Necati Cumalı Hakkında
OKTAY AKBAL
Hiçbir makale, hikaye, roman, oyun şu iki dizenin korkunç güzelliğini veremez, derin anlamını duyuramaz. Bugün de yarın da aynı etkiyle insanın içine işleyemez: Gittikçe küçülüyor ufalıyorum / Olduğum yerde / Neredeysen uzat ellerini / Başım dönüyor...
(Cumhuriyet, 16 Mayıs 1971)
NURULLAH ATAÇ
Necati Cumalı’nın şiirleri günümüzün sivrilmiş, adları çok anılan şairlerinkine benzemez, kendine vergi, yalnız kendinin olan bir deyişi var onun. Öyle parlak değil, ama okudukça sarar sizi, yavaş yavaş sarar.
(Ulus, Ocak 1952)
GÜLTEN AKIN
Şiirin özünü yakaladığı, onu uygun biçime koyduğu birçok şiirinde olağanüstü tatlar yaratmasını bilmiştir.
(Sinan Yıllığı, 1973)
SABAHATTİN TEOMAN
... Dinç ve sağlıklı, şiirin yokuşlarını koşarak tırmanıyor. Necati Cumalı’nın bütün şiirlerini okuyun, onların her birinin şiirimizin uzayında, ışığını kendi yakmış büyük ve yalnız yıldızlar gibi gezindiğini göreceksiniz. Kalabalıkların şiiri "Cumalı’nın Aydınlığında" tadıp seveceğini sanırım. "Ozan kime derler?"diye soracak yurttaşa, "Şiirinizi kimden başlayarak okuyayım?" diyecek yabancıya gönül rahatlığıyla gösterilecek ozanımızdır Cumalı.
(Varlık, Nisan 1970)
