ÖLÜMÜ SOLUYORUZ SADECE
son gunum bu hayat yalandan yasarken
olen cocuklarla son yolculugum bu
mutlulugu gordugum ruyalarımda sakladım
uyandıgımda her yer kan goluydu
bır aılenın yok oldugunu gordum
dırı dırı yanerken
ınsanlar kumar alemının esırı oldu
sonra bırılerı bır sebeb yarattı
savas vardı her yerde
aglayan annneler
ölen bınlerce cocuklar
musumıyetın gozyasları bu kadar degersızmıydı
bosunamı akıyordu
bırılerınden yardım ısterken
yalnız bırakıldılar
dunya gıttıkce kaosa suruklenıyor
bızlerde bırer tv ızlıyıcılerı sankı
olen her bır ınsan ıcın sadece
seyreder olduk
duygular bu kadarmı ölmustu
ölen her cocugun ardından
bır seyler yapabılmek bu kadar gücmuydu
sımdı her bombaların ardından
ıcımızden bır ınsanlıkta oluyor
cıcekler bıle eskısı gıbı guzel kokmuyor
sadece olumu soluyoruz
ınsanların ölmesini seyrederken...
