Bir gülücük, bir gözyaşı ya da...
Ya da yerine koyabileceğimiz kelimeler oldukça fazla değil mi?
Tek bir şeyden ibaret olmadığını biliyoruz.
Keşke her zaman gülücük, hiç olmazsa tebessüme döndürebilsek,
Neden her şey istediğimiz gibi gitmiyor,
Neden göz yaşlarımızla ıslatıyoruz hayatı,
Neden onun kırılgan olmasına bu kadar kolay izin veriyoruz.
Nedir hayat?
Hareketli ritmik bir şarkı mı,
Yoksa slov, melankolik bir beste mi,
Kimi zaman şarkı, kimi zamansa ağıt,
Ama ne şarkılarımız bu kadar uzun,
Ne de ağıtlarımız bu kadar kısa sürüyor..
Her gelen gün, acaba beraberinde hep güzellikler mi getiriyor?
Bir düşünün, neler umut ederek başlıyoruz hayata
Ve neler umut ederek günaydın diyoruz güne.
Acaba siz iyi olduğunuzda hayat da size iyi davranıyor mu?
Yoksa sırtını dönüp gidiyor mu...
Şairin dediği gibi;
“Ey hayat, Sen şavkı sularda bir dolunaysın, Aslında yokum ben bu oyunda, Hayat beni yok saysın...”
Deyip, sırtını dönmek bu kadar kolay olmamalı.
Bir çocuğun istediğini elde edene kadar inat etmesi gibi,
Bağıra bağıra haykırmalıyız dünyaya...
Ve istediğimizi elde edene kadar asla pes etmemeliyiz.
Ya ilişkiler, her zaman karşımıza sevgimizi kabullendirmek ne kadar da zordur.
Bu bir dost, bir arkadaş, ya da bir sevgili...
Reddedildiğimiz ele, ısrarla çiçek vermeliyiz.
Belki de o çiçeğin büyüsü gün gelip tüm benliğimizi sarar ve,
Hayat ağıt olmaktan çıkıp, neşeli bir şarkıya dönüşür.
Gönlünüzdeki gonca güllerin artık açma zamanı hala gelmedi mi?
Hayatı güzelleştirecek olan insanın kendisidir.
Hiçbir roman, güzel yaşanmış hayat kadar güzel olamaz... BeNcE En GüZeL ŞeY HaYaTtAkİ ÇiRiNlİkLeRe KaRşI BaŞıNı ÇeViRiPtE GüLüMsEyEbİlMeKtİr.... ÖLDÜRECEKSİNYuttun mu dilini, konuşmuyorsun...
Tabii, her sorduğun bende cevaplı!
Bilmem ki; gizlice ne umuyorsun?
Kelepçe sözlerin, yüreğe saplı!
Gelen her kaosla tüter hasretin,
Böyle intikamın acı olmasın!
Lügatta karşılık, ‘beter’ hasretin,
Gözüme yakın da bana uzaksın!
Buzlar aramızda, nasıl erisin;
Yürek ateşimi söndüreceksen?
İklime baharlar veren birisin,
Beni de aşkından öldüreceksin!.. ÖLDÜRECEKSİNYuttun mu dilini, konuşmuyorsun...
Tabii, her sorduğun bende cevaplı!
Bilmem ki; gizlice ne umuyorsun?
Kelepçe sözlerin, yüreğe saplı!
Gelen her kaosla tüter hasretin,
Böyle intikamın acı olmasın!
Lügatta karşılık, ‘beter’ hasretin,
Gözüme yakın da bana uzaksın!
Buzlar aramızda, nasıl erisin;
Yürek ateşimi söndüreceksen?
İklime baharlar veren birisin,
Beni de aşkından öldüreceksin!.. 
