Bir Melek Dokundu Yüreğime
Sevdalı bakan gözleriydi umut saçan,
Deniz deniz, dalga dalga, bir rüzgar gibi. . .
Sıcak ve hüzünlü bakışlarıydı yüreğime değen,
Sessiz çığlığıydı aşkın kimi zaman,
Kalbime değmiş elleri,
Kanat açmış güçlü kollarıydı beni hayata bağlayan,
Hiç korkmadım, hiç düşünmedim atılırken kollarına. . .
Hiç ağlamayacaktım biliyordum,
Taa gördüğüm ilk günden beri
Kalbime huzur veren bu sevdaya. . .
Kimsin diye sormadım hiç,
Her bakışı güven veriyordu ruhuma,
Kimsin diye sormadım çünkü;
Biliyordum. . .
Bir Melek Dokunmuştu Yüreğime ve Ruhuma. . .
TuĞba Çetinkaya
