Bayan Lazarus’a Nazire ...
out of the ash
I rise with my red hair
and I eat men like air.
Sylvia Plath
geçen temmuz ölüyordum sonra ölmedim
temmuz en uygunuydu uyuyup uyanmamanın
ölüm aydınlık bir şeydi karanlıkta ama ölmedim
uzun ve dardı sırt üstü metal olsa soğuk derdim
önümü arkamı görmeden sobeledim
ölümü biraz da böyle sevdim
on saniyede bir tik tak
sonra Tıııırrrrrr Tak! Tak!
beyni tarayıp geçen
öğretilmiş bilgileri bitiren bir temmuzdu
- bitti -
doktor dediklerini çağırdım
Doktor Lecter* dedim hey doktor!
gel dedim sana Lecter! bak, ölmedim
belki evi özlemiştim
belki tutunmayı beceriyle yaşamaya
- yaşamak beceri işi diye söylemedim –
duvar duvar üstüneydi kirişler verevine
koca mevsim hiç çiçek görmemiştim
çiçek benim neyimeydi, öldürmezdi beni yoksunluk
hayret etmeyi unuttum, gecenin günden farkını ve rakamları
bir basküle kuş olup konmayı bildim
her gece uykumu bölüp geleceği yeniledim
her sabah buna inanmayı
bazı numaralar kodlanmıştı ama çok kollamadan
hepsini yuttum doktor, yutkundum
ben böyle bildim kasdınızı
ezberden sayarım üstünüzü ve astınızı
hep hatırladım onca dalgındım oysa
otobüse bindirip el sallamaları
kafa sallamaları her tanışmaya
karşılıklı konuşunca buharlaşan havayı
önüme ölümü rakip
dirimi kavi kılmaları
hepsine tamam peki, bir dakika daha verin bana
her şeyi değil belki ama
eksik doğrularınızı tamamlarım
doğuyu tanımlarım
batı eksenli sarmalanmış çöpleri kapılarda
derledim - topladım tam köprülere başlamışken
bir Deli Dumrul, deli deli tam dumrul
geçişsiz ve isteşli her fiilde deli
geçişli ve isteksiz her köprüde Dumrul
bir ev neydi, neredeydi, tam önünde durdum
kendini vuran bir hedef tahtası tam onikiden
ne ilacı seven ne bir dişe gelen
küllerin içinden bir kızıllığa ölüm dersen Lecter
sırasını savmıştır
takdir Allah’tan.
* Dr. Hannibal Lecter
Harikalar Trajedisi -İpek ve Böceği Ortak Yapım Gururla Sunar-
I.
Bir şans daha der insan, bir şans daha
Vermeli her tomurcuğa
Böylece adı anılmaz olur solan ne varsa
Biz Nejat ile Selma
Biz gelince yan yana iki e ve iki a
Kurgu ve gerçek dünyanın ne kadarıysa
Hepsinden daha fazla biz
Biz kazanan ve kaybeden
Hep sevdadan yana yolumuzda yana yana
O sağ ben selamet hepimiz
Toptan Allaha emanetiz
Daha güzel olamazdık anınca
Daha güzel göremezdik görünce
Daha güzel güzel güzel efsane!
Daha iyi olsaydı her şey keşke
İyi nedir Nejat sen söyle
İyi bir sondur Selma senin gibi benim gibi
Hazırlar hepimizi senin gibi benim gibi
Ölüme giden insanı alıştırarak hayata
Aşka bulayarak yatıştırır senin gibi benim gibi
İçime doğan ise olacak olan
Hiçbir son iyi olmaz
Kış gelmeden üşümez insan
Böyle düz söylerim ateş olsam
Suyu almadan külümü savuramam
Öyle değil Selma üzülme ben giderim sessiz
Gidecek hep bir yer var mıdır sensiz
Gözünde dilsiz olup kalınca sözsüz
Ağulu bal bulunca içelim itirazsız
Ne desem boş biliyorsun zayıf tarafımı
Gördün en karanlık anımda ikrarımı
Teslim olmak gerekir böyle kadere
Bir ele tutunamazsa insan hayatın değeri nerede
Selma benimsen inançla yüzüme bak
Sana bir okyanusun dibini vaat edebilirim
Hiç balık görmesen delirirsin söyle gördün mü
Bir balığın sırtını parlak, beyaz, ince deri
Öyle çok balık gördüm, öyle büyük vurdum bazen
Aklımda hep sen vardın
II. hey gözleri doğuştan sürmeli aşk
sürmeni kim milledi?
Şimdilerim senin, küçük ellerde bulduğunla
Bir ömürden aldığın bir doğum günü sadece
Eğer doğmuşsam seninle ölüm niye gelmesin
Ama sakın gelmesin önümüzde göl varsa
Hatırla hani o sesleri çingene neşesinde
Ne gülmüştüm çok seninle Nejat hatırla
Selma, sen olman güzel olman ikisi birden olman yetmez
Ay, güneş, güneş sistemi, evren ve evrenin kısa sonsuzluğu da
İnceliğin yetmez, kesen en inceliğin, senliğinin son haddi
Beni kesmez elbet bileklerini ve en son nefesini versen
Nejat, hastayım ben çok hasta
Seni düşündükçe kalbim daha fazla
Şöyle olmuş mesela sen karşımda
Tıraş olmuşsun saçların üç numara rahat olmuşsun
Gelmiş yüzünde üç ben yan yana
Şiir daha güzel olabilir mi bundan sonra
Selma, bir el versen şu omzuma genişlerim
Alır giderim seni başka diyarlara
Dünya nerde biz nerde haydi okyanuslara
Neden inanmayalım şu akılla her şeyin olacağına
Nejat sen de benim kadar inansaydın rüyaya
İnansaydın kavlime, görseydin uyanınca yine süreni
Uyandırdıysam seni benimle gör diye
Kandığı ne varsa insanın yine kendiyle
Selma, sana Selma diyorum geçmişin tüm diliyle
Sildiğin her şeyi seninle boyuyorum
Güzelsin diye değil sensin diye değil ikisi birdensin diye değil
Sarışınları toplasak üstüne esmer ve kumralları
Kadın kahramanları ve kahraman kadınları
Nejat seni buldum ya beni buldun ya
Kıyamet gelir mi de hıyanet gelir mi
Gelir mi yedi yıl kıt kanaat evlere bereket
Gelir mi memelere süt kara gecelere rahmet
Bitmez içimizin bu neşesi gitmez
Ne olursa olsun ya kıyamet ya hıyanet
Gelecek olan gelir ama bitmeyecek içimizde
Olanın olmuşluğu, gören gözün görmüşlüğü
İkrarı bitmeyecek dilin, kalbin dediği bitmez
III. görüntü görüntüyü ses sesi yer
S. Karakoç
Nejat bu sabah erken söktü şafak
Horoz öttü beni üç kez inkar ettin
İkrarımı tekrar ettim beni üç kez inkar
Ettin dinimi imanımı dilimi dimağımı tekrar
Tekrar tekrar tekrar ettim
Allahımı aşkımın farzını müstehabı
Belledim sevabımı sevdim günahımı
Tekrar ettim inkarını ancak sabah ettim
Yazıyorsam anlayarak ağıdın sonrasını
Anlamanın sonrasını affetmenin öncesinde
Delmediğimiz dağları geçmenin ağırında
Düşeyazdım şiirle doğrulunca hafiften
Su öne akar dedim yazdım
Diriysen bil bunları
Sevgili ölü’ye yazdım.
ZEYNEP ARKAN
