He's the one they call Dr. feelgood He's the one that makes ya fell all right He's the one they call Dr. feelgood
Möt-lee kru şeklinde telaffuz edilen Los Angeles'ın efsane grubun orjinal kadrosu; Nikki Sixx, Tommy Lee, Mick Mars ve Vince Neil. Grubun dokuzuncu stüdyo albümünün 2007'de çıkması düşünülüyor dedikten sonra Mötley'li yıllara gidelim.
Nikki Sixx, 1970ler'in ortasında Blackie Lawless'ın grubu Sister'dan atılmıştı [ Kara Kanunsuz tekmeyi vurmuş olsa gerek ] ve London adlı bir grupla çalışmaya başlamıştı. 1979'da London'dan da ayrıldı ve nihayet 1981'e gelindiğinde Mötley Crüe Los Angeles'ta filizlendi.Davulcu Tommy Lee Suite 19 adlı bir grupta Greg Leon ile birlikte çalmıştı. Daha sonraları Nikki ile bir araya gelerek provalar yapmaya başladılar ancak Greg daha fazla devam etmek istemediğini söyleyerek işi baştan bıraktı. Nikki ve Tommy ise gruba eleman aramaya çoktan başlamıştı.
Sixx ve Lee, gitarist Mick Mars ile tanıştı.The Recycler adlı gazetede "Gürültülü, kaba, kışkırtıcı ve vahşi gitarist bulunur" adlı ilanı gören Nikki ve Tommy o zamanlar Bob Alan Deal adlı blues tabanlı bir grupta çalan Mars'la hemen bir görüşme ayarladırlar. Mars'ı ilk gördüklerinde Sixx'in tepkisi; " Aman Tanrı'm ! Bizden bir tane daha ! " Tommy Lee ise şöyle anlatıyor o anı: "Mars içeri Addams Ailesi'ndeki Cousin Itt gibi girmişti." Mars'ın sistemi kısa sürede kuruldu ve Stick To Your Gun'un giriş riff'ini çalmaya başladı. Lee'ye göre Mick - burayı ingilizce yazacağım, çevirince absürd oluyor - "playing the **** out of his guitar" [ gitarındaki pisliği dışarıya salıyordu denebilir belki ]. Sarhoş olup bir saat kadar çaldıktan sonra Mars gruba dahil olmuştu.
Grubun adını bulan da Mars olmuştu. White Horse adlı bir grupta çalarken grup üyelerinden biri odaya girerek " a motley looking crew " demiş, bunun üzerine de Mars bir kağıda bunu şu şekilde yazmış; Mottley Kru. Daha sonra 1980'de gruba dahil olmasıyla birlikte Lee ile Sixx de katkıda bulunuyor ve şimdiki haliyle Mötley Crüe'da karar kılınıyor.
Lee ve Vince Neil birbirlerini Royal Oak Lisesi'nden beri tanıyordu. Mars, Vince'i Hollywood'daki Starwood'da sahne alan Rock Candy ile çıktığı bir konserde görüp beğenmişti ve gruba dahil olması gerektiğini söyledi. Başta, Neil reddetti; Mötley ona deneme kaydı teklifinde bulunmuştu. Ancak kaderin cilvesi olsa gerek ki Rock Candy dağıldı ve Lee'nin ikinci çağrısı üzerine Vince denemeyi kabul etti.
1980ler
Kısa bir süre sonra da ilk menejerleri olan Allan Coffman ile tanıştılar. Coffman'ın kayınbiraderi grubun roadie olan Robert "Sick" Crouch'tu ve müzik sektöründen para kazanmak istiyordu. Grubun ilk single'ı "Stick To Your Guns/Toast Of The Town Leathür Records etiketiyle yayınlandı.
1981 Kasım’ında yayınlanan ilk albümleri Too Fast For Love gene Leathür etiketiyle yayınlanmış ve 20,000 kopya satmıştı. Coffman ve asistanı Eric Greif grubun Los Angeles’taki klüplerdeki başarısından hareketle Kanada’da bir turne ayarladı ve bu sayede 1982’de Elektra Records’la bir anlaşma sağladı. Elektra’yla yapılan anlaşmadan sonra ilk albüm prodüktör Roy Thomas Baker tarafından yeniden düzenlenerek 20 Ağustos 1982’de yeniden yayınlandı.
Crüesing Through Canada Tour ‘82’de halka abartılarak sunulan pek çok hadise gerçekleşti Mötley cephesinde. İlk önce Edmonton Havaalanı’nda tutuklandılar ve sonra serbest bırakıldır. Sebep; Gümrükten dikenli sahne kostümleriyle geçmekeri ve Vince’in porno dergileriyle dolu küçük çantası. Bunlar “tehlikeli silahlar” ve “uygunsuz eşyalar” olarak Sonunda gümrük görevlileri bunlara el koydu ve adeta imha etti. Sonrasında da grubun Edmonton’daki Scandals Disco’sunda [ adı üstünde, Skandallar Diskosu : ] gruba bomba ihbarı yapıldı ve bu haber 9 Haziran 1982 gününün Edmonton Journal’ında manşetten verildi. Bunun üzerine menejer Eric Greif ile bir röportaj yapan gazete tüm olanları Greif’ın reklam kampanyası(!) olduğuna kanaat getirdi. Ve son olarak da Tommy Lee’nin Sheraton Caravan Otel’in üst katından bir televizyonu aşağı yuvarlamasıyla birlikte Mötley için “Edmonton’dan ihraç edildiler.” Dendi.
