VARSIN NEYLER ELEM ÜFLESİN
Varsın neyler elem üflesin
sazlar vedâ
kemanlar cefâ
alevden kor olsun
yaksın sinemi geda…
varsın bir ömre bedel olsun aşk
her durakta seni bekleyeyim
ey göğsümün nakışı
kalbimin atışı yar
bastırıp göğsüme acılarımı
bağrımı ateşlere verip
beklerim ben
git ki, hazan olsun
döksün yaprağını ağaçlar
çöle dönsün bahar
ey gözümün ışığı yar
varsın yokuşa sürsün hayat
gün karanlığa düşsün
esmesin rüzgar
bahar gelmesin
kokmasın gül
küssün dünyaya gönül.
gözlerimde ay
ellerimde yıldızlar
deli bir buluta yükleyip hasretimi
beklerim ben
ey hüzünler güzeli
ömrümün gazeli yar…
varsın marjinale çiksın adım
boynu bükük çiçekler gibi
eğip başımı önüme
hep ağlayayım…
varsın saçlarım özlem
sakalım hüzün koksun
karda, kışta,
soğukta, darda kalayım...
sevgin acıtsada içimi
özlem acıtsa da
seveceğim,
bekleyeceğim hep seni
Yeterki gelmesin ecel
dağ devrilmesin
beklerim ben
unutulmuş istasyonların
trenlerinde taşınan
kimselerin el sallamadığı
kimselerin karşılamadığı
yalnızlarımla...
