APOLLON. Aklın ve gerçeğin, adaletin ve hekimliğin tanrısı sayılan Apollon, en büyük Yunan tanrılarından biriydi; çünkü güçlülüğü ve güzelliğiyle Yunanlılar'ın en çok hayranlık duydukları ve kutsal saydıkları yetenekleri en kusursuz biçimde kendinde toplamıştı. Önceleri çobanların tanrısı ve hayvanların koruyucusuyken, sonradan okçuluk, tıp, müzik ve gelecekle ilgili bilgilerin tanrısı sayıldı. Aynı zamanda da ışık tanrısıydı. Bu yüzden Yunanlılar ona, parlak ve saf anlamına gelen Phoibos ek adını taktılar. Müzik tanrısı olmasının yanı sıra şarkı ve şiir tanrısıydı. Güzel sanatların esin tanrıçaları olan Musalar'ın önderiydi. Kızdığı zaman insanlara kötülük etse de, bütün kötülüklerin ve karanlığın düşmanıydı. Resimlerinde her zaman elinde yay ve lirle gösterilen Apollon, genç ve yakışıklı bir erkek olarak düşünülürdü.
Yunanistan'da Apollon'a tapmayan yoktu. Onuruna sayısız tapınak yapıldı; kehanetlerini insanlara ulaştıran birçok bilicilik merkezi oluşturuldu. Bunların en önemlisi Delfi'ydi.
Bir söylenceye göre babası tanrılar kralı Zeus'tur. İkiz kardeşi ise Artemis'tir. Apollon' un delikanlılığında, Delfi tapınağını koruyan korkunç canavar Piton'u bir vuruşta öldürdüğü söylenir. Bir başka söylence ise kardeşi Hermes'in buluşu olan lire nasıl sahip koruyuculuğunu yaptığı bir sığır sürüsünü çalar. Hırsızlık ortaya çıkınca, Zeus sürünün sahibine geri verilmesini buyurur. Ama Apol-ion Hermes'in lirinden çıkan seslere hayran olur ve sürüden vazgeçerek liri alır.
Apollon'un kutsal bitkisi defnedir. Daphne adında bir kıza âşık olan Apollon kızı izler. Kız bir ırmak tanrısı olan babasından yardım ister. O da kızını bir defne ağacına dönüştürerek Apollon'dan kurtarır. Sevdiği kızın anısı nedeniyle defne Apollon için kutsallaşır.
Halikarnas Balıkçısı, Azra Erhat ve bazı araştırmacılar Apollon'un, başka bulguların yanı sıra, Likya yöresiyle ilişkisi üstünde de durarak, bu tanrının Anadolu kökenli olduğunu savunurlar.
Kaynak: MsXLabs.org & Temel Britannica