1983’te grup menejer değişikliğine gitti ve Allan Coffman’ın yerine Doug Thaler ve Doc McGhee getirildi. McGhee kariyerinin en yüksek noktasına KISS’in 1996 Reunion Turnesi ile ulaştı. Greif Los Angeles klüplerinde gezmeye devam etti ve bir dönem için de Nikki’nin eski grubu olan London’ın menejerliğini yaptı. Coffman ise kendi çapında birkaç iş yaptıktan sonra iflas ettiğini açıkladı ve menejerliğini yaptığı sonraki gruplardan doğan borçları ödemek için evini üç kere ipotek ettirdiği rivayet edilir.
US Festival’inde çaldıktan sonra ve tabii ki MTV’nin de katkılarıyla Amerika’da çok hızlı bir yükselişe geçtiler. Groupie’ler, feminen kıyafetler, maskülen tavırlar, yüksek topuklu çizmeler, ağır makyajlar ve sonu yokmuş gibi görünen bir alkol-uyuşturucu ikilemesi zamanla müziklerinin önüne geçmeye de başlamadı değil.
Grubun pek çok kez yasalarla başı belaya girdi. 1984’te Neil içki almak için arabasıyla giderken bir kaza geçiriyor ve yanındaki Hanoi Rocks’ın davulcusu Nicholas “Razzle” Dingley ölüyor. 30 gün hapis cezası alan Neil sadece 18 gün kaldıktan sonra serbest bırakılıyor.
1987 Sixx ölümden döndü; uyuşturucu koması.. Hastaneye götürülürken öldüğü açıklandı ancak bir sağlık görevlisinin pes etmediği söylenir. Sixx’e iki kez adrenalin iğnesi yaparak kalbinin atmasını sağlamış ve Nikki’yi hayata döndürmüştür. Sixx’in bu bir dakikalık vedası daha sonraları “Kickstart My Heart” adlı şarkılarına ilham kaynağı oldu. Pis ve tehlikeli yaşamları neredeyse grubun yok olmasına neden oluyordu. Ancak menejerleri Thaler ve McGhee bir karar aldı ve grubun Avrupa turnesini iptal etti. Grubun eksilmesinden, birinin ceset torbasında gelmesinden korktuklarını açıkladırlar. [some would come back in bodybags.] Kısa bir süre sonra da herkes rehabilitasyonu kabul etti ve tedavi oldular. Mick hariç, o kendi pisliğini kendi temizledi.
1989 ile birlikte artık ayık olan Mötley Crüe kariyerlerinin doruğuna ulaştı. 1 Eylül 1989’da Dr. Feelgood albümünü yayınlayarak “hala burdayız ve kıçınızı tekmelemeye devam edeceğiz” dediler. 14 Ekim’de ise ilk ve tek bir numaraya çıkan albümleri oldu Dr. Feelgood ve 109 hafta boyunca yerinden kımıldamadı. McGhee 1989’da verdiği boş vaatler yüzünden menejerlikten men edildi
1990lar
14 Ekim 1991’de altıncı albümleri Decade of Decadence albümü yayınlandı. Aslında bu sadece yepyeni bir albümün öncesinde fanların oyalanmasını sağlayacak cinsten bir albümdü. Decade of Decadence yayınlandıktan hemen sonra, 1992 Şubat’ında Neil gruptan ayrıldı. Bugüne kadar gelen bir tartışmaya neden oldu bu ayrılma; Neil kendi mi ayrılmıştı yoksa atılmış mıydı? Sixx ise bu tartışmalara cevaben Neil’in kendi isteği ile ayrıldığını söylemekle yetinmişti. Ancak Neil bunu inkar etti ve ısrarla atıldığını söyledi. Yerine Angora’dan John Corabi geldi. 1990lar’da Mötley’in başarısında bariz bir gerileme görülmeye başlandı.1994 kendi adlarıyla yayınlanan Mötley Crüe albümü de beklenen başarıyı sağlayamayınca McGhee’den beri grubu tek başına idare eden Thaler pes etti.
Grubun bugünkü menejeri Allen Kovac ve Neil’in menejeri Bert Stein’ın Lee, Sixx ve Neil ile toplu bir görüşme ayarlaması sonucu 1997’de tekrar bir araya geldi. Egolarını dışarda bırakmaya karar veren grup Generation Swine’I yayınladı. Ancak Amerika Müzik Ödülleri’nde yer alıcak olmalarına ve listelere 4. sıradan girmelerine rağmen Elektra Records’un yetersiz reklam çalışmaları yüzünden beklenen başarı gelmedi. Kısa süre sonra Elektra Records’la anlaşmasını fes eden grup kendi yayın etiketini oluşturdu; Mötley Records.
