Ökse otu ekstraktları uzun zamandır kanser tedavisinde kullanılmaktadır. Tedavide etkin olan molekülleri lektinler olup bunlar lektin I, lektin II ve lektin III’tür. Değişik hücre tiplerinin lektinlerle inkübasyonları sonucunda; hücre şişmesi, kromatin yoğunlaşması ve nükleer DNA’da kırıkların oluşması gibi apoptotik değişimlerle bağlantılı hücre ölümleri gözlenmiştir. Apoptozis, kaspaz adı verilen proteazlar tarafından kontrol edilmektedir, bunlar çoğu apoptotik yolun parçalayıcı molekülleridir. Memelilerde en az 12 kaspaz vardır, bunlar; başlatıcı (-8, -9, -10) ve sonlandırıcı (efektör) (-3, -6, -7) kaspazlar olmak üzere 2’ye ayrılır. Efektör kaspazlar, DNA tamir enzimi olan poly ADP-riboz polimerazı (PARP), retinoblastoma ve MDM-2 gibi hücre siklusu düzenleyicilerini, lamin, Gas2, gelsolin ve fodrin gibi hücre iskeleti ve nukleusun yapısal proteinlerini, protein kinaz C-δ (PKC-δ) gibi yaşamsal proteinleri ayrıştırarak inaktive eder ve hücre ölümüne neden olurlar. Ökse otu lektinlerinin tümör hücreleri üzerindeki yıkıcı etkilerinin, c-Jun N-terminal kinaz (JNK)’ın aktivasyonu aracılığıyla gerçekleştiği belirlenmiştir. Ökse otu lektin II, zaman ve doza bağlı olarak, DNA’da kırıklar meydana getirerek U937 hücrelerinde kaspaz -3, -8 ve -9’un aktivasyonuna neden olmaktadır. Ayrıca ökse otu lektin II ile muamele edilen U937 hücrelerinde, kaspazların katalitik aktivasyonu ile bağlantılı olarak, PARP ve PKC- δ ayrışmaktadır. Ökse otu lektinlerinin apoptotik sürecin aktivasyonunu sağlayacak antikanser özelliklerinin olduğunu belirten önemli kanıtlar bulunmasına rağmen, apoptotik mekanizmanın işleyişi hakkında henüz çok az bilgi elde edilebilmiştir.
