Hazin Sonbahar!(eylül)
Güneş nazlı nazlı bir gelip,
Bir giderken...
Ağaç rüzgarla dans ederken,
Eylül yalnızlığını savururken,
Mutlu olabilir mi insan?
Bir hazin sonbahar şarkısı,
Dillerde gezinen..
Bulutlar sahnedeyken,
Damlalar yere düşerken,
Gülümseye bilir mi insan?
Yalnızlık kalabalıklar arasındayken,
Acıya rağmen insan ayaktayken,
Eylülde bile etraf yeşilken!
Nasıl umudunu yitirir insan?
Maviliğe bıraktım kendimi!
Gök mavi,su mavi,deniz...
Gel sonbahar,
Nasıl gelirsen gel...
Sana gelme diye,
Kim der?Hangi insan..
Yak beni küle dönüştür,
Ama üstüme biraz toprak serpiştir!
Gerek yok yalana!Korkarım...
Nasıl?...
Nasıl korkmasın insan?
F.Rumeysa Yüksel