90lar’da Mötley albümlerinden çok evlilikleriyle gündeme geldi. Lee ve Sixx eski Playboy olan Baywatch adlı bir dizide beraber rol alan iki hatunla evlendi. Lee, Pamela Anderson’la ve Nikki de Donna D’Errico ile evlendi. Bu da yetmezmiş gibi Vince de eski Playboy Heidi Mark ile dünyaevine girdi : ] Lee ve Neil’in evlilikleri boşanmayla sonuçlandı. Donna D’Errico ise 2006’nın ilk aylarında Nikki’ye boşanma davası açtı.
1994’te Neil’in kızı Skylar Neil kanserden hayatını kaybetti. Daha sonra Neil eski karısı striptizci Sharise Ruddell ile Simi Valley’de çevreye kanserojen kimyasal atıklar yayan Rocketdyne fabrikasına dava açtılar. Lee ise sonradan karısı olan Pamela Anderson’a tecavüz suçlamasından altı ay hapis yattı.
1998’de Mötley’in Elektra Records’la olan tüm anlaşmaları son buldu ve böylece grubun geleceği sadece kendilerinin eline geçti. Bu aynı zamanda kendi albümlerinin master’larının da haklarına sahip oldular. 1999’da ise tüm albümlerinin haklarına sahip olmaları sayesinde bütün albümlerini re-master olarak yeniden yayınladılar. Bu re-mastered versiyonlarda demolar ve daha önce yayınlanmamış bazı bonus parçalara yer verildi.
1999’a gelindiğine Lee solo çalışmalarına ağırlık vermek için gruptan ayrıldı. Frontman Vince Neil ile aralarındaki sürekli artan gerginlik de bunun için en büyük etkendi. Lee’nin yerine pek çok Ozzy albümünde çalmış olan Randy Castillo geldi. Ancak Randy 26 Mart 2002’de kanser yüzünden aramızdan ayrıldı. Yerine kimin geçeceği açıklanmadı ve bu grupta bir duraklama dönemine neden oldu. New Tattoo albümünün turnesinde da davullarda Samantha Maloney eşlik etti gruba. Mötley Salt Lake’teki bir konserin ardından Lewd, Crüed & Tattooed DVD’sini yayınladı.
2000ler
Devam eden 6 yıl içinde Sixx, 58 ve Brides of Destruction gruplarında çaldı. Lee ise Methods of Mayhem adlı bir grup kurdu ve Neil de ağırlıklı olarak Mötley parçaları çaldığı bir solo turneler dizisi düzenledi. Mars ise ankylosing spondylitis adlı kronik bir omurilik hastalığıyla cebelleşti ve 2001’de köşesine çekildi.
Mags Revell adlı İngiliz reklamcı, fanların bir reunion’I ne kadar çok istediğini gösteren adeta bir reklam kampanyası düzenledi. Menejerlerle yapılan birkaç görüşmeden sonra Eylül 2004’te Sixx, Neil ile birlikte tekrar stüdyoya girdiklerini ve yeni kayıtlara başladıklarını duyurdu. Aralık 2004’te grubun orjinal kadrosu bir reunion turnesi haberi verdiler ve turne 14 Şubat 2004’te, San Juan’da, Porto Rico’da start aldı. Grubun son compilation albümü Red, White & Crüe albümü Şubat 2005’te yayınlandı. Albümde grup elemanlarının favori parçaları ve üç tane de yeni parça vardı; If I Die Tomorrow, Sick Love Song ve bir Rolling Stones cover’I yer aldı, Street Fighting Man.
Mötley Crüe kendilerinden sonra gelen pek çok grubun ilham kaynağı oldu. Özellikle Too Fast For Love ve Shout At The Devil albümleri birçok isme öncülük etti. Ve hatta en feminen görünümlü ve masküler tavırlı yıllarındaki klipleri Red Hot Chili Peppers gibi grupların videolarında belirleyici bir ilham oldu.
Müziğin dışında Mötley Crüe, Rock ‘n Roll’un asi tavırlarında da kendi tarzlarını ortaya koyarak “Rock’ın asi çocukları” olduklarını gösterdiler. Rock – Sex – Motor üçlemesini müzikleriyle harmanlayarak efsaneleştiler. Ve “The Dirt” albümünden sonra da Rock tarihinin en uçarı ve isyankar gruplarından olduklarını gösterdiler.
Albümleri Too Fast for Love (Aralık 1981)
Shout at the Devil (Ekim 1983)
Theatre of Pain (Temmuz 1985)
Girls,Girls,Girls (Haziran 1987)
Dr.Feelgood (Eylül 1989)
Decade of Decadence (Ekim 1991)
Mötley Crüe (Nisan 1994)
Generation Swine (Temmuz 1997)
Greatest Hits (Kasım 1998)
Supersonic and Demonic Relics (Haziran 1999)
Live-Entertainment or Death (Kasım 1999)
New Tatoo (Temmuz 2000)
Millennium Collection (Ekim 2003)
Red White and Crüe (Şubat 2005)
Carnival of Sins Live Vol.1 (Şubat 2006)
Carnival of Sins Live Vol.2 (Şubat 2006)
Saints Of Los Angeles (Nisan 2008)
