Zorluklar Içinde Yaşam
Nasıl bi dünyaya geldiğimi bilmeden açtım gözlerimi
Daha küçüğüm ,masum,tertemiz
ne kadar umut dolu bakıyorum ne kadar heyecanlı
Yaşama sevincimi,mutluluğumu,herşeyimi bi anda anlatmak istercesine bakıyorum
Hayatımın ilkbaharındayım
ilk günüm bugün ilk nefes alışım
Dertsiz gibi görünen hayata ağlayarak merhaba dediğim ilk gün
daha küçüğüm duygularımı anlatamıyorum bile...
Zorlaşmaya başlıyo zamanla hayat hatta bazen zordan daha da zor
büyüdükçe anlıyo insan her gün yeni bi zorluk daha
gün geçtikçe karanlık kuyulara giriyorum sanki
bi boşluk var önümde yanımda ise kimse yok
Yalnızım
Yaşam dediğin ayakta kalma oyunu mevsimler misali
ilk baharımda kalsaydım keşke
çocuk olarak yaşasaydım
Keşkeler oldukça yollarım hep dikenli olacak biliyorum
Bir rüzgar esse uçurumdan düşecekmişim gibi ayakta kalmaya çalışıyorum ama ne çare...
Umut ile yaşama sevinci ile başladığım hayat
Herşeyin tükenmesiyle,keşkelerle devam ediyor
Rüzgarın olmadığı uçsuz bucaksız bir okyanusta yelkenlimi götürmeye çalışıyorum
Hayal ettiğim mutluluklar diyarına,
Ya sonbaharımda kavuşacağım mutluluğuma ...
Ya da elvedalardan sonra...
Ayşenur Yüksel
