Organizmada kendisine karşı özgün antikor oluşturan maddeye antijen denir. Bu antijen, allerjik bir sendrom geliştirirse, o zaman antijene allerjen adı verilmektedir.
Çeşitli allerjik sendromu geliştiren çeşitli allerjenleri sıralama ve sınıflandırmakta, genel olarak daha çok havayolu ile vücuda girenlerde şu yolu seçebiliriz.
1. POLENLER:
Bir polenin allerjik reaksiyonlara sebep olabilmesi için şu özellikleri olmalıdır.
* Çevrede geniş bir alanı kaplamalı,
* Konsantrasyonu çok olmalı,
* Çapları 35 mikrondan küçük, kuru, kuru ve yuvarlak biçimde olmalı,
* Ayrıca rüzgarla uzak mesafeye taşınabilmeli, böceklerle taşınmalı
* Antijenik gücü olmalı Genel olarak polenler günün erken saatlerinde atmosfere yayılırlar (Saat 04.00-08.00 arası). Bu yayılışta meteorolojik şartlar da rol oynar. Yağmur, polenlerin hem sayısı, hem antijenik gücünü artırır. Arkasından gelen açık ve güneşli hava, polen taşıyan keseciklerin açılıp içindekilerinin atmosfere yayılmasını sağlar; sis, havadaki polenlerin yayılmasını önler.
2. MANTAR SPORLARI:
Mantarların klorofilsiz oluşu bunların diğer bitki, yosun v.s. üzerinde asalak olarak yaşamalarını mecburi kılar. Genellikle orta ısıda ve bol rutubetli yerlerde, canlı cansız bitki, hayvan artıkları ve toprak üzerinde gelişirler, en hızlı çoğalan varlıklardır. Tanımlanmaları ve mevsimlere göre bulunmaları tıpkı polenlerinkine benzer. Bunlarında kesin bir mevsimsel periyodu olmamakla birlikte ilkbaharda ortaya çıkar. Sıcakların artmasıyla çoğalırlar. İlk soğuklarla kaybolurlar.
3. EV TOZLARI:
Aeroallerjenler içinde en önemli yeri alır.
Çok çeşitli maddeler ihtiva eder.
* Mineral orijinli: Muhtelif tuzlar, kireçli maddeler, kumlar, kireç maddeleri, çamur, yapı malzemesi artıkları v.s.
* Bitkisel olarak otlar, pamuk elyafı, küfler, hayvan tüy, saç, kıl, böcek parçaları, akarcıklar, mikroplar vs. En önemli olanı mite denilen akarien pyroplyfidesdir. Mite'lerin 2000'e varan çeşitleri vardır. İçlerinde 2 tipi en önemlileridir: Dermatofagoides pyterosinus (Avrupa ev tozu), Dermatofagoides farinae (Amerika ev tozu)
4. HAYVAN ORİJİNLİ AEROALLERJENLER:
Memeli hayvan türleri içinde en başta geleni kedi tüyüdür. İlk olarak 1864 yılında Saller tarafından bildirilmiştir. Goodale kısa bir süre sonra deri testleri ile bu aşırı duyarlılığı ortaya koymuştur. 50 yılkadar evvel kedi, köpek gibi hayvanlara ait allerji vakaları daha çok köy kır çevresinde görülürken, şimdi şehirlerde, evde beslenen hayvan sayısındaki artış yüzünden oran yükselmektedir. Bu grup hayvanlara alleji gelişmesi için 6 ay ile 4 yıllık bir temas süresine gerek vardır.
Bilinmesi gereken bir hususta hayvanın ortamı terk etmesinden aylar sonra dahi allerjenlerin etkileri devam etmektedir.
KEDİ: Kedilerin tüyü kadar tükrükleri de etkilidir. Tedavide hayvanın çevreden uzak tutulması en basit ve doğru yol ise de kedi sayısındaki artış, bu hususun kolayca gerçekleşmesini önlemektedir.
KÖPEK: Kedi tüyü kadar önemli değildir. Gene de solunum yolu allerjilerine sebep olabilir. Kedi tüyleri gibi etkileri terkettikleri mahalde uzun süre devam eder.
AT: Bir zamanlar at kılına allerji sıkça rastlanırdı. Motorize çağda bu olay nadiren ata binen veya ata bakanlarda gelişmektedir. Burada indirekt temasla etkili olmaktadır. Evikisyon metodu en önemli ise de seyis, jokey gibi meslekte olanları, yapılan immunoterapi çok iyi sonuçlar vermektedir.
Diğer memeli hayvanlar, sığır, inek, tavşan, deve, maymun, keçi ve koyun tüyü çok allerjikdir.
KUŞ: Kuş tüyü allerjilerinin bir zaman çok önemli olduğu sanılıyordu. Ancak sonradan bu aşırı duyarlılıkta daha çok akar ve küflerin etkili olduğu saptanmıştır. Kuş tüylerine ait olan allerjenik vasıf tüyler eskidikçe kaybolmaktadır. Yoğun kuş kalabalığı olan yerlerde saf kuş tüyü allerjisinin gelişme olasılığı artar. Bu ihtimal kuş yetiştiricilerinde sıktır
Son düzenleyen Safi; 7 Mart 2016 17:46
