bitişi, ekonomik krizler, yiyecek maddelerinin tehlike saçmaya başlaması ve ekolojik dengenin günden güne bozulması gençleri Allah’a inanmaya ve ahiret gününün mutlaka olması gerektiği düşüncesine itiyor.
Avrupa ülkelerinde görülen 1960’lı yılların tanrıtanımazlığından, dini afyon ve geri inanç sayıp imana sırt çevirmelerden artık eser kalmayacak gibi... Ne dersiniz, Avrupa gençliği dünyevî putlarından, putlaştırılmış kişilerden, put ideoloji ve düşüncelerden, İslâmî ifadeyle ‘şirk’ten arınmış bir imana yürüyor olmasın?
