Türkiye'de Askerlik
Türkiye'de 1826'da Yeniçeri Ocağı kaldırılıncaya kadar, ordunun büyük bölümünü tımarlı sipahiler ve yeniçeriler oluşturuyordu. Tımarlı sipahiler yalnızca savaş sırasında orduya katılan askerlerdi; yeniçeriler ise, ordunun sürekli askerleriydi (bak. YENİÇERİ OCAĞI). Yeniçeri Ocağı kaldırıldıktan sonra süresiz askere alma uygulaması başladı. Bu uygulamayla görevli memurlar, belirlenmiş sayıya ulaşıncaya kadar, halk arasından asker seçerlerdi. 1843'te çıkarılan bir yasayla, kura yoluyla askere alma kabul edildi. Kura yoluyla askere alınan kişiler, beş yıl zorunlu askerlikten sonra, yedi yıl için de yedeğe ayrılır ve yılda bir ay askerlik eğitimi görürlerdi. Askerlik yaşına gelen gencin ailesine bakacak kimsesi yoksa askere alınmazdı. Ayrıca imamlık yapanlar ile İstanbul halkı da askere alınmıyordu. 1869'da askerlik süresi 20 yıla çıkarıldı. 20 yıllık askerliğin altı yılı sürekli olarak orduda, geri kalan yıllar yedek asker olarak tamamlanırdı. 1916'da çıkarılan bir yasayla, padişah soyundan gelenler dışında Osmanlı uyruğunda bulunan herkesin askere alınması zorunluluğu getirildi. 45 yaşına kadar herkes asker sayıldı.
Günümüzde ise, 1927'de çıkarılan bir yasaya göre Türkiye Cumhuriyeti uyruğundaki herkes, 20 yaşına geldiğinde ilk askerlik yoklamalarını yaptırmak zorundadır. Er olarak askerlik süresi 18 aydır. Yükseköğrenim görmüş olanlar arasında çekilen kurayı kazananlar sekiz ay er olarak, ötekiler ise 16 ay yedeksubay olarak askerlik yaparlar. 1980'de çıkarılan yeni bir yasayla bedelli askerlik uygulaması getirildi. Bedelli askerlikte belirli bir miktar parayı ödeyenler yalnızca üç ay askerlik yapmaktadır. Yurtdışında çalışanlar ise, bu bedeli dövizle öder ve iki ay askerlik eğitiminden geçirilirler.
Not: Askerlik günümüzde er'ler için 15 ay kısa dönem askerler için 6 aydır...
"Kaynak: MsXLabs.org & Temel Britannica"
