Bir Kadın Ağlıyor Gözlerimde
Ne vakit başımı kaldırıp baksam gözlerine Tren geçiyor katar katar Ne vakit dokunmaya kalksam yüzüne Bir kadın ağlıyor gözlerimde Ne vakit kırpsam kirpiklerimi Yıldızlar intihar ediyor avuç avuç Ne vakit tutmaya kalksam ellerini Buz tutuyor parmaklarım ayrılığın ayazında Ne vakit bir sen görsem köşede Gölgelerin dansına karışıyor karanlıklar Ne zaman seslenmeye kalsam can diye Kısılıp kalıyor geçit vermez boğazlarda sesim Ne zaman selam vermeye kalksam aşka Bir kadın düşüyor kollarımdan perişan Ne zaman vuslata açsam kapılarımı Bir şamar gibi yüzüme çarpıyor bitti dediğin Ve ne zaman gülümsemeye kalksa dudaklarım Bir sevda ağlıyor hıçkıra hıçkıra Söyle Sen mi yoksa ben mi kıymetini bilemedik aşkın
Eylül Gökdemir... 
