TÜRK DİLİ
On dokuzuncu asra kadar bütün dil bilgisi kitaplarında Arap dilbilgisi metodu izlenmiştir. Türk dilinin yapısı, kaideleri bu usule göre tesbit edilmiştir. Kimisinde Arap, kimisinde Fransız dilbilgisi metoduna uyularak yazılan, Osmanlıcanın yapısını anlatan eserler şunlardır:

* Ahmed Cevdet ve Fuad paşaların Medhal-i Kavaid (1851),
* Kavaid-i Osmaniye (1865),
* Kavaid-i Türkiye (1875),
* Abdullah Ramiz Paşanın Lisan-ı Osmani'nin Kavaidini Havi Emsile-i Türki (1866),
* Ali Nazmi'nin Lisan-ı Osmani (1880),
* Selim Sabit'in Nahv-ı Osmani (1881),
* Abdurrahman Fevzi'nin Mikyasül-Lisan Kırtasü'l-Beyan (1881),
* Manastırlı Rıfat'ın Külliyat-ı Kavaid-i Osmaniye (1885),
* Şemseddin Sami'nin Nev-Usul Sarf-ı Türki (1892),
* Necib asım'ın Osmanlı Sarfı (1894).