Asla Bitmeyen Konu

Nice gemiler geçti bu limandan, bazen sabah bazen gün batarken,kimi uzun uzun çaldi düdügünü,dalgalar köpürdü, deniz agladi. Kimi sessizce gitti,gözyaslarini saklayarak. Martilarin çigligina karisti hiçkiriklar, çok gemi ayrildi bu limandan, kugu gibi süzülerek gitti bazisi, bazisi ürkek, bazisi korkuyla bazen de hiç gitmek istemediler. Aslinda rüzgâra direndi yelkenler. Kimini deniz aldi götürdü zorla, ve hep birisi oldu geride kalan,havada asili kalmis,küskün bir el ve deniz,küskün islak gözler. Çok ayriliklar gördü bu deniz, bu liman, kimi döndü kisa bir süre sonra kimi asla dönmedi.

Yine ayrilik zamani deniz, mavilik, iskele ve sonsuz mavilik her sey ayni. Ama hayir bu ayrilik ayni degil. Daha önce rüzgâr degmedi yelkenime, dalgalar dövmedi kanatlarimi böylesine. Böylesine çekip gitmedi tek basina. Sadece düsledi.

Hep ayni cosku, hep ayni tutku beni ayakta tutan ve simdi denize açilma zamanı. Ne liman tutabilir beni nede iskeledekiler. Bir tek deniz gerçek olan gitmek, yada dönmek degil. Iste martilar yerini aldi.Gidiyorum...

MsXLabs Üye Girişi