Yalnızlığıma (Yalnızlık)

Kurşuni gecelere sakladım
Dudağımda bıraktığın son tebessümü
Ben unuttum
Sen unutturdun gülmenin alfabesini
Yalnızlığım çıldırıyor yine
Yüreğinin değirmenlerindeyim
Unufak oluyorum adını her anışımda
Senin için diktiğim iğdelerin
Köküne gömdüm
Vuslat adına ne varsa
Almaya korktuğum son bir nefessin şimdi
Canımda

Ektiğin sensizlik
Solmuyor bir türlü içimde
Onulmaz yaradan akan kandır şimdi
Sadakat yeminleri
Nasıl bir iz se bu bıraktığın
Katmer katmer birikiyor
Adını kazıdığım asırlık
Alnımda

Sussam diyorum
Adını hiç anmasam artık
Dilim saplanıyor bağrıma
Bakışlarında doğranıyor çığlığım
Elimde kalan öksüz bir inilti
İnim inim inletiyor sensizlik
Çırılçıplak bir ölüm nöbet tutuyor
Kapımda

Her nefes alışımda
Göğüs kafesimde sıkışıyor
Ömrüm

18.09.2008/Edirne

İrfan Özcan

MsXLabs Üye Girişi